Πλησιάζοντας στην τελική ευθεία πριν τις κάλπες, να κάνουμε μια στάση και να συζητήσουμε τι συμβαίνει στο εσωτερικό των κομμάτων, πίσω από τις βαριές πόρτες των γραφείων κι ενίοτε και κάτω από το χαλί.
Στον ΣΥΡΙΖΑ επί παραδείγματι , οι παλιοί βρίσκονται σε συνεχή αναβρασμό, σχεδόν παραγκωνισμένοι από τους πασοκογενείς και δεν είναι υπερβολή να γραφεί ότι «βράζουν» από θυμό, αν όχι από οργή.
Η επιλογή της Τσαπανίδου ως εκπροσώπου Τύπου, είναι η νέα αιτία μεγάλης δυσαρέσκειας. Όχι μόνο επειδή θεωρούν ότι διαθέτει ελάχιστο ειδικό πολιτικό βάρος και περισσότερο life style, αλλά κι επειδή για την επιλογή της ο Αλέξης Τσίπρας, τους αγνόησε χαρακτηριστικά. «Αν ο Τσίπρας θέλει να μεταμορφωθεί σε μικρό Ανδρέα, ας μας το πει. Δεν μπορεί να περάσει η απόλυτη αποπολιτικοποίηση των λειτουργιών και του ΣΥΡΙΖΑ», έλεγε σχεδόν φωναχτά κορυφαίο στέλεχος της «Ομπρέλας», σε πρωτοχρονιάτικη σύναξη στα βόρεια προάστια. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «ο Τσίπρας έχει μετατρέψει το κόμμα σε αρχηγικό, διασφαλίζοντας τα νώτα του την επόμενη ημέρα, σε περίπτωση ήττας»…
Πράγματι, οι «ομπρελίστας» του καταλογίζουν, εκτός άλλων, την σχεδόν αποκλειστική ετοιμασία των ψηφοδελτίων με πρόσωπα που δεν έχουν σχέση με την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ίσως δούμε στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ διάφορες γραφικές περσόνες και πρόσωπα που απασχολούν τη δημοσιότητα λόγω της υστερίας που καταθέτουν εναντίον της ΝΔ, εδώ κι εκεί». «Για ποιον ριζοσπαστισμό μιλάμε;», ισχυρίζονται.
Στο στόχαστρό τους βρίσκονται κι οι δυο γυναίκες βουλευτές που προσχώρησαν από το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη. Τις θεωρούν υβριστές του ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρούν τώρα να διασώσουν την κοινοβουλευτική τους έδρα και προπομπούς μιας πιθανής συνεργασίας μ’ έναν άνθρωπο που απεμπόλησε βασικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ, με τα προσωπικά του παιγνίδια όταν ήταν υπουργός Οικονομικών.
Πάντως, το ερώτημα που προκύπτει είναι αν όλη αυτή η δυσαρέσκεια εκδηλωθεί.
Η απάντηση είναι εύκολη. Ουδείς θα διαταράξει την νηνεμία στον δρόμο των εκλογών. Ουδείς όμως ορκίζεται τι θα συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τις εκλογές. Αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι η κοινοβουλευτική ομάδα που θα έχει εκλεγεί θα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Αλέξη Τσίπρα, οπότε η «ομπρέλα» θα έχει κομμένα φτερά…
Στο ΠαΣοΚ οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι δεν υπάρχει πλέον ο «ούριος άνεμος» που είχε δημιουργήσει η εκλογή Ανδρουλάκη. Κι αυτό δεν αποτελεί αποτέλεσμα του δικομματισμού αλλά τεσσάρων σημαντικών στοιχείων:
Α. Στην έλλειψη σαφούς πολιτικού λόγου κι αφηγήματος του ΠαΣοΚ για το μέλλον της χώρας.
Β. Στα λάθη του Ανδρουλάκη, κυρίως στο σημείο που ανέφερε ότι δεν θα συναινέσει σε πρωθυπουργό από το πρώτο κόμμα, σε περίπτωση συμμαχικής κυβέρνησης, άρα ακυβερνησία. Όπως και στο ότι …χρέωσε στη ΝΔ την υπόθεση Καϊλή, εφευρίσκοντας …Δούρειους Ίππους.
Γ. Στο γεγονός ότι ο κόσμος –σε μεγάλο ποσοστό- στηρίζει την καλυτέρευση της ζωής του, στη συνέχεια του Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού.
Δ. Στο γεγονός ότι υπάρχει και συνεχίζεται εξακολουθητικά η συμπόρευση κεντρογενών δυνάμεων, ανεξαρτήτως των σημείων πολιτικής αφετηρίας τους. Αυτές οι δυνάμεις δεν ψηφίζουν/στηρίζουν Νέα Δημοκρατία, αλλά Κυριάκο Μητσοτάκη μ’ ένα σαφές άγραφο πολιτικό/εθνικό συμβόλαιο.
Αυτά και πολλά άλλα δημιουργούν ακόμη και κύμα φυγής στελεχών του ΠαΣοΚ από τη μάχη των εκλογών. Κάποιοι ήδη αποχώρησαν (σε Μαγνησία. Α’ Πειραιά και Αιτωλοακαρνανία με αιχμές εναντίον Ανδρουλάκη), το ίδιο δρομολογείται σε Αθήνα κι άλλες περιοχές, ενώ μεγαλώνει η Βαβέλ σε ζητήματα της καθημερινότητας, όπως έδειξε κι η υπόθεση με την τομεάρχη εθελοντισμού , Κατερίνα Λάσπα.
Στη Νέα Δημοκρατία κάποιοι μεγαλαπαράγοντες και μεγαλοκομματάρχες, δεν βλέπουν την πρόοδο της χώρας, αλλά θεωρούν τον Μητσοτάκη…. μουσαφίρη στο κόμμα, που θεωρούν ότι τους ανήκει. Συνεπικουρούμενοι σχεδόν μονίμως με εκδότες και δημοσιογράφους γνωστούς για το μένος τους απέναντι στον πρωθυπουργό. Ενίοτε δε και με οικονομικά/επιχειρηματικά συμφέροντα.
Όλοι αυτοί, ουσιαστικά δεν γεμίζουν λεωφορείο, μα διαδίδουν εδώ κι εκεί ότι αν
ο Μητσοτάκης στις εκλογές της απλής αναλογικής λάβει λιγότερο από 33%, θα … ανατραπεί εκ των έσω στον δρόμο προς τις δεύτερες εκλογές και την… μεγάλη οικουμενική κυβέρνηση!!! Τι σηματοδοτεί το 33%; Το ποσοστό που έλαβε η ΝΔ επί Κώστα Καραμανλή το 2007. Λες κι οι καιροί είναι ίδιοι.
Όνειρα θερινής νυκτός; Φυσικά! Ενίοτε όμως και κακής ποιότητας ύπνου, που προκαλεί πολλά προβλήματα σε όποιον τον υφίσταται…