Η Μέριμνα Ατόμων με Αυτισμό στο πλευρό των εκπαιδευτικών ΑμεΑ και εκπαιδευτικών γονέων ΑμεΑ
Ο σύλλογος Μ.Α.μ.Α εύχεται καλή σταδιοδρομία και καλή τοποθέτηση σε όλους τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ευχόμαστε τα φωτεινά παιδιά με τα οποία έρχεστε σε επαφή κάθε χρόνο να συνεχίζουν να σας χαρίζουν υπέροχες στιγμές και μηνύματα ζωής στα σχολεία τοποθέτησής σας. Οι περισσότεροι από εσάς ήσασταν χρόνια αναπληρωτές και επιτέλους ο αγώνας σας δικαιώθηκε. Ο σύλλογός μας ήταν και θα είναι πάντα στο πλευρό σας.
Ευχόμαστε και παρακαλούμε το υπουργείο παιδείας που επιτέλους άρχισε να δείχνει ευαισθησία στα θέματα της ειδικής αγωγής ,να σκύψει επάνω στο πρόβλημα που δημιουργείται αυτή τη στιγμή στο διορισμό των εκπαιδευτικών ΑμεΑ και των εκπαιδευτικών που είναι γονείς παιδιών ΑμεΑ. Για πρώτη φορά από το 1996 ΔΕ θα ευνοούνται και ΔΕ θα τους δίνεται η δυνατότητα μπορούν να εργαστούν κοντά στον τόπο διαμονής τους.
Πώς είναι εφικτό ένας εκπαιδευτικός ΑμεΑ κάθε χρόνο να τοποθετείται σε άλλο σχολείο, να είναι μακριά από το σπίτι που το έχει διαμορφώσει σύμφωνα με την αναπηρία του ή την αναπηρία του παιδιού του, να είναι πιθανότατα μακριά και από τις θεραπείες που τυχόν χρειάζεται! Είναι απαράδεκτο κατά τη διάρκεια τοποθέτησης ή διορισμού ενός εκπαιδευτικού να μη λαμβάνεται υπόψη η αναπηρία του και το αν έχει ή προστατεύει άτομα με αναπηρία όπως για παράδειγμα το παιδί του ή και τα παιδιά του. Ας διορθωθεί το πρόβλημα που προέκυψε τώρα!
Με εκτίμηση το ΔΣ του συλλόγου ΜΑμΑ
- Σας παραθέτουμε τις επιστολές διαμαρτυρίας που εστάλησαν από γονείς εκπαιδευτικούς ΑμεΑ παιδιών και από την ΕσαμεΑ
Επιστολή ΕΣΑμεΑ:
Στις αρχές του μήνα η ΕΣΑμεΑ έστειλε για πολλοστή φορά επείγουσα επιστολή στην υπουργό Παιδείας, καθώς έλαβε δεκάδες διαμαρτυρίες από ολόκληρη την Ελλάδα, από διάφορους συλλόγους, εκπαιδευτικούς φορείς, από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, καθώς και από εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, οι οποίοι είναι αγανακτισμένοι, από τη διαπίστωση ότι λόγω της χαμηλής μοριοδότησης που λαμβάνουν με το νέο σύστημα προσλήψεων, δεν μπορούν να διοριστούν κοντά στον τόπο μόνιμης κατοικίας τους.
Για μία ακόμη φορά, με τις προσκλήσεις διορισμών που δημοσίευσε τις προηγούμενες ημέρες, το υπουργείο Παιδείας αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι κωφεύει απέναντι στα αιτήματα του αναπηρικού κινήματος, αλλά και στις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, καθώς και των εκπαιδευτικών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, καθώς δεν άλλαξε τις ρυθμίσεις που είχε επισημάνει έγκαιρα η ΕΣΑμεΑ.
Η ΕΣΑμεΑ επισημαίνει διαρκώς, από τον Φεβρουάριο του 2019, ότι οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία ή/ και χρόνια πάθηση και οι εκπαιδευτικοί που προστατεύουν άτομα με βαριά αναπηρία, καλούνται να αντιμετωπίσουν σωρεία προβλημάτων κατά την τοποθέτησή τους σε σχολικές μονάδες, λόγω του ότι δεν λαμβάνεται υπόψη ο τόπος κατοικίας τους στο διορισμό τους και αναγκάζονται κάθε φορά να μετακομίσουν με ολόκληρη την οικογένειά τους σε διαφορετικό τόπο ή να απομακρυνθούν οι ίδιοι από την οικογενειακή τους εστία ή ακόμα και να βρεθούν σε κάποιο απομακρυσμένο μέρος χωρίς νοσοκομειακή περίθαλψη, η οποία είναι τόσο απαραίτητη σε περίπτωση χρόνιας πάθησης.
