Πρώτα απ όλα θέλω να συγχαρώ τον συνάδελφο Σπύρο Δανέλλη για την ευθυκρισία του, ως προς την Αλήθεια της συγκυρίας.
Η σημερινή συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση διεξάγεται με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού μας, του Αλέξη του Τσίπρα, προκειμένου να ολοκληρώσει η κυβέρνησή του το έργο της, με μία σειρά από ζητήματα που αφορούν στην σκληρή προσπάθεια των τελευταίων 4 ετών, μιας εξαιρετικά δύσκολης προσπάθειας που κατέβαλε ο Ελληνικός λαός και σεβάστηκε η κυβέρνηση. Τώρα είναι η ώρα να θεσμοθετηθούν σειρά νομοθετημάτων που βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών.
Όμως η συζήτηση διεξάγεται με αφορμή την επικείμενη κύρωση της Συμφωνίας Συνεννόησης και Συνεργασίας μεταξύ του λαού μας και των Βορείων Γειτόνων. Αρκετά κράτησε η υποκρισία, η υστεροβουλία και η πολιτική σκοπιμότητα.
Από την αρχή θέλω να ξεκαθαρίσω, ότι θεωρώ την «Συμφωνία των Πρεσπών» κορυφαία πολιτική πράξη ευθύνης απέναντι στους Έλληνες πολίτες, και ιδιαίτερα, σε όσους μου εμπιστεύθηκαν την απολύτως τιμητική θέση στην Βουλή των Ελλήνων.
Στο χρέος, να χυθεί άπλετο φώς σε κάθε πλευρά που αφορά στο «Μακεδονικό ζήτημα», ψάχνοντας για αξιόπιστη απάντηση στο βασανιστικό και αδυσώπητο ερώτημα: Γιατί το «Μακεδονικό», η ονοματοδοσία, η Συμφωνία των Πρεσπών, μερίζει τον Ελληνικό λαό με τόση ένταση για τόσο πολλά χρόνια; Δύο είναι οι πηγές που επικαλούμαι.
▲ Η Πρώτη, αφορά στη μαρτυρία ενός πολύ σημαντικού πολιτικού που έζησε τα πράγματα από «πρώτο χέρι» και τα περιέγραψε με σαφήνεια και ευθυκρισία, αναφέρομαι στο πόνημα: «Το αδιέξοδο βήμα του εθνικισμού – Σκέψεις για το Μακεδονικό», γραμμένο το 1994 στην καρδιά των γεγονότων, από τον αείμνηστο βουλευτή της Αριστεράς, Λεωνίδα Κύρκο. Διαβάζω το κείμενο που ο ίδιος επέλεξε, όλοι να διαβάσουμε πρώτα:
«Επί ενάμιση χρόνο το θέμα της αναγνώρισης των Σκοπίων κυριάρχησε στην εθνική μας ζωή. Στο ίδιο διάστημα στα Βαλκάνια συντελούνταν βαθιές αλλαγές και η Ελλάδα διέθετε όλες τις προϋποθέσεις για να διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο. Επρόκειτο για μια ιστορική ευκαιρία, που αν την «άρπαζε» η χώρα μας θα μπορούσε να αναβαθμίσει τη διεθνή της θέση για δεκαετίες. Αντί γι΄ αυτό οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν έμειναν σε ένα και μόνο: Να μην αναγνωριστεί η γειτονική Δημοκρατία με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή οποιοδήποτε παράγωγό του.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ., βαδίζοντας από «θρίαμβο» σε «θρίαμβο», οδήγησε τη χώρα σε ασφυκτική απομόνωση και επέτρεψε την Άγκυρα να εγκαταστήσει το βόρειο βραχίονα του Ισλαμικού τόξου κατά μήκος των συνόρων μας από την Αλβανία ως τη Βουλγαρία. Στην εθνικιστική έξαψη που κατήυθυνε τα βήματα αυτά μετείχε και το ΠΑΣΟΚ, με την ασυλλόγιστη πλειοδοσία στην απολυτοποίηση του ονόματος.
