Η Αθήνα γιόρτασε τη έλευση του νέου χρόνου με τρεις ξεχωριστές γιορτές.
Στο Σύνταγμα, ο δήμαρχος Δούκας έστησε μια γιορτή στην οποία η συντριπτική πλειοψηφία των παρισταμένων ήταν άνδρες μετανάστες. Οι γυναίκες ελάχιστες αφού δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς, με τόσους μουσουλμάνους! Αοιδοί, η Νατάσσα Μποφίλιου, πασιονάρια της Αριστεράς με τις γούνες και με παλαιστινιακή μαντήλα, ο γνωστός Δεληβοριάς που κάνει παραστάσεις σε ταράτσες εδώ κι εκεί και κάποιοι άλλοι στρατευμένοι.
Στο πεδίο του Άρεως, βρέθηκαν χιλιάδες άνθρωποι, οικογένειες, φωτεινά και λαμπερά πρόσωπα, στους οποίους ο Χρήστος Μάστορας (ίσως ο πιο δημοφιλής καλλιτέχνης της εποχής λόγω της ταινίας για τον Καζαντζίδη) με τις Μέλισσες έδωσαν έναν ιδιαίτερο ρυθμό.
Τέλος, ένα ακόμη πάρτι στήθηκε στο ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», με χιλιάδες επίσης φωτεινά πρόσωπα, που διασκέδασε ο Ίαν Στρατής.
Τρείς διαφορετικές εκδηλώσεις, δυο διαφορετικοί κόσμοι.
Δυο εκδηλώσεις γεμάτες φως, λάμψη, Ευρώπη!
Και μια σκοτεινή, αμιγώς κομματική, στην οποία ο δήμαρχος θυμήθηκε πρωτοχρονιάτικα να θυμίσει τα 50 χρόνια του κόμματός του και να ταυτίσει και πάλι (το έκανε και πέρυσι) την Αθήνα, με τη μισαλλοδοξία και το σκοτάδι ενός άλλους κόσμου κι άλλων σημείων του πλανήτη.
Θα μπορούσαμε να μιλήσομε για ελευθερία επιλογών, για πολιτισμικό πλουραλισμό. Μα φευ! Ο δήμαρχος Δούκας έκανε τη γιορτή του πεδίο των πολιτικών του απωθημένων και… φώτισε το Σύνταγμα με τον ήλιο του ΠαΣοΚ με μελαμψούς άνδρες δίκην πρασινοφρουρών. Μέγιστη απρέπεια!
Πρέπει να πούμε κι αυτό: Η περιφέρεια Αττικής, φώτισε μια γειτονιά της Αθήνας που μέχρι πριν τις γιορτές ήταν το απόλυτο σκοτάδι. Της έδωσε λάμψη, ζωή, σημείο συνάντησης παιδιών και μεγάλων. Μακάρι να μη συνέβη αυτό μόνο για λίγες ημέρες. Από την άλλη πλευρά ο δήμαρχος της Αθήνας, προφανώς θεωρεί ότι πρέπει να κυριαρχούν και ν’ ανεμίζουν στην πόλη οι παλαιστινιακές σημαίες, λησμονώντας προφανώς ότι η Αθήνα είναι πρωτεύουσα ευρωπαϊκής χώρας. Προοδευτικός φανατισμός κι άλλη μια παράσταση ρήξης, με στρατευμένους καλλιτέχνες κι εμφυλιοπολεικές παρλάτες…Με λεφτά των Αθηναίων!
Είπαμε, Αθήνα του φωτός και του σκότους…
