Σε έναν κόσμο όπου οι κοινωνίες μεταβάλλονται με πρωτοφανή ταχύτητα και οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται από εντάσεις, ανισότητες και νέες μορφές απειλών, η 10η Δεκεμβρίου, ημέρα υπογραφής της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948, έχει καθιερωθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η σημερινή ημέρα δεν έρχεται απλώς να μας υπενθυμίσει μια ιστορική επέτειο. Έρχεται να μας καλέσει σε μια βαθύτερη αναθεώρηση της στάσης μας απέναντι στον άνθρωπο και την κοινωνία. Μας καλεί να δούμε πέρα από σύνορα, πέρα από ρόλους και πέρα από καθημερινές πρακτικές, και να αναγνωρίσουμε ότι ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας δεν είναι μια τυπική υποχρέωση, αλλά ο πυρήνας της συλλογικής μας ταυτότητας.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποτελούν απλώς ένα σύνολο κανόνων· είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται κάθε οργανωμένη κοινωνία που θέλει να πορεύεται με σταθερότητα, συνοχή και δικαιοσύνη. Η ουσία τους δεν βρίσκεται απλά στη νομική τους κατοχύρωση, αλλά κυρίως στην καθημερινή εφαρμογή τους, εκεί όπου δοκιμάζεται η ωριμότητα και η ανθρωποκεντρική κατεύθυνση μιας Πολιτείας Δικαίου.
Στην Ελλάδα, τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται από ένα ισχυρό και ολοκληρωμένο πλέγμα συνταγματικών, ευρωπαϊκών και διεθνών διατάξεων, που αντικατοπτρίζει τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της φιλελεύθερης Δημοκρατίας και την προσήλωση των σύγχρονων κοινωνιών στο δίκαιο και την ανάπτυξη.
Στις σύγχρονες κοινωνίες που τις ορίζει – χαρακτηρίζει η διαχείριση της διακινδύνευσης, νέα δικαιώματα αναδύονται και επιζητούν τη θεσμική τους κατοχύρωση. Η προστασία του περιβάλλοντος και το δικαίωμα σε ένα σταθερό και υγιές κλίμα απαλλαγμένο από τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αποτυπώνει τη μέριμνά μας για τις επόμενες γενιές. Το νέο δικαίωμα στην τεχνητή νοημοσύνη (Right to AI) για όλους τους πολίτες, εγείρει την ανάγκη η σύγχρονη αστυνόμευση να λαμβάνει χώρα με αυτοματοποιημένα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, ώστε όλοι να απολαμβάνουμε ποιοτικότερες υπηρεσίες από το Κράτος. Τέλος, η προστασία των δικαιωμάτων των ευάλωτων ομάδων και η καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων αναδεικνύουν την έμπρακτη εφαρμογή της αρχής του κοινωνικού κράτους δικαίου από την Ελληνική Αστυνομία.
Η Ελληνική Αστυνομία ως θεσμός με βαθύ κοινωνικό αποτύπωμα και άμεση παρουσία στην καθημερινότητα του Πολίτη, έχει έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο και απαιτητικό ρόλο στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προστασία των ευάλωτων ομάδων. Δεν αποτελεί απλώς μηχανισμό επιβολής του νόμου, αλλά και θεματοφύλακα της ισονομίας, της αξιοπρέπειας και της ανθρώπινης ελευθερίας.
Για τον αστυνομικό, ως αρωγό της κοινωνίας, που υπηρετεί στην πρώτη γραμμή της προστασίας των Πολιτών, η σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ακόμη μεγαλύτερη. Η τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι μία διαδικαστική επιλογή είναι στάση, ήθος και επαγγελματισμός. Απαιτεί ακεραιότητα, αμεροληψία και ψυχραιμία, ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι απαιτητικές. Επιζητά την ικανότητα να βλέπει πίσω από την πράξη τον άνθρωπο, να κατανοεί την ευαλωτότητα, να μετριάζει την ένταση και να επιλέγει με επιείκεια την ενέργεια που αντανακλά τις αξίες μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ας αποτελέσει αφορμή για ανανέωση της δέσμευσής μας απέναντι στις αξίες που καθορίζουν το κράτος δικαίου. Ας εμπνεύσει το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας να συνεχίσει με αταλάντευτη συνέπεια την προσπάθεια για ένα περιβάλλον ασφάλειας που σέβεται τον άνθρωπο, προστατεύει τον αδύναμο, προλαμβάνει την αυθαιρεσία και ενισχύει την κοινωνική ειρήνη.