Καμιά ανθελληνική προσπάθεια δε θα μπορούσε να κάνει τόση ζημιά, όσο η παρορμητική και λαθεμένη πολιτική που εφαρμόστηκε.
Μέσα σε συνθήκες γενικής κρίσης και γενικευμένης αναξιοπιστίας, ο Λαός έδωσε στην υπόθεση την ψυχή του και συμμετείχε ευτυχής στις μεγάλες κινητοποιήσεις, για να πειστούν οι ξένοι – «όσοι δεν είχαν επαρκώς ενημερωθεί». Στην πραγματικότητα, ο μόνος μη ενημερωμένος και παραπληροφορημένος, ήταν εκείνος, γιατί η ηγεσία του αποδείχτηκε απίστευτα κατώτερη από την Αλήθεια της στιγμής.
Αυτός ο Λαός δεν πρέπει να βγει από τη δοκιμασία με το αίσθημα της ήττας. Δε θα πρόκειται για ήττα του Έθνους, αλλά για ήττα μιας συγκεκριμένης αδιέξοδης πολιτικής, που θυσίασε πάρα πολλά στο βωμό κομματικών ανταγωνισμών, εύκολης δημαγωγίας και εκλογικών υπολογισμών. Όταν περάσει η σημερινή παραζάλη αυτό δε θα πρέπει να το ξεχάσει κανείς !».
Δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν κακόγουστη φάρσα μετά από ένα τέταρτο του αιώνα, επιχειρεί και πάλι να μας ξεγελάσει, επιχειρεί και πάλι με δημαγωγία και εκλογικά τερτίπια να μας στείλει άλλο μισό αιώνα πίσω, στη διχόνοια και στις έριδες, ε λοιπόν όχι, αυτό δε θα το επιτρέψουμε, εξάλλου, έχουμε πάρει πλέον όλοι … το μάθημά μας!
▲ Η Δεύτερη πηγή αφορά, στο Υπουργείο Εξωτερικών στην ημερίδα που διοργάνωσε στις 19/7/2018 με θέμα, τις νομικές πτυχές της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Κλήθηκαν ειδικοί επιστήμονες με διαφορετικές προσεγγίσεις στο ζήτημα να καταθέσουν ισότιμα τις απόψεις τους, προκειμένου να γίνει κατανοητό το περιεχόμενο της Συμφωνίας και οι συνέπειες που παράγει για τους δύο λαούς, και όχι μόνο. Κατέθεσαν απόψεις ενώπιον ενός ακροατηρίου που ήταν επίσης ειδικό, δηλαδή, επιστήμονες που διαθέτουν ειδική γνώση και εμπειρία πάνω στο ζήτημα, αυτό άλλωστε έγινε ολοφάνερο από τον διάλογο που αναπτύχτηκε.
▶ Αν δεν ξέρεις τα ιστορικά γεγονότα, δεν είναι εύκολο να καταλάβεις, ανέφερε στην ημερίδα ο έμπειρος Ιστορικός/Σλαβολόγος καθηγητής του ΑΠΘ κ. Σπύρος Σφέτας ( Με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. και αργότερα του γερμανικού κράτους πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία της Ανατολικής και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και στη Σλαβολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (1985-1991). Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου με διατριβή σχετικά με το Μακεδονικό. Γνωρίζει Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρωσικά και τις βαλκανικές γλώσσες), που παρακολουθεί το ζήτημα εδώ και 30 χρόνια, δηλώνει:
– Η Συμφωνία είναι η καλύτερη που μπορούσε να επιτευχτεί.
– Τα αρνητικά της Συμφωνίας δεν είναι τόσο επώδυνα, που να εγκυμονούν εθνικούς κινδύνους, ενώ καλύφθηκαν οι βασικές γραμμές που είχαμε στο θέμα αυτό.
