Η εισαγωγική τοποθέτηση από τον Υπουργό Επικρατείας και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Άκη Σκέρτσο στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών και των ανταποκριτών ξένου Τύπου
Καλημέρα σε όλες και όλους
Χρειάστηκαν μόλις πέντε ημέρες από την προκήρυξη των εκλογών για να καταρρεύσουν τα φληναφήματα περί προοδευτικής διακυβέρνησης και να φανεί τελικά ότι οι θιασώτες της απλής αναλογικής και των -έτσι χωρίς πρόγραμμα- κυβερνήσεων συνεργασίας είναι απλώς θιασώτες της ακυβερνησίας και της παραλυσίας. Παρακολουθούμε όλες αυτές τις μέρες μια Βαβέλ, ένα θέατρο του παραλόγου, το οποίο αναδεικνύει γιατί είναι επικίνδυνο να πάμε στην κάλπη της 21ης Μαΐου με χαλαρή ψήφο.
Από τη μια βλέπουμε τον κ. Τσίπρα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την αρχική αφωνία τους για το «σχέδιο Δήμητρα» του πιθανού παλιού -νέου εταίρου τους Γιάνη Βαρουφάκη, να εφευρίσκουν από 24ωρο σε 24ωρο και ένα καινούργιο μοντέλο για την «προοδευτική διακυβέρνηση»: πότε την βαφτίζουν «Κυβέρνηση των ηττημένων», την άλλη μέρα «Κυβέρνηση των νικητών», την ονειρεύονται με τον Βαρουφάκη και το σχέδιο Δήμητρα-δραχμή ή χωρίς τον Βαρουφάκη αλλά με την ανοχή του, άλλοτε την θέλουν με το ΠΑΣΟΚ ή με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ ή και με την ανοχή του ΚΚΕ που ζητάει ασύντακτη έξοδο από την Ε.Ε. και ταυτόχρονα εντίμως χαρακτηρίζει όλο αυτό το αλαλούμ περί προοδευτικής διακυβέρνησης με μια λέξη: «μούφα».
Από την άλλη βλέπουμε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ να θέτει ως «κόκκινη» απαράβατη γραμμή τη μη συνεργασία με τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Τσίπρα και τον κ. Βαρουφάκη και να υπονοεί ουσιαστικά ότι κατάλληλος για την πρωθυπουργία είναι μόνο ο αρχηγός του τρίτου κόμματος ή κάποιος «άγνωστος Χ» που θα προκύψει από παρασκηνιακά μαγειρέματα. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα.
Από τις 20 χώρες της Ε.Ε. που έχουν κυβερνήσεις συνεργασίας, στις 17 Πρωθυπουργός είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος και στις άλλες τρεις οι αρχηγοί είτε του δεύτερου είτε του τρίτου κόμματος. Ας μας πει ξεκάθαρα τουλάχιστον ο κ. Ανδρουλάκης ότι σύμφωνα με τη λογική του μόνο ο αρχηγός του τρίτου κόμματος επιτρέπεται τελικά να γίνει Πρωθυπουργός στη χώρα μας.
Με άλλα λόγια το αφήγημα περί προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας κατέρρευσε πριν καλά -καλά αρχίσει η προεκλογική περίοδος. Φανταστείτε τα κόμματα αυτά να έπρεπε να συνεννοηθούν σε συνθήκες πραγματικής διακυβέρνησης όταν δεν μπορούν τώρα να τα βρουν ή μάλλον δεν ξέρουν καν τι θέλουν! Πόσο γρήγορα θα τιναζόταν στον αέρα μια τέτοια σύμπραξη! Και τι θα σήμαινε αυτή η Βαβέλ για τη χώρα!
Το οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ -κάτι σαν Θεσσαλονίκη Νο2- έχει κοστολογηθεί από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στα 46 δισ. ευρώ στην τετραετία. Αυτό σημαίνει ότι, αν δεν σκοπεύουν -όπως ισχυρίζονται- να αυξήσουν φόρους, τότε αυτομάτως θα μας θέσουν σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και ξανά εποπτείας από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Δηλαδή νέα μνημόνια.
Με το οικονομικό πρόγραμμα των 46 δισ. ευρώ, αλλά και την κρατικοποίηση τραπεζών και εταιρειών ενέργειας που εξήγγειλε χθες ο κ. Σταθάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καν ανάγκη το σχέδιο «Δήμητρα» για να τινάξει την οικονομία στον αέρα και να αποχαιρετήσουμε και την επενδυτική βαθμίδα, αλλά και τη δημοσιονομική μας ανεξαρτησία ξανά. Οι ιδέες του κ. Βαρουφάκη βρίσκονται ήδη μέσα στο κόμμα και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον κ. Βαρουφάκη.
Κρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας σημαίνει ξανά σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωσύστημα και παραβίαση των όρων του τρίτου μνημονίου- του επαχθέστερου -που οι ίδιοι υπέγραψαν! Και ενώ δεν έχουμε πάρει ακόμα επενδυτική βαθμίδα και στηριζόμαστε σε waivers σε εξαιρέσεις δηλαδή του Δ.Σ. της Ε.Κ.Τ. για το επιλέξιμο των ελληνικών ομολόγων! Είναι μια Βαρουφάκεια πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με τεράστιο κόστος που κλείνει οριστικά την πόρτα της επενδυτικής βαθμίδας και βάζει σε νέες περιπέτειες τη χώρα.
Από την άλλη έχουμε έχουμε σε αντιδιαστολή το Πρόγραμμα Διακυβέρνησης της επόμενης τετραετίας 2023-2027 που παρουσίασε χθές ο Πρωθυπουργός -ένα πρόγραμμα για το οποίο είμαστε περήφανοι διότι χαρακτηρίζεται από δυο λέξεις -την φιλοδοξία και τη στοχοθεσία – για να γίνουμε όλοι συλλογικά και ατομικά καλύτεροι ώστε έως το 2027 και το 2030 η χώρα να έχει συγκλίνει ακόμη περισσότερο με την Ευρώπη σε μισθούς, επενδύσεις, στη λειτουργία του κράτους υγεία και παιδεία. Ένα σχέδιο που είναι καλά μελετημένο, σωστά σχεδιασμένο και με ακρίβεια κοστολογημένο με εξασφαλισμένους πόρους -ευρωπαϊκούς, εθνικούς- δημόσιους.
Δεν υπερβαίνει σωρευτικά τα 8-9 δισ. την τετραετία, είναι όλα τα μέτρα του ενταγμένα στο μεσοπρόθεσμο σχέδιο δημοσιονομικής πολιτικής που έχει συζητηθεί και συμφωνηθεί με την Κομισιόν και γι’ αυτό και υπηρετεί τον τριπλό στόχο:
-Της κατάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας εντός του 2023,
– της δημοσιονομικής υπευθυνότητας
– το βασικότερο στόχο της δυναμικής και βιώσιμης ανάκαμψης της οικονομίας και των εισοδημάτων.
Αφορά κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, γιατί αυτό το πρόγραμμα είναι προϊόν της διαρκούς μας επαφής με την κοινωνία. Γι αυτό λέμε ότι η μόνη καθαρή πρόταση διακυβέρνησης είναι αυτή που έχει διατυπώσει από τη αρχή ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μια πρόταση που δεν διαταράσσει τη δυναμική πορεία ανάκαμψης της οικονομίας και των εισοδημάτων.
Αυτοδύναμη Κυβέρνηση -ενός κόμματος αλλά όχι ενός χρώματος- που έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα- ώστε να συνεχίσει η χώρα στον δρόμο της σιγουριάς, της σταθερότητας και της προόδου, μακριά από τα φαντάσματα του χθες. Γιατί εμπνέει σιγουριά η δική μας πρόταση; Διότι πολύ απλά όσα είπαμε το 2019, τα κάναμε. Τον Ιούλιο του 2019 με τη Συμφωνία Αλήθειας είχαμε δεσμευτεί για λιγότερους φόρους, περισσότερες νέες δουλειές, για ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης και καλύτερο εισόδημα. Το πράξαμε.
Υποσχεθήκαμε να αντιμετωπίσουμε το Μεταναστευτικό και να ενισχύσουμε την Εθνική μας Άμυνα. Και το πετύχαμε! Μάλιστα κάναμε πολλά περισσότερα. Έτσι, το 2023 βρήκε την Ελλάδα να είναι σε καλύτερη θέση οικονομικά, κοινωνικά, σε επίπεδο ανισοτήτων και κοινωνικής συνοχής από ό,τι ήταν το 2019 και το 2015.
Παρά τις διαδοχικές μέγα-κρίσεις (υγειονομική, προσφυγική, ενεργειακή) που ανέκυψαν σχεδόν αμέσως μετά την εκλογή αυτής της Κυβέρνησης, η χώρα όχι απλώς στάθηκε στα πόδια της, αλλά καταγράφει αυτά τα 4 χρόνια σημαντικότερους ρυθμούς ανάπτυξης από την υπόλοιπη Ευρώπη
Θα ήθελα να θυμίσω στο σημείο αυτό συνοπτικά ορισμένες από τις δεσμεύσεις που τηρήσαμε. Είναι πάρα πολλές, θα μνημονεύσω τις πιο εμβληματικές.
Το είπαμε-Το κάναμε
