Δεν έχω σκoπό να μπω στη κλειδαρότρυπα της κρεβατοκάμαρας του κακοποιητή σταρ διαφόρων «ενημερωτικών» και «ψυχαγωγικών» εκπομπών και της συντρόφου του. Ουδόλως με αφορούν τα «τι», τα «πως» και τα «γιατί».
Υποστηρίζω πάλι φωναχτά, αυτό που λέω από τη στιγμή που άρχισε ν’ αναπτύσσεται στη χώρα μας το me too, με αφορμή την Σοφία Μπεκατώρου. Όλη αυτή η ιστορία της βίας (σεξουαλικής, ενδοοικογενειακής κι οιασδήποτε άλλης μορφής) ξεκινά από την αγωγή μέσα στο σπίτι, στην οικογένεια. Κι ύστερα στο σχολείο ή στην κοινωνία. Κι οι θύτες δεν μπορεί να δικαιολογούνται από κανέναν.
Η ιστορία με τον ποινικολόγο δεν είναι η κορυφή του παγόβουνου. Απλά κυριαρχεί στα ΜΜΕ επειδή ο ίδιος είναι γνωστός μέσα από διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές κι επειδή η δημοσιότητά του αποτελεί εχέγγυο …τηλεθεάσεων. Βλέπετε ήταν κι ο ίδιος συνήγορος της Ιωάννας Παλιοσπύρου, ήταν στην ιστορία της 13χρονης στον Κολωνό, στην περίπτωση της συντρόφου του Θέμη Αδαμαντίδη που τον είχε μηνύσει για κακοποίηση, ήταν και συνήγορος της πρώην συντρόφου του Στάθη Παναγιωτόπουλου, στις καταγγελίες της περί revenge porn! Δηλαδή πρόσωπο υπεράνω υποψίας.
Προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι δεν έπρεπε ή δεν πρέπει να κυριαρχεί στην επικαιρότητα το ζήτημά του. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι έχουν καταγραφεί δεκάδες συντριπτικά κτυπήματα σε μια γυναίκα, αποτελεί από μόνο του κορυφαία είδηση.
Ισχυρίζομαι όμως επιπλέον, ότι ΜΟΝΟ προχθές (19 Ιουνίου) έγιναν πανελλαδικά … 73 συλλήψεις (!!!) για ενδοοικογενειακή βία κι ουδεμία απασχόλησε τις περισπούδαστες παρουσιάστριες και τους χαριτωμένους πανελίστες …ενημερωτικών και …ψυχαγωγικών εκπομπών της τηλεόρασής μας. Είναι λίγο μονόπλευρο το ενδιαφέρον τους, υποκριτικό. Κρίμα!
Από την άλλη πλευρά, όλοι αυτοί που συνελήφθησαν προχθές, είναι βέβαιο ότι είπαν ότι … μετάνιωσαν! Κλασική καραμέλα! Τη χρησιμοποίησε κι ο καθ’ ομολογία κακοποιητής ποινικολόγος. Μα είναι βέβαιο, όπως ισχυρίζονται οι ειδικοί, ότι αν κάποιος καταφύγει μια φορά στη βία, θα το επαναλάβει. Όσο κι αν η πλειοψηφία των θυμάτων αρνείται να το κατανοήσει κι έχει την ελπίδα ότι η μελανιά στο μάτι ή στο σώμα θα είναι…. η τελευταία!
Ο θύτης, ακόμη κι εν βρασμώ ψυχής, έχει περάσει σε άλλο σύμπαν, σ’ αυτό των τεράτων! Χέρια και συνείδηση έχουν πια χωθεί στα λασπόνερα, στον βούρκο. Δεν πλένεται, δεν καθαρίζει. Δεν γυρίζει ποτέ πίσω.
Μπορεί πια ο κακοποιητής ποινικολόγος να γυρίσει στην άλλη πλευρά του φεγγαριού, από αυτή των τεράτων; Μπορεί ο άνθρωπος που σκότωσε την Κική να βρει υποστηρικτές στην κοινωνία; Μπορεί το τέρας που βιάζει ανήλικο κορίτσι να γυρίσει πίσω στην κοινωνία, ακόμη και μετά την όποια τιμωρία του; Ασφαλώς κι όχι.
Υπό αυτή την έννοια είναι ακατανόητες κάποιες φωνές υποστήριξης και δη από τηλεοπτικά πρόσωπα που διαμορφώνουν κλίμα στην κοινή γνώμη. Κάποια κυρία, που επιχειρεί να μιμηθεί την Αγγελική Νικολούλη, μας είπε ότι… «αυτή τη στιγμή μια καριέρα πλήττεται» (!!!), αναφερόμενη στον κακοποιητή δικηγόρο.
Μπα; Αυτό νοιάζει τον κόσμο; Αν είναι επιτυχημένος κι αν θα του κοστίσει η πράξη του; Ή μας νοιάζει ότι σήκωσε το … αντρίκειο χέρι του και έσπασε στο ξύλο τη σύντροφό του;
Κι όμως, αυτή η κυρία δεν εκλήθη από τον σταθμό που εργάζεται για να της επιδεχθεί ο δρόμος της εξόδου. Όχι μόνο επειδή ουσιαστικά πήρε τα κομμάτια του θύτη (συχνού θαμώνα των εκπομπών της) αλλά κυρίως επειδή από την αρχή δεν έλαβε ξεκάθαρη θέση υπέρ μιας κακοποιημένης γυναίκας… Εδώ δε χωράνε τα … ναι μεν, αλλά…