Ως προς τον όρο Μακεδών
Ο όρος Μακεδών – λόγω της αρχαιότητας – είναι συνυφασμένος με τον Ελληνισμό, επιθυμούμε οριοθέτηση των ταυτοτήτων Ελληνισμού και Σλαβισμού – χωρίς να αναγνωρίζουμε «μακεδονικό έθνος».
Αυτή η οριοθέτηση του εσωνυμίου «Μακεδονία» είναι το πνεύμα που διαχέεται σε όλη τη Συμφωνία, το ξεκαθάρισμα των εννοιών.
- Άλλο η Αρχαία Μακεδονία – εννοείται ότι όλα συνδέονται με τον Ελληνισμό – και άλλο ο 19ος / 20ός αιώνας.
Ως προς τη Γλώσσα
Η γλώσσα τους επίσημα στην επιστήμη της Σλαβολογίας χαρακτηρίζεται «μακεδονική» και είναι αυτονόητο ότι είναι Σλάβικη. Για το λόγο αυτό υπάρχει στη Συμφωνία η διευκρίνιση ότι ανήκει στην οικογένεια των νοτιοσλαβικών γλωσσών.
* Άρθρο 7.4. Το Δεύτερο Μέρος (πΓΔΜ) σημειώνει ότι η επίσημη γλώσσα του, η μακεδονική γλώσσα, ανήκει στην ομάδα των Νότιων Σλαβικών γλωσσών. Τα Μέρη σημειώνουν ότι η επίσημη γλώσσα και τα άλλα χαρακτηριστικά του Δεύτερου Μέρους (πΓΔΜ) δεν έχουν σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, την κουλτούρα και την κληρονομιά της βόρειας περιοχής του Πρώτου Μέρους (Ελλάδα).
- Η γλώσσα των Βορείων Γειτόνων δεν έχει καμία σχέση με τη γλώσσα των Αρχαίων Μακεδόνων – είναι Σλάβικη και ανήκει στην ομάδα των Νότιων Σλαβικών γλωσσών.
Ως προς την Ταυτότητα
Δεν ζητάμε αλλαγή ταυτότητας / εξάλειψη – αλλά οριοθέτηση, μεταξύ Ελληνισμού και Σλαβισμού.
«Νομίζω, ότι αυτό είναι το πνεύμα που στη Συμφωνία των Πρεσπών– η διάκριση του ενός, από το άλλο – ο σαφής διαχωρισμός του ελληνικού ιστορικού τμήματος της Μακεδονίας από την ΠΓΔΜ».
«Οριοθέτηση εδαφική και οριοθέτηση ταυτοτήτων – δεν αναγνωρίζουμε εθνότητα – οριοθετούμε τη Σλαβική τους ταυτότητα από τον Ελληνισμό».
«Για μας δεν αλλάζει τίποτα, Μακεδόνες θα συνεχίσουμε να αυτοαποκαλούμαστε, ούτε το Αεροδρόμιο Μακεδονίας, ούτε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας θα αλλάξει όνομα».
Όσον αφορά στον όρο ιθαγένεια, οι ίδιοι, στην μετάφραση της Συμφωνίας των Πρεσπών στη δική τους γλώσσα, την αποδίδουν ξεκάθαρα με τη λέξη “Drzavianstvoto” που στα Ελληνικά αποδίδεται ακριβώς με τη λέξη «ιθαγένεια / υπηκοότητα», ενώ στα αγγλικά “citizenship”- Δεν χρησιμοποιούν τον όρο “Natsionalnostvo” (Εθνικότητα) – τον αποφεύγουν. Γιατί άραγε;;
Μετά τη σχετική τροπολογία που κατατέθηκε στην διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, από τους επτά βουλευτές της πΓΔΜ, γίνεται απολύτως ξεκάθαρο, ότι η ιθαγένεια δεν προκαταβάλλει τον εθνοτικό προσδιορισμό των πολιτών της Βορείου Γείτονος και επομένως, εθνότητα και ιθαγένεια διαχωρίζονται πλήρως – χωρίς καμιά αμφιβολία πλέον – και μάλιστα με συνταγματική κατοχύρωση!
