Η συμφωνία Τουρκίας και Λιβύης εκτός του ότι αντίκειται σε κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου, της λογικής και της γεωγραφίας, έχει και μια άλλη διάσταση, εξόχως σημαντική. Η Άγκυρα επιδιώκει με την παράνομη αυτή συμφωνία να αποκόψει ή να ελέγξει τον σημαντικότατο ενεργειακό αγωγό Eastmed, που πρόκειται να μεταφέρει το φυσικό αέριο από το ισραηλινό οικόπεδο Tamar και Leviathan, μέσω Κύπρου, Κρήτης στην Ιταλία και στην Ευρώπη. Η κατασκευή του θα αλλάξει δραματικά τα γεωστρατηγικά δεδομένα της περιοχής και θα λειτουργήσει υπέρ των συμφερόντων της Ελλάδος, Κύπρου, Αιγύπτου και Ισραήλ και θέτει εκτός νυμφώνος την Τουρκία.
Η Άγκυρα έχει δηλώσει ότι θα κάνει τα πάντα για να μην υλοποιηθεί ο Eastmed. Τον θεωρεί σαν κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων της στην Ανατολική Μεσόγειο γιατί ουσιαστικά, καταργεί την ύπαρξη της στην περιοχή. Ο αγωγός αυτός, προέκυψε κατόπιν διαβουλεύσεων και συμφωνίας των κρατών Ισραήλ, Ελλάδας, Ιταλίας, Ιορδανίας, Αιγύπτου και Κυπριακής Δημοκρατίας, με την έγκριση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όπως υποστηρίζουν οι γείτονές μας, θα έπρεπε να παρεμποδιστεί η υλοποίηση του με κάθε μέσο. Είχε εξακριβωθεί ότι θα διακινεί συνολικά περί τα 40 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και θα συνέβαλλε στην περεταίρω στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας και Κύπρου με την Αίγυπτο και το Ισραήλ και κινείται σαφώς κατά των τουρκικών συμφερόντων.
Την ενεργειακή της απομόνωση η Άγκυρα επέλεξε να «σπάσει» με την περιώνυμη, παράλογη και παράνομη συμφωνία με την πρόθυμη Λιβύη, που την υπέγραψε εξ ανάγκης. Άλλωστε, η επιβίωση της κυβέρνησης στην Τρίπολη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την στρατιωτική βοήθεια της Άγκυρας. Με αυτό τον τρόπο, η τελευταία μπαίνει σφήνα στην πορεία του αγωγού, που εκτός των άλλων παρέκαμπτε τη Ρωσία και το Ιράν.
Η Τουρκία φαίνεται αποφασισμένη να επιβάλει τη θέλησή της με κάθε μέσο. Η στρατιωτική και θερμή εμπλοκή με την Ελλάδα είναι κάτι που δεν φοβίζει την Άγκυρα και 
έχει δείξει ότι εάν χρειαστεί θα την χρησιμοποιήσει. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε εμείς. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κάνει κάποια δειλά βήματα, αλλά δεν είναι αρκετά. Η αποπομπή του Λίβυου πρέσβη είναι μια εξόχως χλιαρή ενέργεια. Διερωτάται κανείς γιατί ακόμα δεν έχουμε άρει την αναγνώρισή μας από την κυβέρνηση της Τρίπολης και γιατί δεν έχουμε αναγνωρίσει τον Στρατάρχη Χαφτάρ και την Λιβυκή Εθνοσυνέλευση-Βουλή ως επίσημη κυβέρνηση. Τι περιμένουμε; Η ενέργεια της Τρίπολης είναι εχθρική προς την χώρα μας. Φοβόμαστε και την διαλυμένη κυβέρνηση της Τρίπολης; Γιατί δεν καθορίζουμε την ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο και την Κύπρο; Γιατί καθυστερούμε τόσο; Ο Μητσοτάκης και ο Δένδιας πρέπει να αντιδράσουν γρήγορα, διαφορετικά σε λίγο με την φόρα που έχει πάρει ο Ερτνογάν και την ανικανότητα και ατολμία των ελληνικών κυβερνήσεων, η Τουρκία πιθανόν να μοιράσει το εναέριο χώρο μας με την Ιταλία.
Από την άλλη, θα πρέπει έστω και την ύστατη ώρα, να αντιληφθούν οι κυβερνώντες ότι επειγόντως οφείλουν να ενισχύσουν σημαντικότατα τις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ). Η κατάσταση είναι επικίνδυνη. Το δίλημμα είναι ή θα αντιδράσουμε δυναμικά σε όλα τα επίπεδα ή θα δεχθούμε με ηττοπάθεια την αίσχιστη ταπείνωση, παραχωρώντας κυριαρχικά μας δικαιώματα σε θάλασσα, αέρα και ξηρά. Η κατάσταση στις ΕΔ δεν είναι καλή. Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα. Οι υπουργοί Εθνικής Αμύνης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ έχουν τεράστιες ευθύνες. Το ίδιο και όλοι οι διατελέσαντες αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων. Επί τεσσεράμισι χρόνια βασίλευσε ο εφησυχασμός, και η πλήρης ακινησία. Δεν είναι οι ΕΔ μόνο για εορτές, τελετές και δεξιώσεις.
Δυστυχώς και τα δείγματα της παρούσης κυβέρνησης δεν είναι και τόσο θετικά. Οι ΕΔ αντί να ασχολούνται με την άμυνα της χώρας ασχολούνται με τα hot-spots και τους μετανάστες. Έχουν μετατραπεί σε θεραπαινίδα των παρανόμων αλλοδαπών, που έχουν κατακλίσει και κατακλύζουν την χώρα μας. Τι κάνει άραγε ο πρώην Α/ΓΕΣ και νυν υφυπουργός; Ψάχνει στρατόπεδα για να στεγάσει τους φίλους μας παράνομους-παράτυπους «εισελθόντες ισλαμιστές», που θα αποτελέσουν το μελλοντικό διπλωματικό όπλο της Άγκυρας; Καλύτερα να ασχοληθεί με την μαχητικότητα των ΕΔ, που βρίσκεται στα βάραθρα.
Το αποτελεσματικότερο όπλο της διπλωματίας είναι οι ισχυρές ΕΔ, ιδιαίτερα σε περιοχές υψηλού κινδύνου, όπως είναι τα Βαλκάνια και η Ανατολική Μεσόγειος. Μια χώρα, δεν διαθέτει ισχυρές ΕΔ για να διεξάγει πόλεμο, αλλά αντίθετα για να τον αποτρέψει και να διασφαλίσει την ειρήνη και την ευημερία του κάθε λαού. Και αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν όλοι οι «ειρηνιστές» της χώρας μας, που διαμαρτύρονται σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού τους. Ελπίζουμε η κυβέρνηση να κάνει το καθήκον της και να δραστηριοποιηθεί σε όλους τους τομείς για να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την ειρήνη. Η τελευταία θα εξασφαλιστεί μόνο με ισχυρές ΕΔ, που είναι ο μόνος τρόπος να συνετιστούν και να «κάνουν πίσω» οι Τούρκοι, οι οποίοι έχουν αποθρασυνθεί και λόγω της στρατιωτικής μας αδυναμίας.
