Η επίσκεψη Ζελένσκι στην Ελλάδα, επιβεβαιώνει τον σημαντικό ρόλο της χώρας μας στη διεθνή σκηνή. Επιβεβαιώνει και κάτι ακόμη: Ότι η Ελλάδα ως επίσημο κράτος δεν εξέπεμψε ποτέ κλίμα αμφιθυμίας στον ουκρανορωσικό πόλεμο, παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας δρουν ισχυρές φιλοπουτινικές δυνάμεις, τόσο στο Δεξιό, όσο και στο Αριστερό πολιτικό πεδίο.
Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή που ο Πούτιν επιτέθηκε στην Ουκρανία, αναφέρθηκε σε βάναυση παραβίαση του διεθνούς δικαίου, την απειλή γενικευμένης επισιτιστικής κρίσης, η οποία θα πλήξει ιδίως τις πιο αδύναμες χώρες, αλλά και την απειλή πυρηνικής καταστροφής. Αναφέρθηκε επίσης στην απειλούμενη ανατροπή του μεταπολεμικού κεκτημένου της ειρήνης και της προόδου, ενώ η πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε κάνει λόγο για «ευθεία αμφισβήτηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αξιών, από τον ρωσικό αναθεωρητισμό».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τότε, σήκωσε τη σημαία του πολιτικού φιλελευθερισμού της Δύσης, θυμίζοντας 77 χρόνια μετά του τέλος του πολέμου, αυτό που κατακτήθηκε τότε: Την ελευθερία των λαών και το απαραβίαστο των εδαφών. Ένα πανάκριβο κεκτημένο, που μόνο αυταρχικοί ηγέτες και κομμουνιστές με το σιδηρούν παραπέτασμα αμφισβήτησαν. Η στάση αυτή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σημειώθηκε απέναντι σε πολλά ΜΜΕ που είτε τηρούσαν στάση αναμονής για να λάβουν θέση, είτε διαλαλούσαν ότι ο Πούτιν σε μια εβδομάδα θα έχει σαρώσει τον Ουκρανό θεατρίνο και θα πίνει καφέ στο Κίεβο! Αναφέρω τα ΜΜΕ, επειδή αυτά δημιουργούσαν κλίμα σε μάζες που είτε διακατέχονται από άγνοια, είτε συμπεριφέρονται συναισθηματικά…
Ήταν και κάτι ακόμη: Αν ο Μητσοτάκης ταυτιζόταν με τον αναθεωρητισμό του Πούτιν, θα δικαίωνε τον αντίστοιχο του Ερντογάν που απειλούσε παντοιοτρόπως τη χώρα! Κι όμως, πολλοί ήταν εκείνοι που τάχθηκαν με τον Πούτιν. Ακόμη και σήμερα το πράττουν!
Τότε, ο Μητσοτάκης, είτε με τις καταγγελίες, είτε με τη στάση του τάχθηκε εκ των πρώτων Ευρωπαίων ηγετών στο πλευρό της Ουκρανίας και μάλιστα όταν άλλοι έκαναν καταγγελίες ακόμη και για την ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία! Ας μη τα ξεχνάμε αυτά.
Κι όλοι αυτοί που έκαναν καταγγελίες εναντίον του Μητσοτάκη, δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να διχάζουν τους Έλληνες, ταυτισμένοι ιδεολογικά με καθεστώτα που η Ελλάδα δεν έζησε ποτέ. Ταυτισμένοι και με την Ορθοδοξία. Σε μεγάλο βαθμό τα κατάφεραν και σ’ αυτό το θέμα. Τουλάχιστον έξι μοναστήρια του Αγίου Όρους διακίνησαν τεράστια ποσά για να δημιουργήσουν τα Ακροδεξιά μορφώματα που τελικά βρέθηκαν και στη Βουλή, αλλά και να υποσκάψουν τον Μητσοτάκη. Ενώ την ίδια ώρα, διάφοροι …ευαίσθητοι …προοδευτικοί καλλιτέχνες όργωναν την Ελλάδα με … αντιπολεμικές συναυλίες! Ως ο πόλεμος να ήταν ευθύνη πολλών κι όχι του αναθεωρητή/αυταρχικού δικτάτορα Πούτιν. Ήταν σχεδόν οι ίδιοι άνθρωποι, που αργότερα «συναυλιάζονταν» προεκλογικά, εναντίον της …ιδιωτικοποίησης του νερού! Μιας fake είδησης που διακινούσε η Αριστερά!
Η ουσία είναι ότι η στάση Μητσοτάκη δικαιώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Όχι μόνο επειδή αποκαλύφθηκαν οι ρωσικές θηριωδίες σε Κίεβο, Μαριούπολη και αλλού, όχι μόνο επειδή αποκαλύφθηκαν οι σφαγές αμάχων. Αλλά κι επειδή η Ελλάδα αντιτάχθηκε για μια ακόμη φορά στον αυταρχικό φασισμό και κατέστη τελικά η απαρχή του διεθνούς κύματος στήριξης προς την Ουκρανία.
Υπό αυτό το πρίσμα η προχθεσινή ολιγόωρη επίσκεψη του Ζελένσκι στην Αθήνα ήταν μια συμβολική κίνηση συμπόρευσης προς την ελευθερία. Από έναν άνθρωπο που λοιδορήθηκε, που κάποιοι προέβλεπαν ότι θα γεμίσει τσουβάλια με λεφτά και θα εξαφανιστεί μπροστά στις κάνες του Πούτιν ή τον χαρακτήριζαν …ηθοποιό της συμφοράς που καταστρέφει τη χώρα του.
Κι όμως, η φωτογραφία με τον Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου, μας θύμισε ότι αυτός ο άνθρωπος, κρατά τη «ρωσική αρκούδα» σε απόσταση και πλέον αμυνόμενη, ενώ κατέστησε όλη τη Δύση σύμμαχό του. Κι η Ελλάδα, πρωτοπόρος και πάλι, αναλαμβάνει τώρα να εκπαιδεύσει αμέσως Ουκρανούς πιλότους στα F-16, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στην δωρεά της Ολλανδίας και της Δανίας, με δεκάδες τέτοια αεροσκάφη.