Πλέον μόνο όσοι δεν θέλουν… δεν καταλαβαίνουν! Αναφέρομαι σε εκείνους που επιμένουν να συγχέουν τον όρο εθνότητα με τον όρο ιθαγένεια, δεν το θέλουν οι Βόρειοι γείτονες, ακόμη και αν το ορίζαμε στη συμφωνία – δεν το επιθυμούν, το αρνούνται – και το κατοχύρωσαν στο σύνταγμα τους με αφορμή τις πρόσφατες αλλαγές σε υλοποίηση των όρων της Συμφωνίας των Πρεσπών!
Παρατίθεται αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα από το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών στα Αγγλικά και στη δική τους γλώσσα όπως το μετέφρασαν – και κατατέθηκε στη βουλή τους για την αλλαγή του συντάγματος – οι ειδικοί επιστήμονες που εξουσιοδότησε η πΓΔΜ, και φυσικά στα Ελληνικά.
Το απόσπασμα στα Αγγλικά :
- b) The nationality of the Second Party shall be Macedonian/citizen of the Republic of North Macedonia, as it will be registered in all documents.
Μετάφραση (όπως οι ίδιοι μετέφρασαν) στη δική τους γλώσσα :
б) Државјанството на Втората страна ќе биде македонско/граѓанин на Република Северна Македонија, како што ќе биде заведено во сите патни документи.
Μετάφραση στα Ελληνικά :
«β) Η ιθαγένεια του Δεύτερου Μέρους θα είναι Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, όπως αυτή θα εγγράφεται σε όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα.»
- Έτσι διαχωρίζεται ο Ελληνισμός από τον Σλαβισμό – τα ζητήματα ταυτότητας, δεν εξαλείφονται – οριοθετούνται !
Το αφήγημα της αντιπολίτευσης, ότι μπορεί να επιφέρει βελτιώσεις στη Συμφωνία ως μελλοντική κυβέρνηση, είναι το ίδιο ακριβώς με αυτό του VMRO, κόπια:
« – Ο Ζάεφ συνθηκολόγησε,
– έκανε μυστική διπλωματία χωρίς να ενημερώνει την αντιπολίτευση,
– δεν εκμεταλλεύτηκε την καταδικαστική για την Ελλάδα απόφαση της Χάγης,
– επιτέλεσε εθνική προδοσία,
– όταν έρθουμε στην εξουσία θα διαπραγματευτούμε καλύτερη για μας Συμφωνία με την Ελλάδα, άρα χειρότερη για την Ελλάδα… μπορεί να συμπεράνει κανείς !!»
Υπάρχει μια θλιβερή, ιδιαίτερα επικίνδυνη κατηγορία πολιτικών, που ενώ άσκησαν εξουσία από θέση ευθύνης – μιλώ για πρωθυπουργούς, υπουργούς εξωτερικών, αναπλ. υπ. εξωτερικών και γεν. γραμματείς – συνεχίζουν να προτάσσουν το κομματικό/προσωπικό συμφέρον, απέναντι σ αυτό που υποτίθεται υπηρετούν – το εθνικό!
- Η συμφωνία είναι ισορροπημένη, οριοθετούνται τα ζητήματα ταυτότητας και δεν υπάρχουν εθνικοί κίνδυνοι.
- Η Συμφωνία των Πρεσπών επιλύει με δίκαιο και αμοιβαία επωφελή τρόπο, όλα τα ζητήματα που προκαλούσαν καχυποψίες και διχασμούς για πολλές δεκαετίες μεταξύ της χώρας μας και της πΓΔΜ.
- Βάζει τέλος στην παραχάραξη της Ιστορίας – κλείνει οριστικά και αμετάκλητα η προσβλητική οικειοποίηση της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας – Σέβεται την Ελληνική πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά.
