Η πολυσυζητημένη και ιδιαίτερα προβληθείσα από όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, επίσημη επίσκεψη του κ. Ερντογάν στις ΗΠΑ περατώθηκε με εξαιρετικά αποτελέσματα για την Τουρκία. Δυστυχώς είδαμε ένα ακόμα δείγμα της υψηλής και επιδέξιας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Η Άγκυρα πήρε σχεδόν ότι ήθελε, ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να την πείσουν και να την δελεάσουν για να παραμείνει στο δυτικό στρατόπεδο με κάθε τίμημα.
Τι αποκόμισε η Άγκυρα; Πρώτον, τη μη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Η αμερικανική Γερουσία θα μπλοκάρει το ψήφισμα, θέτοντας το όλο θέμα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Το συγκεκριμένο ζήτημα ήταν υψίστης σημασίας για την Άγκυρα και το διεθνή «πρεστίζ» της. Τα ιστορικά θέματα μπορεί για τους παρηκμασμένους και εκφυλισμένους λαούς να μην είναι κεφαλαιώδους σημασίας, αλλά για τους λαούς που βρίσκονται σε συνεχή ανοδική τροχιά ασφαλώς και είναι.
Δεύτερον, σταμάτησε η επίμαχη έρευνα για την τουρκική τράπεζα Hullbank, η οποία κατηγορήθηκε ότι συνωμότησε για να αποφύγει τις κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν. Επρόκειτο για μία πολύ βρώμικη υπόθεση που αγγίζει τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και την οικογένεια του, καθώς ο τραπεζίτης ονόματι Αττίλας που κατηγορήθηκε και φυλακίστηκε στην Αμερική, ήταν ο προσωπικός του ταμίας. Οι αμερικανικές αρχές θα επέβαλαν στην τράπεζα βαρύτατο πρόστιμο ύψους μερικών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, ως μη γενομένη.
Τρίτον, εξασφάλισε εμπορική συμφωνία ύψους 100 δισ.$ με τις ΗΠΑ. Οι λεπτομέρειες δεν έχουν καθοριστεί, αλλά είναι θέμα χρόνου. Σκεφτείτε, εάν ο κ. Μητσοτάκης, που είχε επισκεφτεί τις ΗΠΑ πριν μερικές εβδομάδες, να είχε εξασφαλίσει μια παρόμοια συμφωνία. Θα πανηγυρίζαμε όλοι. Αλλά ο κ. Τράμπ δεν δέχθηκε τον κ. Μητσοτάκη ούτε για καφέ. Η διαφορά της σημασίας των δύο χωρών και της ακτινοβολίας των ηγεσιών τους διαχρονικά είναι τεράστια.
Τέταρτον, ενώ ο κ. Ερντογάν έδειξε ότι δεν είναι επιδεκτικός πιέσεων για τους S-400, η Ουάσιγκτον εξετάζει τρόπους για να ξαναβάλει στο «παιχνίδι» την Τουρκία για τα F-35. Δεν θα πρέπει να μας φανεί παράξενο «στο τέλος της ημέρας» η Άγκυρα να προμηθευτεί εκτός από τους S-400, που ήδη παραδίδονται, και F-35 και ίσως Patriot. Οι γείτονές μας έχουν αποδείξει ότι έχουν την διπλωματική δεινότητα και την οικονομική ευρωστία να τα πετύχουν όλα.
Όπως αναφέρει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Aleksandr Durnov: «Ο Ερντογάν είναι ένας πολιτικός ο οποίος σκέφτεται με την ματιά του στο μέλλον. Ο Τούρκος πρόεδρος δεν σκέφτεται σε ένα στενό πεδίο, που αφορά την προεδρική του θητεία, αλλά αντίθετα σκέφτεται το μέλλον της χώρας του». Το αντίθετο δηλαδή με τους Έλληνες πολιτικούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επανεκλογή τους και οι ψήφοι, στο βωμό των οποίων θυσιάζουν τα πάντα.
Η επίσκεψη του κ. Ερντογάν στις ΗΠΑ απέδειξε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η Τουρκία είναι ο μεγάλος περιφερειακός παίχτης της περιοχής μας και συνδιαλέγεται με Ρωσία και ΗΠΑ με ίσους όρους, αποκομίζοντας γεωπολιτικά οφέλη. Η Άγκυρα δεν φοβάται κανένα και προχωράει ακάθεκτη στην επίτευξη των στρατηγικών της στόχων. Δυστυχώς, η Ελλάδα αποτελεί τον πλέον αδύναμο και επιδεκτικό αντικειμενικό σκοπό της. Δεκαετίες ανίκανων και φαύλων κυβερνήσεων «έσκαψαν το λάκκο» του ελληνικού έθνους, το οποίο πολλοί ντόπιοι άρχοντες μισούν και ως έννοια.