Η αναμενόμενη πυραυλική επίθεση στη Συρία από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου πραγματοποιήθηκε. Αναμενόμενα ήταν και τα αποτελέσματά της. Έμοιαζε περισσότερο σαν μια καλοστημένη θεατρική παράσταση για επικοινωνιακούς σκοπούς, παρά για μια στρατιωτική επιχείρηση.
Ήταν σχεδόν πανομοιότυπη με την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ στην ίδια χώρα πριν από ένα περίπου χρόνο. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τότε χρησιμοποιήθηκαν 59 πύραυλοι Tomahawk, ενώ τώρα περίπου οι διπλάσιοι.
Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν. Και τότε, όπως και τώρα, οι Ρώσοι απάντησαν με δηλώσεις εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, κάνοντας λόγο για παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και για αφορμές που δημιουργήθηκαν από τρίτους, υπονοώντας στην παρούσα φάση την Αγγλία. Και τότε, όπως και τώρα, η Τουρκία επιδοκίμασε την επίθεση, θεωρώντας την ως «θετική εξέλιξη» και «κατάλληλη απάντηση» στο καθεστώς Άσσαντ. Η συριακή κυβέρνηση και το Ιράν στο ίδιο μήκος κύματος, όπως και παλαιότερα. Μέχρι στιγμής όλα επαναλήφθηκαν, δεν είδαμε τίποτα το καινούργιο.
Όμως, γιατί έγινε αυτή η επίθεση; Πρώτον γιατί οι ΗΠΑ και η Δύση πρέπει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην περιοχή, μετά την αποτυχημένη πολιτική που ακολούθησαν στο συριακό ζήτημα. Δεύτερον, για εσωτερική κατανάλωση. Η Δύση πρέπει να φανεί ενωμένη και αποφασισμένη για την προάσπιση των συμφερόντων της και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ποια όμως ήταν τα αποτελέσματα αυτής της ενέργειας; Στο στρατιωτικό τομέα ελάχιστα και στο διπλωματικό μηδαμινά. Η κατάσταση στη Συρία δεν αλλάζει εκτός και εάν η Δύση αποφασίσει να εμπλακεί αποφασιστικά στην περιοχή με μεγάλο αριθμό ναυτικών, αεροπορικών και κυρίως χερσαίων δυνάμεων.
Από ότι φαίνεται η Δύση δεν επιθυμεί να έλθει σε ευθεία αντιπαράθεση με τη Ρωσία και το μόνο χαρτί που παίζει ακόμα στην περιοχή είναι οι Κούρδοι στο βορρά. Το καθεστώς Άσσαντ παραμένει ακλόνητο, προς ο παρόν τουλάχιστον, καθόσον δεν μπορούν να το κλονίσουν πυραυλικές επιθέσεις χολιγουντιανού τύπου και αμφιβόλου αποτελέσματος. Από την άλλη οι «προδομένοι Κούρδοι» περιμένουν πιο χειροπιαστές πρωτοβουλίες από τη Δύση.
Πόσο όμως επηρεάζονται οι σχέσεις μας με την Τουρκία από τα τελευταία γεγονότα στη Συρία; Ακούμε πολλούς αναλυτές στα μέσα ενημέρωσης να αναπτύσσουν διάφορες θεωρίες, περί αναβαθμίσεως της Ελλάδος στο διεθνή χώρο και στην Αν. Μεσόγειο, περί βελτιώσεως των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τήρησης από την Άγκυρα χαμηλών τόνων, περί συσφίξεως των σχέσεών μας με τις ΗΠΑ και τη Δύση και άλλα τινά. Οι θεωρίες αυτές στο σύνολό τους στερούνται βάσης. Η πυραυλική επίθεση στη Συρία δεν επηρέασε και δεν επηρεάζει καθόλου τις σχέσεις μας με την Άγκυρα, όπως δεν την επηρέασε και η προηγούμενη πυραυλική επίθεση. Η στρατηγική της Τουρκίας έναντι της χώρας μας δεν τροποποιείται από τέτοια γεγονότα. Είναι σταθερή και αταλάντευτη. Δεν πρόκειται λοιπόν να «ηρεμήσει» η Άγκυρα. Ούτε θα σταματήσει την επιθετική της πολιτική, ούτε οι ΗΠΑ και η Δύση θα την εμποδίσουν στα επεκτατικά της σχέδια σε βάρος της χώρας μας.
Από την πατρίδα μας απαιτείται εγρήγορση και η άμεση λήψη σοβαρών μέτρων για την ενίσχυση της αποτρεπτικής μας ισχύος. Ο μόνος τρόπος για να διατηρήσουμε την ειρήνη και την ελευθερία μας είναι η ύπαρξη ισχυρών Ενόπλων Δυνάμεων. Δυστυχώς μόνο δια αυτού του μέσου θα μας σεβαστούν οι φίλοι μας οι Τούρκοι, γιατί μόνο αυτή τη γλώσσα κατανοούν. Ας ελπίσουμε να το κατανοήσει και η δικιά μας πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
