Η χούντα και το Πολυτεχνείο – Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Με ρώτησε ένας φίλος χθες για ποιον λόγο εδώ και χρόνια δεν έχω γράψει μια κουβέντα για το Πολυτεχνείο. Η απάντηση ήταν ότι έχω γράψει κάποια πράγματα στο βιβλίο «Hellas Special Άφιλτρο». Κι επιπλέον πρόκειται για ένα πολύ θολό αφήγημα μπροστά στο οποίο νιώθω ανεπαρκής.

Σακελλαρόπουλος Γ. Νίκος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ακούστε:

Πότε δημιουργήθηκε το Πολυτεχνείο;  Όταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος φώναξε τον Μαρκεζίνη για να ξεκινήσει την σταδιακή (;) φιλελευθεροποίησης – επαναφορά της δημοκρατίας! Η κυβέρνηση Μαρκεζίνη ήταν η πρώτη χωρίς στρατιωτικούς (Οκτώβριος 1973) και δημιουργούσε την ελπίδα εκλογών. Με την κυβέρνηση αυτή συντάσσονταν κορυφαίοι πολιτικοί της εκτός KKE Αριστεράς, όπως ο Λεωνίδας Κύρκος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτερικού Μπάμπης Δρακόπουλος, ο πρόεδρος της προδικτατορικής ΕΔΑ Ηλίας Ηλιού, αλλά και άλλοι με σημαντικό ρόλο στην προδικτατορική περίοδο, όπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Ευάγγελος Αβέρωφ.  Με το Πολυτεχνείο,  η φιλελευθεροποίηση σταμάτησε.

Φυσικά, υπήρχε κι η άλλη άποψη. Των Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου. Που δεν συμφωνούσαν με την προοπτική της λύσης Μαρκεζίνη. Παρ’ ότι ο Καραμανλής είχε προτρέψει τον Νίκο Μομφεράτο να μπει στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη. Κι η αλήθεια είναι ότι η κατάληψη του Πολυτεχνείου ξεκίνησε με φοιτητές που ΔΕΝ

εκπροσωπούσαν ούτε παλιούς πολιτικούς ούτε κόμματα, ούτε καν τα δύο κομμουνιστικά, δηλαδή το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού. Ήταν οι λεγόμενες αριστερίστικες (αριστερά των ΚΚΕ) οργανώσεις, κάποιοι αναρχικοί, αλλά και μικρές κεντρώες-δημοκρατικές αυτόνομες κινήσεις.

Τι άλλο έγινε τότε; Ο Παπαδόπουλος είχε αρνηθεί να παραχωρήσει στους Αμερικανούς τα αεροδρόμια της Κρήτης για ν’ ανεφοδιάζονται τα αεροπλάνα τους που συμμετείχαν στον πόλεμο του Σουέζ και των υψωμάτων του Γκολάν.

Επιπλέον: Γιατί η ΥΕΝΕΔ ή η Αστυνομία με ραδιογωνιόμετρα και άλλα μέσα δεν παρενεβλήθησαν  για να «ταπώσουν» τον ραδιοσταθμό του Πολυτεχνείου; Γιατί δεν κόπηκε ποτέ ρεύμα και νερό εντός του Πολυτεχνείου; Όπως θα έκανε κάθε εξουσία προς εξεγερμένους; Γιατί το ΠαΣοΚ (η νεολαία του) έχει στην κατοχή του την σημαία του Πολυτεχνείου; Όταν τότε δεν υπήρχε καν στο πολιτικό σκηνικό;

Είναι πολλά, δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες τα θολά σημεία του Πολυτεχνείου. Κι απαντήσεις δεν δόθηκαν και πλέον δεν θα δοθούν. Αφού το Πολυτεχνείο κατέστη μύθος! Κυρίως από την Αριστερά. Όπως το Κρυφό σχολειό από την εκκλησία και τους συντηρητικούς κύκλους.

Εν κατακλείδι:  Με το Πολυτεχνείο ο Παπαδόπουλος έπεσε! Δεν θα έπεφτε χωρίς ένα τέτοιο γεγονός αφού οι Αμερικανοί δεν θα μπορούσαν να επέμβουν και μέσω του αντιπραξηκοπήματος Ιωαννίδη να απομακρυνθεί ο Παπαδόπουλος. Το Πολυτεχνείο έφερε τον Ιωαννίδη, ο Ιωαννίδης το πραξικόπημα στην Κύπρο, και αυτό ήταν η αιτία που δημιούργησε τον «Αττίλα». Κι ας γιορτάζουμε σήμερα σε νηπιαγωγεία δημοτικά, γυμνάσια και πανεπιστήμια αλλά και σε  οργανώσεις, κόμματα, δήμους και λογής λογής συλλόγους ότι η κατάληψη του Πολυτεχνείου έριξε την Χούντα. Το ότι υπάρχει σύνδεση Πολυτεχνείου και απώλειας της μισής Κύπρου είναι γεγονός. Δυσάρεστο γεγονός, τραγικό! Κι αποτελεί πολιτική υποκρισία να μη το ομολογούμε και να ταΐζουμε τα παιδιά μας και την ίδια την ιστορία με φαντασιοπληξίες…

Κάτι τελευταίο: Χθες, αντί περιστέρια στον αθηναϊκό ουρανό, πέταγαν drones… Για να έχει εικόνα η αστυνομία απ’ όσους ήθελαν να τιμήσουν την επέτειο με τις γνωστές καταστροφές κι αλητείες… Στην δε πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, διαμαρτυρόμενος για τους… φονιάδες των λαών, ήταν επικεφαλής ο πιο στενός και υποτακτικός συνομιλητής των Αμερικανών τα τελευταία χρόνια. Ο Αλέξης Τσίπρας!

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Δευτέρας 18 Νοεμβρίου 2019
Επόμενο άρθροΣτη Θεσσαλονίκη το περιφερειακό κέντρο ελέγχου ηλεκτρικής ενέργειας της Νοτιανατολικής Ευρώπης
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.