Χαράζει στην μεγαλούπολη των Αθηνών, είναι η ιερή ημέρα της Παρασκευής, του σωτηρίου έτους 2040 και οι μουεζίνηδες από τα εκατοντάδες τζαμιά της «ελληνικής» πρωτεύουσας καλούν την κοινότητα των πιστών, την «ούμα», για την πρωινή προσευχή. Σε λίγο θα ακουστούν παντού οι ιαχές «Αλλάχου Άκμπαρ», ξυπνώντας από το βαθύ ύπνο τους φοβισμένους χριστιανούς και λοιπούς μη θρησκευόμενους, αρνησιπάτριδες και φιλάνθρωπους διεθνιστές.
Μια μερίδα από τους τελευταίους αισθάνεται επιτέλους δικαιωμένη από τον μετασχηματισμό της Ελλάδος σε ένα πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό κράτος. Οι πολυετείς και επίμονοι αγώνες τους επιβραβεύτηκαν. Αντίθετα μια άλλη μερίδα από τους διεθνιστές έχει αρχίζει, εδώ και καιρό, να ανησυχεί μήπως το «κύμα των ισλαμιστών» τους παρασύρει, εφαρμόζοντας αντιδημοκρατικές και βίαιες μεθόδους καταστολής των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους. Τους τελευταίους προσπαθούν να καθησυχάσουν οι πρώτοι, τονίζοντας συνεχώς την ύπαρξη του μετριοπαθούς και ειρηνικού Ισλάμ.
Όμως δύσκολα μπορούν να γίνουν πιστευτοί από μεγάλες μερίδες του πληθυσμού, όπως τις νεαρές κοπέλες και κυρίως τους ομοφυλόφιλους που συνεχώς προπηλακίζονται και γίνονται δέκτες επιθέσεων από τους νεαρούς μουσουλμάνους συμπατριώτες μας. Την άμβλυνση των εντάσεων έχει αναλάβει εργολαβικά η κυβέρνηση συνεπικουρούμενη από πολυάριθμες ΜΚΟ, δεξαμενές σκέψης (Think tank) και «έγκριτους» πανεπιστημιακούς που επαναλαμβάνουν την ανάγκη της ειρηνικής συμβίωσης και της αλληλεγγύης. Οι φράσεις «αν δεν τους ενοχλείτε δεν θα σας πειράζουν» και «δείξτε κατανόηση και υπομονή» ή «είναι και αυτοί δυστυχισμένοι άνθρωποι» είναι κοινότυπες και συνεχώς επαναλαμβανόμενες.
Στον αντίποδα οι χριστιανοί αποδέχονται στωικά την μοίρα τους. Ελπίζουν σε μια καλύτερη τύχη από τους διεθνιστές και άθεους καθόσον το κοράνι ανέχεται την ύπαρξη των θρησκειών της Βίβλου. Οι αρχιερείς και οι ιερείς από άμβωνος τονίζουν την συνύπαρξη των θρησκειών και την αγάπη που πρέπει να επιδεικνύει κάθε καλός χριστιανός. Άλλωστε όπως υπογραμμίζουν και οι περισσότεροι «γνώστες της ιστορίας», για αρκετούς αιώνες συνυπήρχαμε με τους μουσουλμάνους επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μάλιστα, πολλοί επίσκοποι αναπολούν τα δικαιώματα που είχαν οι τότε ομόλογοί τους και προσδοκούν μια «ιστορική επαναφορά», που θα δικαιώσει επιτέλους την θρησκεία έναντι των κοσμικών καθεστώτων. Η αναβίωση του θεσμού των βακουφίων και της πλήρους φορολογικής απαλλαγής είναι κάτι που δεν διαφεύγει από τις κρυφές επιδιώξεις τους.
Το 2040, οι ελληνικές πόλεις είναι γεμάτες από τζαμιά και μιναρέδες, που εδώ και είκοσι χρόνια χρηματοδοτούνται από τις φίλες μουσουλμανικές χώρες. Στον ορίζοντα των πόλεων και χωρίων οι μιναρέδες όχι μόνο συναγωνίζονται, αλλά επικρατούν, των κωδωνοστασίων των εκκλησιών. Οι Άραβες μας θεωρούν το αδελφό κράτος τους στην Ευρώπη και η Τουρκία είναι πλέον σύμμαχός μας. Η τελευταία έχει επιλύσει ειρηνικά όλες τις διαφορές της με την Ελλάδα, καθόσον την προηγούμενη δεκαετία οι ελληνικές κυβερνήσεις «αντιλήφθησαν και κατανόησαν τις δίκαιες ανησυχίες και απαιτήσεις» της Άγκυρας. Ο διάλογος ήταν το «φάρμακο» που μετέτρεψε την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο σε θάλασσες ειρήνης και συνεργασίας.
Διανύοντας την τέταρτη δεκαετία του 21ου αιώνος, το μόνο που έχει απομείνει από την παλαιά Ελλάδα είναι το όνομα και η σημαία. Ο σταυρός που φέρει η τελευταία δεν ενοχλεί προς το παρόν, όπως δεν ενοχλεί και τις σκανδιναβικές χώρες. Ο πληθυσμός αναμένεται στην απογραφή του 2041 να ανέλθει στα 16 εκατομμύρια. Επιτέλους λύσαμε το δημογραφικό. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι μισοί αποτελούνται από γερασμένους και παρακμιακούς χριστιανούς ή άθεους και οι άλλοι μισοί από νεαρούς και δυναμικούς μουσουλμάνους.
Ο μετασχηματισμός της Ελλάδος σε ισλαμική χώρα ήταν και είναι ταχύτατος και πρωτόγνωρος. Οι λοιπές ευρωπαϊκές χώρες τις δύο προηγούμενες δεκαετίες απέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό την είσοδο των δύστυχων μεταναστών στις επικράτειες τους, με αποτέλεσμα να παραμείνουν σχεδόν όλοι στην «χώρα μας». Οι αθρόες ελληνοποιήσεις συνετέλεσαν στην δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους, που προσομοιάζει περισσότερο με τζαμαχιρία, παρά με δυτική χώρα. Η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας ήταν επιθυμία όχι μόνο των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού που διαπνέεται διαχρονικά από αισθήματα ανθρωπισμού και αλτρουισμού. Όλοι τους ήταν απόλυτα πεπεισμένοι ότι οι μετανάστες θα ενσωματωθούν και θα αφομοιωθούν, υιοθετώντας τις αντιλήψεις και αρχές των γηγενών. Δυστυχώς για αυτούς και δυστυχέστερα για τον ελληνισμό το προσδοκώμενο δεν επετεύχθη. Οι μετανάστες ήλθαν για να μείνουν, να αφομοιώσουν και όχι να αφομοιωθούν, επιβάλλοντας τις κάθε μορφής επιθυμίες τους.
Βέβαια όλα αυτά είναι παρελθόν. Το 2040, μετανάστες δεν υπάρχουν, μόνο Έλληνες πολίτες. Άλλωστε τα μισά μέλη της κυβέρνησης είναι μουσουλμάνοι, πολλοί πρώην πρόσφυγες κατέχουν εξέχοντες θέσεις στα υπουργεία, στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας. Οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι συχνές και η συνεργασία των δύο φίλων χωρών πολυεπίπεδη και πολυσχιδής. Τίποτα δεν θυμίζει το «κακό» μακρινό παρελθόν. Η Αθήνα είναι πλέον ο κύριος αγοραστής των τουρκικών οπλικών συστημάτων, τα οποία κάποτε προμηθευόταν από την χριστιανική-άπιστη Δύση. Σε όλες τις ελληνικές πόλεις έχουν ιδρυθεί τουρκικά και αραβικά πολιτιστικά κέντρα και σχολές ξένων γλωσσών. Οι ελληνόπαιδες, είτε χριστιανοί, είτε μουσουλμάνοι, είναι προτιμότερο να διδάσκονται χρηστικές γλώσσες.
Τα παραπάνω αναγραφόμενα για πολλούς να θεωρούνται υπερβολές ή κινδυνολογία. Ο αναγράφων το εύχεται, αλλά εάν κάποιος παρατηρητής αναλύσει την σημερινή κατάσταση και τις παραμέτρους που ισχύουν σήμερα θα καταλήξει σε παρεμφερή συμπεράσματα. Τα δημογραφικά δεδομένα της χώρας μας είναι τραγικά και μη αναστρέψιμα, η είσοδος των μεταναστών ανεξέλεγκτη και συνεχής, ενώ οι δυνατότητες και η επιθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν την κατάσταση αναιμική. Ο Ελληνισμός διανύει μια πρωτοφανή περίοδο παρακμής και εκφυλισμού, που σε συνδυασμό με εξωγενείς παράγοντες, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την περάτωση του ιστορικού του βίου. Ας ελπίσουμε ο «από μηχανής Θεός» και το απρόσμενο της ιστορίας να μας διασώσουν.
