Πριν ξεκινήσω, θα κάνω πρώτα μια μικρή ..εξομολόγηση. Λόγω του ότι δούλευα, είτε ως αναπληρώτρια είτε ως αποσπασμένη για αρκετά χρόνια σε πολλά σχολεία, συνήθως έπαιρνα όποια τάξη έμενε χωρίς δάσκαλο.
ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ βέβαια δεν είπα “γιατί”, καθώς σαν δασκάλα δημοτικού είμαι για όλες τις τάξεις και σε όλες τις τάξεις φοιτούν ΠΑΙΔΙΑ που θέλουν να μάθουν.. Συνήθως λοιπόν έπαιρνα Ε ή ΣΤ τάξη.. Από ένα σημείο και πέρα έπαιρνα τις ίδιες τάξεις κατ’ επιλογή ,ακόμα και αν κάποιοι τις θεωρούσαν “δύσκολες”.. Για μένα είχαν κάτι που με έκανε να νιώθω πως μπορώ να κάνω και να δώσω -αλλά και να πάρω-πολλά.
Φέτος έκανα όμως μια μεγάλη ..βουτιά στην Α τάξη.. Πραγματικά μια «βουτιά» που θα λεγα πως τρομάζει ακόμα και τον πιο έμπειρο δάσκαλο, καθώς η Α τάξη απέχει 5 χρόνια από την ΣΤ. Άλλος ο τρόπος σκέψης των παιδιών, άλλο λεξιλόγιο, άλλη συμπεριφορά, άλλες ανάγκες (τόσο μαθησιακές όσο και σε θέματα συναισθηματικής φύσεως), που κάπου με έκαναν να αναρωτιέμαι αν θα καταφέρω να είμαι “εντάξει” απέναντι σε όλα αυτά και αν θα μπορέσω εγώ να προσαρμοστώ στις απαιτήσεις και στις ανάγκες των 6χρονων παιδιών και αυτά τα μικρά να ακολουθήσουν εμένα.
Πέρασαν λοιπόν 2 μήνες σχεδόν από εκείνη την πρώτη μέρα που μπήκα στην τάξη.
ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΙΔΑ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ να ξεδιπλώνεται μπροστά μου.
Παιδιά που γνωρίζεις για πρώτη φορά και κανείς δεν ξέρει να σου πει πληροφορίες γι αυτά. Πρέπει να επιστρατεύσεις το κάθε τι που έχεις μάθει, το κάθε τι που κρύβεις μέσα σου, για να τα γνωρίσεις και να δεις τι κουβαλούν στη ψυχούλα τους.
Γονείς που αναρωτιούνται τί και πώς και μέσα από τις ερωτήσεις τους ξεδιπλώνεται τόσο η ανησυχία τους για το θα γίνει, τί θα μάθουν, αλλά ταυτόχρονα θέλουν να γνωρίσουν το δάσκαλο που θα αναλάβει το παιδί τους. Καθώς ο δάσκαλος της Α τάξης έχει πολλά να δώσει και να αναπτύξει στα παιδιά τους και πάνω από όλα θα ναι μαζί τους 6 ώρες ανοίγοντάς τους το δρόμο της γνώσης και της Παιδείας.
Είδα φατσούλες να χαμογελούν καθώς κατάκτησαν και έμαθαν το πρώτο φώνημα και την πρώτη συλλαβή.
Είδα παιδιά να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι και να προσπαθούν να επιβληθούν στον εαυτό τους γιατί «μεγάλωσαν».
Είδα να γράφουν την πρώτη τους ορθογραφία με γνωστές και άγνωστες λεξούλες και ένιωσα περήφανη για αυτό.. Ήμουν η πρώτη που τα είδε.. Ήμουν η πρώτη που τα καλωσόρισε στον κόσμο της γραφής και αυτή την πρωτιά δεν την αλλάζω με τίποτα.
Είδα να κατακτούν την πρώτη πεντάδα στα μαθηματικά και να αντιγράφουν από τον πίνακα ασκήσεις τόσο γρήγορα, που δεν πρόλαβα ούτε το έντυπο ενημέρωσης των γονέων να γράψω.
Είδα παιδιά να βοηθούν συμμαθητές τους στην ανάγνωση, να τους δείχνουν φωνήματα και συλλαβές, αλλά τα είδα και να μοιράζονται ακόμα και το φαγητό τους, να παίζουν και να χαίρονται γελώντας.
Χαμογέλασα και γέλασα με την παιδική αφέλειά τους, αλλά και με τις απορίες τους που δεν μπορείς να προσπεράσεις με ένα απλό: “αυτό που λες δεν γίνεται” ή “δεν μπορώ να σου απαντήσω γιατί δεν υπάρχει κάτι τέτοιο” και να προσπαθείς να μετατρέψεις κάτι που μόνο με ορολογία επιστημονική μπορείς να απαντήσεις σε παραμύθι για να το καταλάβουν.
Είδα και έζησα την προσπάθειά τους να μάθουν να μπαίνουν σε δυάδες και να εκτελούν σωστά αυτά που πρέπει να κάνουν.
Είδα το μαγικό κόσμο της φαντασίας τους να ανοίγεται για να απαντήσουν σε ερωτήσεις και πραγματικά αυτή είναι απεριόριστη. Σαν τα αστέρια που αγκαλιάζουν τη γη σαν συρματόπλεγμα για να μην πέσει στο σκοτάδι!!!
Είδα να προσπαθούν να διαβάσουν λέξεις, να μαθαίνουν πώς πρέπει να απαντούν σε ερωτήσεις κειμένου, να προσπαθούν να ακολουθήσουν την κάθε συλλογιστική πορεία, να μετατρέπονται από νήπια σε μαθητές της Α..
Ναι έχουμε πολλά να ζήσουμε ακόμα. Και ξέρω πως θα ναι επίσης μοναδικές στιγμές.
Όσο για μένα, είδα ξανά μετά από χρόνια κάτι που μάλλον είχα ξεχάσει!!! Πόσο σημαντικό πραγματικά είναι να σαι δασκάλα της Α τάξης. Πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά, για τους γονείς, αλλά πάνω απ όλα για σένα τον ίδιο ως δάσκαλο. Νιώθεις την κάθε στιγμή, νιώθεις τη μαγεία του να ανοίγεις τον μαγικό κόσμο της γνώσης και είσαι ο …κλειδοκράτορας. ΚΑΙ ΑΥΤΟ είναι η μαγεία της Α τάξης.. Το άνοιγμα στη γνώση και η αποκάλυψη ενός κόσμου που θα οδηγήσεις εσύ τα παιδιά να αγαπήσουν.
