Το 1952, ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ’ της Βρετανίας χαιρέτησε το μεγαλύτερο παιδί του από έναν διάδρομο του αεροδρομίου του Λονδίνου, καθώς η πριγκίπισσα Ελισάβετ αναχώρησε για μια περιοδεία που αρχικά επρόκειτο να κάνει εκείνος. Λίγους μήνες νωρίτερα, ο βασιλιάς είχε υποβληθεί σε επέμβαση για τον καρκίνο των πνευμόνων από τον οποίο έπασχε, αλλά ούτε η κληρονόμος του ούτε οι υπήκοοί του γνώριζαν τη σοβαρότητα της κατάστασής του. Μία εβδομάδα μετά τον αποχαιρετισμό εκείνο, ο Γεώργιος πέθανε στον ύπνο του.
Εύκολα μπορεί να κάνει κανείς τη σύγκριση με την ανακοίνωση του Παλατιού ότι ο βασιλιάς Κάρολος, ο εγγονός του Γεωργίου, έχει καρκίνο και έχει ξεκινήσει θεραπεία. Ο βασιλιάς «επέλεξε να ανακοινώσει τη διάγνωσή του για να αποφευχθεί η φημολογία και με την ελπίδα ότι θα υπάρξει καλύτερη κατανόηση όλων όσοι πάσχουν από καρκίνο», τονίζεται στην ανακοίνωση. Αλλά και ο ίδιος ο βασιλιάς είχε ανακοινώσει τον περασμένο μήνα ότι ακολουθεί μια θεραπεία για τον προστάτη, ώστε «να ενθαρρυνθούν και άλλοι άνδρες που έχουν συμπτώματα να υποβληθούν σε εξετάσεις».
Αξίζουν συγχαρητήρια στον Κάρολο γι’ αυτή τη διαφάνεια. Ο βασιλιάς προσπαθεί να ισορροπήσει τον σεβασμό για την ιδιωτικότητα ενός ανθρώπου με το δικαίωμα των πολιτών να γνωρίζουν την κατάσταση της υγείας των δημοσίων προσώπων. Υπάρχουν κέρδη: οι αναζητήσεις στην ιστοσελίδα του ΕΣΥ για πληροφορίες γύρω από τον προστάτη εκτοξεύτηκαν.
Η βασιλική οικογένεια δεν είχε ποτέ μια κοινή στάση σε θέματα υγείας. Την άνοιξη του 2020, ο τότε πρίγκιπας Κάρολος ανακοίνωσε ότι ήταν θετικός στον κορονοϊό και βρισκόταν σε απομόνωση στο σπίτι του. Λίγους μήνες αργότερα, τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι θετικός είχε διαγνωστεί την ίδια περίοδο και ο Ουίλιαμ, αλλά δεν το είχε ανακοινώσει για να μην προκληθεί ανησυχία. Θετικές διαγνώσεις για κορονοϊό για τον Κάρολο και τη μητέρα του ανακοινώθηκαν το 2022, αλλά πιο πρόσφατα το Παλάτι του Μπάκιγχαμ αρνήθηκε να σχολιάσει πληροφορίες ότι η βασίλισσα Ελισάβετ είχε καρκίνο.
Οι ιδιώτες έχουν περισσότερους λόγους να διεκδικούν ιδιωτικότητα από τον αρχηγό του κράτους. Αν πρόκειται να αποκαλύψεις ότι ο Βρετανός μονάρχης έχει καρκίνο που ανακαλύφθηκε κατά τη θεραπεία του προστάτη, είναι καλύτερα να γεμίσεις τα κενά και να πεις περί τίνος καρκίνου πρόκειται και σε ποιο στάδιο βρίσκεται. Σε έναν ιδανικό κόσμο δεν κυκλοφορούν φήμες. Αλλά σε μια πραγματικότητα όπου παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τη βασιλική οικογένεια, οι φήμες γεμίζουν τα κενά.
Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από αυτά που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, είναι η υπενθύμιση ότι οι Ουίνδσορ είναι κι αυτοί ανθρώπινα όντα. Βλέπει κανείς τη βασιλική λάμψη και παραγνωρίζει τη θνητότητα πίσω της. Το ότι η Ελισάβετ Β’, ο σύζυγός της και η μητέρα της έζησαν από κοινού 296 χρόνια ίσως να έκαναν τους υπηκόους τους να πιστέψουν ότι αυτοί που βρίσκονται δίπλα στο στέμμα εμφανίζουν ανοσία στον χρόνο.
(*) O Ότον Μπρούινγκτον είναι αρθρογράφος της Washington Post
(Προέλευση: Washington Post) ΑΠΕ-ΜΠΕ