Το υπουργείο Παιδείας από το 2019 αγνοεί επιδεικτικά τα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας και του αναπηρικού κινήματος και μάλιστα πέρασε και διάταξη που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τη ζωή των εκπαιδευτικών με αναπηρία, με χρόνια πάθηση και όσων προστατεύουν άτομο με αναπηρία. Πλέον οι νεοδιοριζόμενοι τοποθετούνται σε κενή θέση σχολικής μονάδας της περιοχής διορισμού και υποχρεούνται να παραμείνουν στη θέση τοποθέτησής τους για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο σχολικών ετών, επί ποινή αποκλεισμού τους σε περίπτωση αντικειμενικής αδυναμίας τους να παρουσιαστούν στην εκάστοτε θέση!
Η ΕΣΑμεΑ διαμαρτύρεται εδώ και καιρό τονίζοντας ότι είναι απαραίτητο να μην ισχύει ο χρονικός περιορισμός της παρ. 5 του άρθρου 62 του ν. 4589/2019 για απόσπαση ή μετάθεση σε εκπαιδευτικούς, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. με αναπηρία ή χρόνια πάθηση και σε όσους προστατεύουν άτομο με βαριά αναπηρία. Παράλληλα ζητούσε και ζητά έστω και εκπρόθεσμα να υπάρξει ρύθμιση, ώστε κατά την τοποθέτηση των εκπαιδευτικών, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. με αναπηρία ή χρόνια πάθηση και όσων προστατεύουν άτομο με αναπηρία σε σχολική μονάδα, να λαμβάνεται υπόψη και ο τόπος κατοικίας τους, καθώς και να μην τοποθετούνται σε πολλαπλές σχολικές μονάδες, λόγω δυσκολιών μετακίνησης που μπορεί να αντιμετωπίζουν ή επιβάρυνση της υγείας τους.
Όσον αφορά στη διαδικασία τοποθέτησης, θα έπρεπε τουλάχιστον οι νεοδιόριστοι αλλά και οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. με αναπηρία, χρόνια πάθηση και όσοι προστατεύουν άτομο με αναπηρία να έχουν προτεραιότητα στην τοποθέτηση στο νομό όπου θα κληθούν να υπηρετήσουν. Το υπουργείο Παιδείας όμως, αποφάσισε να βάλει απέναντί του τους εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, τους εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία αλλά και ολόκληρο το αναπηρικό κίνημα. Αποτελεί όνειδος για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας να ρίχνει στον κοινωνικό Καιάδα μια κοινωνική ομάδα που παρά τις δυσκολίες της αναπηρίας της έχει όρεξη και μεράκι να εργαστεί στον ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης και να μην μείνει σπίτι της.
Αποτελεί κόλαφο η συστηματική άρνηση του υπουργείου να εισακούσει τα αιτήματα που θα επιτρέψουν στους εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και στους εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, να εργαστούν ουσιαστικά σε ισότιμη βάση με όλους.
Είναι απορίας άξιο ότι αυτό συμβαίνει τη στιγμή που η Κυβέρνηση καταρτίζει Εθνικό Πρόγραμμα για την Αναπηρία, στη βάση της δικαιωματικής προσέγγισης που έχει επιφέρει η επικύρωση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία από τη χώρα μας.
Επιστολή εκπαιδευτικών γονέων τέκνων ΑμεΑ
Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΑΜΕΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΜΕΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες εξελίξεων και μεθοδεύσεων που μας θυμίζουν εκείνο το φοβερό 2014. Τότε, που καταργήθηκε ο πίνακας Α για τα ΑΜΕΑ που έδινε προτεραιότητα 20% στις προσλήψεις εκπαιδευτικών από αυτόν τον πίνακα. Τότε, που διαχωρίστηκε η κοινωνική ομάδα των εκπαιδευτικών ΓΟΝΕΩΝ ΑΜΕΑ ανάλογα με τον αριθμό ανάπηρων παιδιών που υπήρχαν στην οικογένεια!!! Ένα παιδί ΑΜΕΑ, δύο παιδιά ΑΜΕΑ κ.ο.κ!!!!
Τότε, που αρκετοί ΓΟΝΕΙΣ ΑΜΕΑ έμειναν άνεργοι εξαιτίας ρυθμίσεων που προωθήθηκαν και δεν τους επέτρεψαν ούτε αναπληρωτές να είναι έστω και μακριά από την οικογένειά τους. Τότε, που επί της ουσίας πετάχτηκαν τα ΑΜΕΑ και οι γονείς ΑΜΕΑ σχεδόν εκτός πινάκων ειδικής αγωγής, καθυβριζόμενοι με δημοσιεύματα και αναρτήσεις από «ειδήμονες»ως οι πλέον ανίκανοι να υπηρετήσουν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Τότε, που προτάχθηκαν συγκεκριμένοι πτυχιούχοι στους πίνακες ΕΑΕ, υποβιβάζοντας τους κατόχους μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων σπουδών. Τότε, δηλαδή που υποβίβασαν τις εργασιακέςδεξιότητες και ικανότητές τους των εκπαιδευτικών ΑΜΕΑ και των εκπαιδευτικών ΓΟΝΕΩΝΑΜΕΑ και ταυτόχρονα πριμοδοτήθηκε συγκεκριμένος κλάδος εκπαιδευτικών.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Τώρα, που μια ευφυέστατη τροπολογία πριμοδοτήθηκε συγκεκριμένος κλάδος εκπαιδευτικών στα Τ.Ε. Τώρα, που με δημοσιεύματα και αναρτήσεις ενημερωνόμαστε ότι προωθείται η έκδοση κανονιστικών, υπουργικών ή ό,τι άλλο αποφάσεων, που αφορά στην τοποθέτηση των ΑΜΕΑ, των ΓΟΝΕΩΝ ΑΜΕΑ και των λοιπών κοινωνικών ομάδων (πολύτεκνων, τρίτεκνων) με τη σειρά του πίνακα. Να γίνεται, δηλαδή, η τοποθέτηση αυτών των εκπαιδευτικών σε σχολεία τα οποία όχι μόνο δε διευκολύνουν την ομαλή λειτουργία των οικογενειών τους, αλλά που θέτουν σε κίνδυνο και την ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ. Αυτές οι μεθοδεύσεις επί της ουσίας αφαιρούν και το δικαίωμα στην εργασία.
