Το 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αποσπάσει μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ, κυρίως εκείνους που είχαν αγαστές σχέσεις με τον αυριανισμό, τον εκβιαστικό συνδικαλισμό, αλλά και στελέχη του που είχαν προβλήματα με τον νόμο.
Τότε ο Αλέξης Τσίπρας φάνταζε ως ένας νέος άνθρωπος με προοπτική και φερεγγυότητα που κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ενός τρίτου της κοινωνίας. Με αυτή έφτασε το 2015 στις κάλπες, αλλά δεν έφτανε. Χρειάστηκε η συνδρομή της πιο γραφικής έκφανσης της Δεξιάς, της λεγόμενης και ψεκασμένης. Χρειάστηκε ακόμη η συνδρομή της Δεξιάς συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό δεν ενόχλησε τόσο τον Αλέξη Τσίπρα και τους νεοκομμουνιστές συντρόφους του.
Σημασία είχε, ότι με ένα νόμο κι ένα άρθρο θα σκιστούν τα μνημόνια, θα ακουστεί με στεντόρεια φωνή το… go home madam Merkel, οι μισθοί και οι συντάξεις θα εκτοξευτούν και ο παγκόσμιος καπιταλισμός θα καταρρεύσει υπό τους ήχους των Αριστερών ταμπούρλων.
Όλα αυτά δεν άργησαν να αποδειχτούν ανοησίες. Μια από τις πολλές εκφάνσεις επαναστατικής άνοιας. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος. Μόλις ένας! Όμως μέσα σ’ αυτό το μικρό διάστημα, υποθηκεύτηκε η Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας έγινε φιλαράκι με την madam Merkel, οι συντάξεις μειώθηκαν δεκάδες φορές, τα σύνορα έμειναν αφύλαχτα κι οι ζουρνάδες έπαθαν …σιωπή!
Ξέρετε κάτι; Η εμπιστοσύνη απαιτεί συνέπεια, φερεγγυότητα και κερδίζεται με μόχθο. Όμως, όσο κόπο χρειάζεται για να κερδηθεί, τόσο εύκολα σπαταλιέται. Κι ο Τσίπρας το βιώνει αυτό, από τα τέλη του 2016. Τότε που εμφανίστηκε Μητσοτάκης κι η εμπιστοσύνη τον εμπιστεύθηκε τυφλά. Και δεν έχασε, όπως δείχνει η τετραετία 2019-2023.
Τώρα ο Αλέξης Τσίπρας τάζει πάλι του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλά.
Μα ότι λέει, ότι υπόσχεται εκλαμβάνονται ως …ψεύτικα μεγάλα λόγια. Η εμπιστοσύνη χάθηκε και το ψέμα θεωρείται ως το μέγιστο χαρακτηριστικό του.
Πήγε στην Πειραιά προχθές και έταξε αναστολή πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας! Μίλησε για μείωση του ΦΠΑ για τα τρόφιμα στον κατώτερο συντελεστή και του ΕΦΚ στο κατώτερο ευρωπαϊκό όριο, και κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα πανεπιστήμια, για τα παιδιά που δίνουν τώρα Πανελλαδικές!
Ειδικά το τελευταίο θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως μέγιστη χυδαιότητα, αλλά όπως δείχνουν οι έρευνες κοινής γνώμης, ελάχιστοι δίνουν βάση στις εξαγγελίες του. Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας θυμάται το 2015 και το 2016, τα έξω πουκάμισα μια δήθεν αντισυμβατικότητας, τις κλειστές τράπεζες, τα 60 ευρώ που έβγαιναν μετά από πολύωρη αναμονή στις ουρές! Θυμάται ότι παίχτηκε σε μια ζαριά η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, θυμάται ότι έτρεχαν στον Πούτιν να τυπώσει δραχμές. Κι ειδικά όταν ακούγονται ιστορίες για βαρουφάκειες … «Δήμητρες» και τοπικά νομίσματα Τσακαλώτου, οι περισσότεροι κόβουν λάσπη… Βλέπετε οι έννοιες εμπιστοσύνη κι αλήθεια έχουν κάκιστες σχέσεις με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ…
