Η εκλογική νίκη του Biden και οι επιπτώσεις της στην Ελλάδα

Η εκλογική αναμέτρηση μεταξύ του Τράμπ και του Μπάιντεν δεν ήταν μια απλή και συνηθισμένη αντιπαλότητα δύο ηγετών, που εκπροσωπούσαν το Ρεπουμπλικανικό και Δημοκρατικό κόμμα αντίστοιχα. Ήταν η σύγκρουση δύο αντίρροπων κόσμων. Από την μια ο ένας ενσάρκωνε το εθνικό κράτος, τις παραδόσεις και τον δυτικό πολιτισμό, από την άλλη ο δεύτερος την παγκοσμιοποίηση, τον πολυφυλετισμό και τον πολυπολιτισμό.

Λάζαρος Σκυλάκης
Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Σκυλάκης

Οι παλαιές βασικές αρχές πάνω στις οποίες βασιζόταν ένα κράτος-έθνος πάλεψαν με την Νέα Τάξη πραγμάτων, που εφαρμόζει κατά γράμμα το «Σχέδιο Καλλέργη». Η νίκη των δεύτερων σηματοδοτεί την «επιστροφή στην κανονικότητα», ήτοι στην απρόσκοπτη συνέχεια της δημιουργίας του «μαζανθρώπου οικονομικού δούλου». Ο Τράμπ ήταν μια δυσάρεστη παρένθεση για τους «παγκοσμιοποιητές» και τους εθνομηδενιστές, που ποτέ δεν πρέπει να επαναληφθεί.

Όμως για την ελληνική πραγματικότητα τι σημαίνει η εκλογή του Μπάιντεν; Στην χώρα μας σχεδόν σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και ο ελληνικός λαός αποδέχθηκε με ικανοποίηση την νίκη των Δημοκρατικών. Ορισμένοι μάλιστα πανηγύριζαν, πιστεύοντας ότι ο νέος αμερικανός πρόεδρος θα μας λύσει όλα τα προβλήματα με την Τουρκία. Ίσως μερικοί τον φαντάζονται ως μέγα φιλέλληνα, αντίστοιχο με τον Λόρδο Βύρωνα ή ντυμένο με την στολή του τσολιά στον ρόλο του Κολοκοτρώνη. Οι πιο συγκρατημένοι θεωρούν ότι τουλάχιστον ο Μπάιντεν θα είναι καλύτερος του προκατόχου του.

Δυστυχώς τίποτα από τις προσδοκίες του ελληνικού λαού δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Η αμερικανική πολιτική στην περιοχή μας είναι αδιασάλευτη, σταθερή και δεν τροποποιείται με την εκάστοτε αλλαγή προέδρου. Ίσως διαφοροποιηθεί το ύφος, αλλά οι άξονες της αμερικανικής πολιτικής παραμένουν ίδιες. Πάγιος σκοπός της Ουάσιγκτον είναι να παραμείνει η Τουρκία στο δυτικό κόσμο με κάθε θυσία. Και τις τελευταίες θα τις επωμισθούν οι αδύναμοι και οι πρόθυμοι. Η χώρα μας, κατά τα φαινόμενα θα δοθεί λεία στην Άγκυρα για να «εξαγοραστεί η πίστη της στη Δύση».

Ο «κακός» Τράμπ, μπορεί να είχε ιδιαίτερα φιλικές προσωπικές σχέσεις με τον Ερντογάν, γιατί συμπαθούσε τους ισχυρούς ηγέτες και όχι τους «μαλθακούς»,  αλλά ταυτόχρονα απαγόρευσε την πώληση των F-35 στην Τουρκία, σταμάτησε την χορήγηση ανταλλακτικών για τα F-16 και έβλεπε θετικά τις συμμαχίες Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου. Ο «καλός» Μπάιντεν θεωρεί λογικό να συμμετάσχει η Άγκυρα στον EastMed,  δεν επιθυμεί κυρώσεις στην Τουρκία, χρηματοδοτείται με τεράστιες χορηγίες από τουρκικών συμφερόντων επιχειρήσεις στις ΗΠΑ, ενώ και ο σύμβουλός του είναι ο Βοσνιομουσουλμάνος Ελβίρ Κλεμπίκ, τέως στρατηγικός σύμβουλος του Ερντογάν.

Η χώρα μας δεν πρέπει να πανηγυρίζει για την αλλαγή του ενοίκου του Λευκού Οίκου. Τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο. Η απειλή από την Τουρκία και η εισροή των παρανόμων μουσουλμάνων μεταναστών θα συνεχιστούν και πιθανόν να ενισχυθούν. Οι ΗΠΑ σε καμία περίπτωση  δεν θα διακινδυνεύσουν να απολέσουν τον στρατηγικό τους σύμμαχο στην περιοχή και θα εξαναγκάσουν την αδύναμη και υπάκουο Ελλάδα να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να επιλύσει ειρηνικά τις διενέξεις της με την Τουρκία υποχωρώντας και προσφέροντας μεγάλο ή μικρό τμήμα των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Τρίτης 10 Νοεμβρίου 2020
Επόμενο άρθροΝαγκόρνο Καραμπάχ: Έξαλλο πλήθος εισέβαλε στο κοινοβούλιο της Αρμενίας