Ο κόσμος έχει ήδη ένα μεγάλο πρόβλημα επάρκειας της διατροφής. Ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και η κλιματική αλλαγή αλλάζει τα δεδομένα. Μπορεί να μην έχουμε αρκετό φαγητό για να ταΐσουμε τους ανθρώπους έως το 2050.
Ακούγεται υπερβολικό αλλά η άποψη αυτή συναντάται ολοένα και συχνότερα στην επιστημονική κοινότητα διεθνώς. Και όχι, δεν είμαι ανησυχητής ή απαισιόδοξος. Δεν πρόκειται για αισιοδοξία ή απαισιοδοξία, αλλά για μια ρεαλιστική προσέγγιση, έναν ρεαλισμό, για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας όταν πρόκειται για μια τεράστια και αναπόφευκτη έλλειψη τροφίμων.
Θα υπάρξουν σχεδόν 10 δισεκατομμύρια άνθρωποι στη Γη έως το 2050. Για να ταΐσουν όλους αυτούς τους ανθρώπους, τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να αυξηθεί κατά τουλάχιστον 50% τα επόμενα 30 χρόνια.
Ωστόσο, τα τρόφιμα χρειάζονται νερό για να αναπτυχθούν και ήδη, το 70% της παγκόσμιας προσφοράς γλυκού νερού αφιερώνεται στη γεωργία. Επιπλέον, η ποσότητα της βροχής που πέφτει στη Γη κάθε χρόνο μειώνεται σταθερά λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Τα τρόφιμα χρειάζονται επίσης τις «σωστές» θερμοκρασίες για να αυξηθούν και οι σταθερά αυξανόμενες θερμοκρασίες σε όλο τον κόσμο επηρεάζουν σημαντικά και δυσμενώς τις αποδόσεις των καλλιεργειών.
Και, τέλος, τα τρόφιμα χρειάζονται γη για να αναπτυχθούν. Όμως, λόγω της κλιματικής αλλαγής, ο ρυθμός διάβρωσης του γεωργικού εδάφους είναι έως και 100Χ υψηλότερος από τον ρυθμό σχηματισμού γεωργικού εδάφους αυτές τις περιόδους και το 23% των εκτάσεων γεωργικής γης έχουν γίνει λιγότερο παραγωγικές λόγω υποβάθμισης της ποιότητας των εδαφών.
Εάν η παραδοσιακή γεωργία δεν αλλάξει… θα χρειαστούμε μια «δεύτερη Γη» για να τροφοδοτήσουμε τον παγκόσμιο πληθυσμό, λένε οι επιστήμονες. Όμως, δεν υπάρχει πλανήτης Β.
Υπάρχει μόνο ένας δρόμος προς τα εμπρός εδώ. Πρέπει να προωθήσουμε τις παραδοσιακές γεωργικές τεχνικές για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, πιο φιλικοί προς το περιβάλλον και λιγότερο εξαρτημένοι από εξωτερικές συνθήκες.
Όλα δείχνουν, πως και σε αυτό τον τομέα, θα έρθει η τεχνολογία να δώσει τη λύση, με την επιστήμη που μελετά ήδη τη δημιουργία θερμοκηπίων εσωτερικής καλλιέργειας υψηλής τεχνολογίας.
Η εσωτερική καλλιέργεια δεν είναι κάτι καινούργιο. Η καλλιέργεια φυτών, φρούτων και λαχανικών στο εσωτερικό ήταν μια ιδέα τόσο παλιά όσο ο ίδιος ο χρόνος. Αλλά μόλις πρόσφατα – χάρη στις τεχνολογικές εξελίξεις στον κλάδο της τεχνητής νοημοσύνης, τον φωτισμό, την υδροπονία και τον αυτοματισμό – θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε θερμοκήπια μεγάλης κλίμακας, υψηλής τεχνολογίας, τα οποία θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τον πλανήτη αξιόπιστα, αποτελεσματικά και φθηνά.
Ήδη στις ΗΠΑ, οι αναλυτές εκτιμούν, ότι αυτός ο τομέας θα είναι το αντικείμενο της επόμενης επανάστασης της τεχνολογίας, κάτι σαν τα αυτόνομα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Και μάλιστα πρόκειται για μια επανάσταση που ήδη έχει ξεκινήσει…
