Άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή τον Νίκο Φίλη ν’ αγορεύει στη Βουλή στη συζήτηση για το εκπαιδευτικό ζήτημα. Αφενός επειδή περίμενα ν’ ακούσω τους γνωστούς πολιτικούς βερμπαλισμούς του που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα κι αφετέρου από επαγγελματική διαστροφή.
Τον βερμπαλισμό τον ακούσαμε. Ο Φίλης χαρακτήρισε τα πρότυπα και πειραματικά δημόσια σχολεία… καρκινώματα! Και μας υπενθύμισε πόσο μεγάλο καρκίνωμα αποτελεί για τον τόπο η Αριστερά που αυτοαποκαλείται και…. προοδευτικιά…
Μετά με ανείπωτη υστερία άρχισε να ασχολείται μ’ ένα υπαρκτό πρόβλημα και τελικά μόνος του το ευτέλισε κι εξευτέλισε. «Που θα πάνε σχολείο τα παιδιά των χιλιάδων αναγνωρισμένων προσφύγων που ο κ. Μηταράκης πετάει έξω από τα camps και τα διαμερίσματα; Αυτοί είναι οι δικοί μας Τζόρτζ Φλόιντ κύριοι της ΝΔ, με τη μπότα των υπουργών σας κάθε μέρα στο λαιμό τους. Αφήστε τους να ανασάνουν, αποσύρτε αμέσως τις αποφάσεις στο προσφυγικό που λιντσάρουν τη ζωή χιλιάδων αθώων ανθρώπων».
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά εμένα ως πολίτη αυτή η δήλωση Φίλη με προσβάλλει. Με προσβάλλει επειδή λέει κατάφωρα ψέματα προς δημιουργία εντυπώσεων.
Πού είδε ο Φίλης κι οι άλλοι Φίληδες που λένε τα ίδια, τη μπότα της Νέας Δημοκρατίας στους λαιμούς των ξένων; Που στο διάβολο είδε κάποιον πρόσφυγα να φωνάζει «I can’t breathe» κι οι ανάλγητοι να συνεχίζουν να του πατάνε το κεφάλι στην άσφαλτο;
Θα μου πείτε, ότι όσα είπε ο Φίλης κι η Αριστερά τα είπαν με υστερική κακία, πολιτικούς υπολογισμούς, ίσως και συμβολικά.
Μα αυτό το κάνουν συστηματικά. Θα έλεγα και υποκριτικά. Αφού αν όντως διέθεταν περίσσευμα ανθρωπισμού δεν θα έφτιαχναν το κολαστήριο της Μόριας! Ούτε θα επέτρεπαν σε εκατοντάδες περίεργους διάφορων ΜΚΟ να δρουν ανεξέλεγκτα, ίσως και αντεθνικά…
Εδώ όμως πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Το ζήτημα που θίγει ο Φίλης είναι δημιούργημα της Αριστεράς και του κάθε υστερικού Φίλη. Ποιος άνοιξε ανεξέλεγκτα τα σύνορα; Ποιος αναρωτιόταν αν η θάλασσα έχει σύνορα; Ποιος καλούσε μετανάστες και πρόσφυγες να λιαστούν στην Ομόνοια; Ποιος απειλούσε την Ευρώπη ότι θα τη γεμίσει τζιχαντιστές;
Πάντως το πρόβλημα που δημιούργησε κι επικαλείται σήμερα με μπόλικη δόση υποκρισίας η Αριστερά, είναι και υπαρκτό και δυσεπίλυτο.
Προσέξτε: Μέχρι το τέλος του μηνός θα πρέπει να αναχωρήσουν από τις διάφορες δομές (ξενοδοχεία ή διαμερίσματα του προγράμματος «Εστία») σχεδόν 9 χιλιάδες πρόσφυγες που είναι αναγνωρισμένοι. Για να πάρουν τη θέση τους άλλοι.
Γιαν να ξέρετε: Γιατί πρέπει αυτοί ν’ αποχωρήσουν από τις δομές; Πρέπει να αποχωρήσουν επειδή έχουν αναγνωριστεί κι έχουν πλέον νόμιμα χαρτιά. Με τα νόμιμα χαρτιά δεν έχουν δικαίωμα στο οικονομικό επίδομα διαμονής και σίτισης αφού κάλλιστα μπορούν να βγουν στην κοινωνία και να ενσωματωθούν σ’ αυτήν.
Αρνούνται λοιπόν να φύγουν από τις δομές και απαιτούν εσαεί να βρίσκονται υπό αυτό το καθεστώς δωρεάν στέγης και σίτισης.
Επειδή όμως είπαμε ότι λέμε τα πράγματα με το όνομά τους πρέπει να πούμε κι αυτά: Αν οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες φύγουν τελικά από τις δομές, πού θα πάνε; Ακόμη κι αν κάποιοι από αυτούς διαθέτουν επαγγελματικές δεξιότητες σε ποια αγορά εργασίας θα τις αναδείξουν όταν δεν βρίσκουν δουλειά ούτε οι Έλληνες; Και σε ποιο σπίτι θα στεγαστούν με την επιφυλακτικότητα που επιδεικνύεται από ιδιοκτήτες σε πρόσφυγες και μετανάστες;
Άρα, είναι πολύ πιθανό να βρεθούν σε πλατείες και κάθε κοινόχρηστο χώρο πόλεων, κωμοπόλεων και χωριών. Τότε θα έχουμε «πόλεμο» των γνωστών ευαίσθητων με αστυνομία, δήμους κλπ…
Καταλαβαίνετε δηλαδή τι θα συμβεί εξ αιτίας της άφρονος πολιτικής της Αριστεράς στο μεταναστευτικό, που σήμερα με τον Φίλη και άλλους κουνάνε το δάκτυλο;
Α, μη ξεχάσουμε να πούμε κι αυτό: Ταυτισμένη με την Αριστερά και τους Φίληδες είναι κι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Που αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το να αναγκάζονται οι άνθρωποι να αποχωρήσουν από τα διαμερίσματα που στεγάζονται χωρίς να υπάρχει δίκτυ ασφαλείας, ούτε μέτρα για να εξασφαλισθεί η αυτάρκειά τους, μπορεί να οδηγήσει πολλούς στη φτώχεια και την αστεγία».
Να υποθέσουμε ότι έχει δίκιο; Ας το κάνουμε.
Τότε λοιπόν, η πάμπλουτη Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ ας έρθει να τους παράσχει «δίκτυ ασφαλείας» εφ΄ όρου ζωής! Να λυθούν τα προβλήματα όλων.
Μα δεν…. Κραυγάζουν υποκριτικά! Υστερικά! Εξαπολύουν μύδρους εναντίον της κακής κυβέρνησης και της κακής (ή και φασίζουσας ή ρατσιστικής) ελληνικής κοινωνίας αλλά οι ίδιοι νίπτουν τας χείρας των…
Τους μάθαμε πια!