Τώρα, δηλαδή, που πάλι δρομολογείται ο εργασιακός θάνατος των εκπαιδευτικών ΑΜΕΑ, των εκπαιδευτικώνΓΟΝΕΩΝ ΑΜΕΑ, των πολύτεκνων και τρίτεκνων και η πριμοδότηση συγκεκριμένου κλάδου εκπαιδευτικών. Τώρα, που με σύνθεση διαφορετική στην ηγεσία του Υπουργείου, πιθανόν όμως με ίδια στη στελέχωση προωθούνται και ανακυκλώνονται ενέργειες που μόνο σε δεινή θέση φέρνουν συνεχώς τα ΑΜΕΑ και τους ΓΟΝΕΙΣ ΑΜΕΑ. Αυτούς τους γονείς που ελάχιστη μέριμνα υπήρξε από το Υπουργείο Παιδείας για την εργασία τους έτσι όπως ορίζει το σύνταγμα και οι νόμοι χρόνια τώρα. Τώρα, όπως και τότε προφανώς που κάποιοι εισακούγονται από τα στελέχη του Υπουργείου, ενώ επίσημες ομάδες κοινωνικών κατηγοριών δεν καταφέρνουν να επιτύχουν ούτε μια συνάντηση, ώστε να καταθέσουν και τη δική τους άποψη περί δικαίου.
Έτσι φτάσαμε να έχουμε εκπαιδευτικούς που δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν τα προσόντα (μεταπτυχιακά, διδακτορικά κ.ο.κ.) λόγω δυσκολιών που τους έτυχαν στη ζωή τους και δεν εργάζονται και άλλους που ενώ έχουν τα προσόντα,λόγω της δυσχερούς τοποθέτησής τους, να μην μπορούν να εργαστούν. Αλίμονο στην πολιτεία που δεν μεριμνά για τη διαφορετικότητα ώστε αυτή όχι μόνο να μοριοδοτείται, θεωρώντας ότι έκανε και το καθήκον της, αλλά να οδηγεί και στο επιθυμητό αποτέλεσμα, στην εργασία. Γιατί αυτή τη στιγμή με τη «γενναία» μοριοδότηση της αναπηρίας -όπως κάποιοι κρίνουν – νομίζουν ότι εξαντλήθηκε η μέριμνα.
Μα πώς; Ως επί το πλείστον οι περισσότεροι έχουν αναπηρία περίπου 67% που σημαίνει περίπου 27-30 μόρια, όταν το άριστα των εκπαιδευτικών είναι τα 240 μόρια. Τα 27-30 μόρια της αναπηρίας είναι 3 χρόνια περίπου αναπλήρωσης – πιθανόν και κοντά στο σπίτι σου – ή ένα μεταπτυχιακό και μια ξένη γλώσσα. Ακαδημαϊκά προσόντα ή προϋπηρεσίες που οι εκπαιδευτικοί ΓΟΝΕΙΣ ΑΜΕΑ και οι εκπαιδευτικοί ΑΜΕΑ δυσκολεύονται να αποκτήσουν. Η αναπηρία όμως δεν είναι ακαδημαϊκό προσόν ή προϋπηρεσία είναι μάθημα ζωής που εμείς που το βιώνουμε το γνωρίζουμε και καλύτερα.
Επιπλέον αυτών, άλλο είναι να είσαι μόνος σου, με προβλήματα μεν – καθώς ο μέσος όρος ηλικίας διορισθέντων ή αναπληρωτών έχει ανέβει – και άλλο να είσαι ανάπηρος ή να έχεις τέκνο με αναπηρία που χρήζει να βρίσκεται πλησίον νοσοκομειακών εγκαταστάσεων και παροχών. Λυπούμαστε που συνάδερφοι το αντιμετωπίζουν ως ότι τους «κλέβουμε» τις θέσεις, αλλά καθόλου έτσι δεν είναι. Φροντίζουμε και για το δικό τους μέλλον και των παιδιών τους αν και όταν κάνουν, καθώς όλοι είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι.
Εκπαιδευτικοί Γονείς Τέκνων με Αναπηρία.
