Στις αρχικές μεταγραφές πήρε Καμένο, Χαϊκάλη, Κουίκ, Παπαχριστόπουλο, Κουντουρά. Παπαγγελόπουλο, Κατσέλη (αυτή που έπεισε τον μοιραίο Γιώργο Παπανδρέου ότι «λεφτά υπάρχουν»), έκανε και πρόεδρο τον Παυλόπουλο για να φτιάξει ομάδα πρωταθλητισμού.
Μετά, πήρε Μεγαλοοικονόμου, Παπακώστα, Αντώναρο (πρώτο τραπέζι πίστα) Δανέλλη, Μπίστη, Ραγκούση, Ξενογιαννακοπούλου, Ρεπούση (αυτή του… συνωστισμού της Σμύρνης), Μωραΐτη, Τόλκα, για να πάρει το πρωτάθλημα.
Προχθές, πήρε Τζουμάκα Θεοχαρόπουλο! Ο πρώτος εκ του βαθέως και αλήστου μνήμης ΠαΣοΚ, ο δεύτερος γυρολόγος όπου του τάξουν βουλευτική έδρα δια του Επικρατείας, αφού μόνος του δεν έχει εκλεγεί ποτέ…
Πήρε και τον αοιδό (το πάλαι ποτέ) Βασίλη Παϊτέρη. Που παλαιότερα έπαιζε κλαρίνο έξω από τη Ρηγίλλης όταν εξελέγη ο Κώστας Καραμανλής, πιο παλιά ήταν στην «Πολιτική Άνοιξη», ακόμη πιο παλιά στο ΔΗΚΙ του Τσοβόλα κι εγώ πιο πολύ τον θυμάμαι από μια φάρσα που του είχε κάνει ο Φερεντίνος σ’ ένα πλοίο….
Ήταν όλοι εκεί., λοιπόν. Πρόσωπα από το βαθύ παρελθόν ξεδίπλωσαν τη… δυναμική τους στην επιχείρηση… Κεντροαριστεράς του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
«Ξεμπερδεύουμε με το παλιό», έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας, μα η μούχλα είχε έντονη την οσμή της στο κλειστό του Γαλατσίου. Η πολιτική σκουπιδιάρα της μεταπολίτευσης ήταν παρούσα.
Κι ύστερα άρχισαν τα συνθήματα. Πύρινοι λόγοι εναντίον του … σκιάχτρου του … νεοφιλελευθερισμού, του Μητσοτάκη, της ακροδεξιάς, υποσχέσεις για την… Αριστερή Ευρώπη της προόδου.
Α, ακούσαμε και τον Αλέξη Τσίπρα, ν’ αναρωτιέται και ν’ απαντά ο ίδιος:
«Ποιος στ’ αλήθεια είναι πραγματικά με την Ευρώπη; Εμείς αποδείξαμε στην πράξη τι σημαίνει ευρωπαϊσμός». Μόλις το άκουσα θυμήθηκα τι έκανε ο Παπαδημούλης κι οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τον Μαδούρο….
Φυσικά, δεν φωτιστήκαμε από κάτι νέο.
Αυτή η … Προοδευτική συμμαχία έμοιαζε πιο πολύ με σφραγιδομάζωξη. Πρόσωπα πολιτικά «νεκρά» που πιστεύουν στην ανάσταση! Σφραγίδες τύπου ΔΗΜΑΡ, Δικτύου Αριστερών Δημοκρατών, Χάρτα 19, Ακτιβιστικής Κίνησης Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (Α.Κ.Ε. Σοσιαλιστών), Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς, και λοιπές παρόμοιες … λαοφιλείς δυνάμεις.
Όπως έλεγε και ένα μεσαιωνικό ποίημα (που μετά έκανε ονομαστό σε παραλλαγή/διασκευή ο Ουμπέρτο Εκο) και μου θύμισε ο Πάσχος Μανδραβέλης, «από τη Ρώμη απομένει σκέτο τ’ όνομα, κρατάμε γυμνά ονόματα»…