Το είχαμε επισημάνει πριν από καιρό. Οι επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού στη Συρία πήγαιναν πολύ καλά και ήταν θέμα χρόνου η κατάληψη του Αφρίν.
Οι εδώ «σοφοί αναλυτές της γεωπολιτικής» υποστήριζαν ότι οι Τούρκοι θα αντιμετώπιζαν σοβαρές δυσκολίες και ότι χρησιμοποιούσαν την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις για να αποσπάσουν την κοινή γνώμη τους από τα «προβλήματά τους στην Συρία». Ως συνήθως δεν ήξεραν τι έλεγαν, όπως και όσοι νομίζουν ότι η ένταση στις σχέσεις μας με την Άγκυρα είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας του Ερντογάν να κερδίσει τις εκλογές του 2019. Η «καραμέλα» της εξαγωγής των εσωτερικών προβλημάτων της Άγκυρας στην Ελλάδα είναι τόσο ανιστόρητη, όσο και γελοία. Γιατί η πάγια πολιτική της είναι η επέκτασή της σε Αιγαίο, Θράκη και Κύπρο. Άλλωστε ο Ερντογάν δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με την επανεκλογή του, καθόσον είναι δημοφιλέστατος, και τα όποια προβλήματα τα αντιμετωπίζει στο εσωτερικό και εξωτερικό με επιτυχία, δυστυχώς για εμάς.
Η νίκη στο Αφρίν είναι σημαντικότατη για τους γείτονές μας γιατί συντελεί τα μέγιστα στην εξύψωση του ηθικού του τουρκικού στρατού και λαού. Η Τουρκία θα είναι πλέον ακόμα πιο επιθετική και επικίνδυνη διότι αισθάνεται αυτοπεποίθηση. Στο Αφρίν επιβεβαιώθηκε η «ορθότητα» της επεκτατικής πολιτικής της. Κατά τον Ερντογάν οι τουρκικές δυνάμεις θα φέρουν «την ευημερία και ειρήνη» στην περιοχή, όπως έκαναν και το 1974 στην Κύπρο.
Οι τουρκικές επιχειρήσεις στη Συρία θα συνεχιστούν. Εάν καταφέρουν και ελέγξουν όλη την έκταση δυτικά του Ευφράτη, όπως σχεδιάζουν, αυτό θα αποτελέσει μείζονα στρατηγική νίκη της Άγκυρας. Δεν γνωρίζουμε εάν οι ΗΠΑ ή κάποια άλλη μεγάλη δύναμη (Ρωσία, Γαλλία κλπ) θελήσουν να την σταματήσουν. Για το Αφρίν η διεθνή κοινότητα είχε δώσει το πράσινο φώς στην Τουρκία, πουλώντας για άλλη μια φορά τους Κούρδους. Η επέκταση των τουρκικών επιχειρήσεων πέραν του Αφρίν, χωρίς αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων, θα σημαίνει ότι υπάρχει συνδιαλλαγή και συμφωνία μεταξύ τους.
Εκτιμώ ότι η δραστηριότητα της Άγκυρας στην περιοχή θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στην Άνοιξη (σταθεροποίηση, εγκατάσταση δυνάμεων, δίκτυο πληροφοριών, έλεγχος ζωτικών σημείων κλπ). Μήπως μετά θα έλθει η σειρά μας; Μην ξεχνάμε ότι ο Ερντογάν προειδοποίησε για «ένα πολύ θερμό καλοκαίρι». Ένα καλοκαίρι που πιθανόν να φέρει αντιμέτωπες τις έμπειρες και ετοιμοπόλεμες τουρκικές ένοπλες δυνάμεις με τις αντίστοιχες ελληνικές, που μαστίζονται από σωρεία χρόνιων προβλημάτων (έλλειψη κυρίων ανταλλακτικών και μέσων, χαμηλή διαθεσιμότητα αεροσκαφών και πλοίων, περιορισμένη επάνδρωση μονάδων, χαμηλό ηθικό μετά την αιχμαλωσία και ομηρία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και εκπαίδευση όχι ρεαλιστική, αλλά εστιαζόμενη σε θεατρινισμούς προς τέρψη πολιτικών και άλλων τινών). Είναι χαρακτηριστικό ότι η θητεία στην Τουρκία των 80 εκατομμυρίων είναι 15 μήνες και στην Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων ηλικιωμένων μόλις 9. Επίσης, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν επουλώσει σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα που τους προκάλεσε το πραξικόπημα, στις 15 Ιουλίου 2016. Όσοι ομιλούν για το αντίθετο απλώς δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας,
Δεν πρέπει να μας διακατέχει ηττοπάθεια, αλλά προβληματισμός, Πρέπει έστω και την ύστατη ώρα η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να ξυπνήσουν από το βαθύ τους λήθαργο και να λάβουν άμεσα μέτρα για να αποφύγουμε μια διαφαινόμενη ήττα και μια νέα ταπείνωση. Μέτρα βέβαια που θα έχουν και πολιτικό κόστος. Όμως χωρίς θυσίες δεν γίνετε τίποτα.