- Η Συμφωνία πατάσσει τον αλυτρωτισμό και εγγυάται τα σύνορα ανάμεσα στις δύο χώρες.
- Δεν αναγνωρίζει εθνότητα – δεν θα μπορούσε εξάλλου – αντίθετα η Ελλάδα αναγνώρισε την Ιθαγένεια.
- Γίναμε από μέρος του Βαλκανικού προβλήματος, μέρος της λύσης.
▲ Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ποια ζητήματα θεωρούσε ότι είναι τα πιο σημαντικά; Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε ποια ζητήματα αναφερόταν ως τα πιο σημαντικά; Σε τρία.
- Το ένα είναι το όνομα. – Το όνομα άλλαξε, έγινε γεωγραφικός προσδιορισμός «Βόρεια Μακεδονία» με κατοίκους Σλάβους, που ομιλούν σλάβικη γλώσσα.-
- Το δεύτερο είναι το απαραβίαστο των συνόρων. – Η συμφωνία έχει ολόκληρο κεφάλαιο για το απαραβίαστο των συνόρων.
- Και το τρίτο είναι η υπόθεση της ύπαρξης ή μη μειονότητας στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση των Σκοπίων άλλαξε το άρθρο 49 του συντάγματός τους. Τι έλεγε το άρθρο 49 του συντάγματός τους, το οποίο παρέμεινε από την Ενδιάμεση Συμφωνία και όλοι κάνανε τα κορόιδα που την υπογράψανε; Έλεγε ότι «υπάρχουν εθνικές μειονότητες των Σκοπίων στις γειτονικές χώρες», τις οποίες «πρέπει να τις υπερασπίσουν».
► Η αλλαγή αυτή στο σύνταγμά τους, η οποία προβλέπονταν στη συμφωνία και ήδη κατοχυρώθηκε συνταγματικά, ουσιαστικά λέει τα ίδια, που λέει το άρθρο 118 του Ελληνικού συντάγματος, που αφορά στον Απόδημο Ελληνισμό. – Δηλαδή, δεν υπάρχουν πια μειονότητες, τις κατήργησαν. –
► Στο εξωτερικό αντιλαμβάνονται πλέον, ότι η πΓΔΜ και η αρχαία Μακεδονία, είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.-
► Η προηγηθείσες μονομερείς αναγνωρίσεις των 140 κρατών της Βόρειας Γείτονος με το όνομα Μακεδονία, εφόσον η Συμφωνία τεθεί σε ισχύ… θα ανήκουν στην «ιστορία».
Οι ειδικοί επιστήμονες – και απ τις δυο πλευρές – δούλεψαν σκληρά προκειμένου να καταλήξουν στο κείμενο της Συμφωνίας. Ιστορικοί, Σλαβολόγοι, Διεθνολόγοι, Νομικοί, έπρεπε να ξεπεράσουν χρόνιες προκαταλήψεις και να αντιπαλέψουν πολιτικές σκοπιμότητες και αθλιότητες, που έσερναν το ζήτημα για πάνω από 70 χρόνια στο βάλτο του λαϊκισμού.
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω, όλους τους ειδικούς επιστήμονες που δούλεψαν με υπευθυνότητα και ευθυκρισία, προκειμένου να φέρουν τους δύο λαούς σε συμφωνία αλληλοκατανόησης και ευημερίας, ιδιαίτερα τον καθηγητή Ιστορίας/Αρχαιολογίας Ιάκωβο Μιχαηλίδη και τον καθηγητή στο Τμήμα Νομικών & Οικονομικών Επιστημών Μιλτιάδη Σαρηγιαννίδη του Α.Π.Θ. για την παρρησία τους, να πουν τα ίδια πράγματα, ενώπιον δύο εντελώς διαφορετικών ακροατηρίων, αυτού της ημερίδας του ΥΠΕΞ και αυτού της ημερίδας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών – Συγχαρητήρια!
Ουρσουζίδης Ν. Γεώργιος
Βουλευτής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ
