Σε μια εποχή που η αλήθεια και η παραπληροφόρηση χωρίζονται από μια λεπτή γραμμή, ο κλάδος της εστίασης βρίσκεται αντιμέτωπος για ακόμα μια φορά με τις μεγαλύτερες παθογένειές του.
Βαδίζοντας ουσιαστικά στον δεύτερο χρόνο της πανδημίας, με τις συνέπειες λόγω των περιοριστικών μέτρων να έχουν δώσει ένα ανεπανόρθωτο χτύπημα στον κλάδο σε παγκόσμιο επίπεδο, η ελληνική πραγματικότητα καλείται ακόμα να ξεπεράσει «παιδικές ασθένειες» και «ιούς» -όχι ίδιους με τον κορωνοϊό αλλά εξίσου βλαβερούς- που τρώνε καθημερινά τα σωθικά της, οδηγώντας την εκ του πονηρού στην καταστροφή.
Και πώς να μην είναι έτσι η πραγματικότητα όταν τα ίδια τα συμπτώματα περιγράφουν ακριβώς τα χαρακτηριστικά αυτής της «ασθένειας». Έχοντας χρόνια τώρα δημιουργήσει τους δικούς του κινητήριους μοχλούς, το κράτος συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό να προσπαθεί να ελέγξει την Εστίαση, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα που προκύπτουν σε κάθε περίσταση.
Γνωρίζαμε ότι, ούτως ή άλλως, η ΓΣΕΒΕΕ και η ΠΟΕΣΕ είναι πειθήνια όργανα του κράτους, αφού πληρώνονται από αυτό και κατ’ επέκταση, είναι αναγκασμένα να πράττουν σύμφωνα με τις επιταγές του. Από την πλευρά του το κράτος διατυμπανίζει ότι μόνο αυτά τα δύο όργανα αναγνωρίζει και αποδέχεται υπό το σκεπτικό ότι αποτελούν επίσημα αναγνωρισμένους φορείς… τους οποίους, βέβαια, πληρώνει το ίδιο το κράτος, καθιστώντας σαφές σε όλους το πόσο «ανεξάρτητα» τους επιτρέπει να λειτουργούν.
Βέβαια, η απληστία και η εξουσιομανία είναι κακοί σύμβουλοι. Δεν είναι λίγες οι φορές που πρόεδροι ή μέλη των Δ.Σ. αυτών των οργάνων, κατανοώντας την εξαρτημένη σχέση που έχουν με το κράτος, βρίσκουν ευκαιρία να εκμεταλλευτούν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και μέσα από απειλές, να κερδίσουν κάτι παραπάνω από τις ίδιες προνομιακές θέσεις που ήδη κατέχουν. Ή πολλές φορές, όταν οι κρατικές ανάγκες το απαιτούν, το ίδιο το κράτος και η εκάστοτε κυβέρνηση φροντίζει η ίδια να επιβραβεύσει τους προέδρους αυτών των οργάνων, προκειμένου να κάνει ευκολότερα τη δουλειά της, όπως το έχει σχεδιάσει –όχι απαραίτητα προς όφελος των επιχειρήσεων του κλάδου μας.
Πρόσφατα μάλιστα, γίναμε μάρτυρες μιας τέτοιας περίπτωσης, με τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ και της ΠΟΕΣΕ να βρίσκεται “ξαφνικά” Μέλος (διατηρώντας μάλιστα δικαίωμα λήψης απόφασης) στο Δ.Σ. της Τράπεζας της Ελλάδος! Αυτή η ουρανοκατέβατη τοποθέτηση πραγματοποιήθηκε στις 6 Απριλίου 2021, ΑΚΡΙΒΩΣ ένα μήνα πριν ανοίξει η Εστίαση! Δεν είμαστε υπερβολικοί στους χαρακτηρισμούς μας, διότι η συγκεκριμένη θέση απαιτεί ανώτατες σπουδές σε θέματα οικονομίας και όχι Σχολής Αξιωματικών Ε.Ν.
Όλα αυτά ενώ ο κλάδος βιώνει οριακές στιγμές λόγω των περιοριστικών μέτρων κατά της πανδημίας κι ενώ όλοι οι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι της εστίασης αγωνιούν για την ίδια τους την επιβίωση. Την ίδια στιγμή φυσικά που πραγματοποιούνταν η ανάθεση του ανθρώπου που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τον κλάδο, η ίδια η κυβέρνηση εξασφάλιζε την πιο αποτελεσματική «πυρόσβεση» εν τη γενέσει τους όλων των πιθανών οργανωμένων αντιδράσεων, όσο η ίδια έβαζε φρένο στην κρατική στήριξη των επιχειρήσεων εστίασης για τα ενοίκια αλλά και για το γεγονός ότι πολλά καταστήματα, ελλείψει εξωτερικών χώρων παρέμεναν κλειστά. Χώρια τη γενικότερη απουσία ουσιαστικής στήριξης για τον νο1 πληγέντα επαγγελματικό κλάδο στην Ελλάδα λόγω της πανδημίας.
Όλα αυτά, εννοείται, ότι δεν αποτελούν έκπληξη για όσους παρακολουθούν στενά τη δράση των ΓΣΕΒΕΕ και ΠΟΕΣΕ. Καλό είναι, όμως, όσοι ακόμα πέφτουν από τα σύννεφα, να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στα ίδια τα γεγονότα –και την κοροϊδία που γίνεται μπροστά τους- πριν αρχίσουν να προβληματίζονται για την κρατική απαξίωση που δέχεται έτσι απλά και εύκολα ο κλάδος και οι χιλιάδες οικογένειες που ζουν από αυτόν…
