Παρακολουθώ στενά τις εκλογικές διαδικασίες από το 1981 κι οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό που συμβαίνει τώρα, δεν έχει συμβεί ποτέ. Δηλαδή ποιο από τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης θα επιβάλλει τους μεγαλύτερους φόρους! Κι αυτό απέναντι σε μια κυβέρνηση που όχι μόνο μείωσε τους φόρους αλλά κράτησε ψηλά και τις κοινωνικές παροχές.
Σαν να θέλουν ν’ αυτοκτονήσουν. Άνθρωποι, κόμματα κι ιδεολογίες που μισούν την έννοια του κέρδους, πιπιλάνε μια καραμελίτσα για τα… υπερκέρδη και ασκούν μ’ αυτή πολιτική!
Προσέξτε: Η έννοια των υπερκερδών δεν υπάρχει στην Οικονομία, αφού ουδείς μπορεί αν την προσδιορίσει. Από πόσα κέρδη κι άνω θεωρούνται… υπερκέρδη; Ποιος αποφασίζει τι είναι υπερκέρδος; Ο Πολάκης ή ο Δουδωνής; Ο γηραιός Παπαδάκης ή η έγκριτη Καλογεροπούλου;
Προσέξτε κι αυτό: Ακόμη κι αν δεχθούμε τον όρο υπερκέρδη, ακόμη κι αν βρεθεί τρόπος καθορισμού τους, τέτοια στη χώρα μας είχαν μόνο οι εταιρείες ενέργειας στον καιρό της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Αυτά τα επιπλέον κέρδη της χρονιάς που πέρασε-και υπολογίζονται σε 2 δισ. ευρώ- που δηλώνονται τώρα, έχουν ήδη προφορολογηθεί με 650 εκατ. ευρώ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη κι από αυτά τα χρήματα επιδοτήθηκαν οι λογαριασμοί ρεύματος. Όμως, αυτά τα … υπερκέρδη –άρα και οι φόροι τους- δεν είναι συστηματικά κι επαναλαμβανόμενα, άρα δεν μπορούν να είναι βάση συζήτησης για ένα οικονομικό πρόγραμμα τεσσάρων ετών. Ανοησία είναι, πυροτέχνημα!
Άρα, ποια υπερκέρδη θα φορολογήσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ; Και σε ποιους τα λένε αυτά; Στις κοινωνίες του Περάματος ή των Δυτικών συνοικιών που συνειδητοποίησαν τι συνέβη και τελικά μετά από σχεδόν μισό αιώνα έβγαλαν πρώτη τη ΝΔ στις περιφέρειές τους; Ή στις κοινωνίες της επαρχίας και της αγροτιάς που επίσης ένιωσαν ότι η Πολιτεία ήταν κοντά τους;
Αυτό λοιπόν λέμε. Ότι δεν έχουν πέραση τα μοντέλα «Πόπη» ή «Δουδωνής», ενώ είναι αδιανόητη πια η φτώχια λόγων κι επιχειρημάτων των σοσιαλιστών, για οποιοδήποτε προοπτική ανάπτυξης. Κι αφού δεν μπορούν να σχεδιάσουν ανάπτυξη για να ζήσει το Κράτος κι η κοινωνία, μιλάνε για φορολόγηση… των… πλουσίων στα… υπερκέρδη τους! Ανοησίες! Παράνοια!
Την ίδια ώρα, γίνεται όλο και πιο ορατή η μείωση φόρων που ήδη έχει επιτευχθεί, γίνεται ορατή κι η αξιοπρεπής κοινωνική μέριμνα κι η αρωγή στις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις κι οι περισσότεροι περιμένουν κι άλλη μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών.
Τρεις εβδομάδες πριν τις εκλογές, ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ εξακολουθούν να δείχνουν καθημερινά την πολιτική πενία τους αλλά και τα χαμηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά τους.
Κι αν αυτό ήταν κι είναι γνωστό για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν για το ΠαΣοΚ. Όμως ο Ανδρουλάκης διώχνοντας τα εκσυγχρονιστικά του χαρακτηριστικά κι επαναφέροντάς το στις ράγες του αυριανισμού, δείχνει τα σαφή ελλείμματα…
Ο δε Μητσοτάκης που μειώνει φόρους και δείχνει στην κοινωνία ότι είναι ο μοναδικός που μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη, δουλειές και καλύτερες αμοιβές, είναι εκείνος που εισπράττει τα πραγματικά υπερκέρδη…
