Ομολογώ ότι έπεσα από τα σύννεφα ακούγοντας τον Γιάννη Ραγκούση (πολιτική ανακάλυψη του Γιώργου Παπανδρέου, ας μη ξεχνιόμαστε) να λέει όσα είπε για τους αστυνομικούς! Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ τέτοια αθλιότητα, τέτοια κατάπτωση, τέτοια χυδαιότητα, τέτοια ντροπιαστική τοποθέτηση και δη μέσα στο κοινοβούλιο!
Για να είστε όλοι γνώστες για το ακριβώς συζητάμε, ιδού τι είπε ο πρώην υπουργός του ΠαΣοΚ και υποψήφιος αρχηγός του στην εσωκομματική διαδικασία του 2017, όπου μαυρίστηκε κι έφυγε για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου τον έκαναν κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο: «Το χειρότερο από όλα που έχετε κάνει στην ΕΛΑΣ είναι ότι έχετε διαμορφώσει ξανά μετά από δεκαετίες τις συνθήκες ο Έλληνας και η Ελληνίδα αστυνομικός που κατά βάση είναι παιδιά εργαζόμενα να ξαναγίνουν μισητά πρόσωπα στην ελληνική κοινωνία. Έχετε διαμορφώσει τις συνθήκες να ντρέπονται τα παιδιά των Ελληνίδων και των Ελλήνων αστυνομικών να λένε ότι οι πατεράδες τους και οι μανάδες τους είναι αστυνομικοί».
Αναρωτιέμαι ευθέως: Τσίπα δεν υπάρχει; Νοημοσύνη δεν υπάρχει; Σεβασμός δεν υπάρχει; Είναι δυνατόν να μην έχουν ακόμη οδηγήσει σε παραίτηση τον Ραγκούση και να μη τον έχουν διαγράψει;
Αναρωτιέμαι κάτι ακόμη: Ο ίδιος δεν ήταν που πριν λίγες ημέρες είχε προτείνει να δοθεί στους αστυνομικούς έκτακτο βοήθημα «για το δύσκολο έργο σας και την εξαιρετική κοινωνική σας προσφορά στην μάχη κατά του κορονοϊού»; Πότε μιλούσε σοβαρά κι υπεύθυνα; Πριν λίγες ημέρες ή προχθές;
Φυσικά, πριν φτάσουμε στο προχθές και στη ντροπή Ραγκούση, είχε ξεσπάσει εμφύλιος στον ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση να δοθεί έκτακτο επίδομα, αφού σιγά μη δώσουμε …λεφτά στους μπάτσους! Κι ίσως ο Ραγκούσης ήθελε να …ισιώσει λίγο το πράγμα. Μα το ξευτίλησε!
Είναι και κάτι ακόμη: Μόλις ξέσπασε σάλος στην κοινωνία κι οι αντιδράσεις των αστυνομικών ήταν αστραπιαίες, μιλώντας μεταξύ άλλων για «ντροπή στον πολιτικό γυρολόγο», ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Θέλησε να μας βγάλει όλους τρελούς, με τον ισχυρισμό ότι … υπήρξε «διαστρέβλωση» των όσων είπε ο Ραγκούσης. Δηλαδή τον κάλυψε, αφού όσα είπε είναι τόσο σαφή και ξεκάθαρα που ΔΕΝ διαστρεβλώνοντα.
Λοιπόν, για να τελειώνουμε με το παραμύθι του Ραγκούση και της Αριστεράς:
Οι αστυνομικοί είναι παιδιά δικά μας, παιδιά της κοινωνίας. Είναι αδέλφια μας, συγγενείς μας, φίλοι μας, μας προστατεύουν από το έγκλημα. Τα παιδιά τους όχι μόνο δεν μπορούν να ντρέπονται αλλά καθημερινά αγωνιούν αναφορικά με το αν γυρίσει ο γονιός τους σπίτι.
Τον αστυνομικό τον θέλουμε δίπλα μας και στην κακή στιγμή μας μα και στην καθημερινότητα. Και δεν είναι για τους πολλούς από εμάς ο εύκολος στόχος, όπως συμβαίνει με το σύνολο της Αριστεράς στις επιδρομές της στους δρόμους με τα στειλιάρια! Τον αστυνομικό δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίζουμε στον αιώνα που ζούμε με τις ιδεολογικές ασυναρτησίες του 19ου και του μισού 20ου αιώνα!
Ναι, όπως σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες υπάρχουν επίορκοι και στην αστυνομία. Μα δεν είναι αυτοί το θέμα του Ραγκούση. Είναι το όλον του Σώματος. Υβριστής ο ίδιος κι όσοι τον ανέχονται και τον επιβραβεύουν με την μη εκδίωξή του…
