Είναι λυπηρό γεγονός να πορευόμαστε στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα κι ο κυβερνητικός πυρήνας να ονειρεύεται νεκρανάσταση του κομμουνισμού και ταυτοχρόνως να ορέγεται την σοασιαλδημοκρατία.
Δηλαδή, τον νεκρό και τον ημιθανή.
Ο κομμουνισμός έπεσε το 1989 κι ουδείς μπορεί ν’ αναστήσει το πιο απάνθρωπο (μαζί με τον φασισμό) πολιτικό κι ιδεολογικό καθεστώς.
Η δε σοσιαλδημοκρατία, είναι ημιθανής τόσο σε όλο τον κόσμο, όσο κυρίως στην Ευρώπη.
Ποιον, όμως, μπορεί να πείσει ο ΣΥΡΙΖΑ για την ειλικρίνεια των προθέσεών αναφορικά με τη… στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία;
Πώς; Με την ανοχή που επιδεικνύεται στην ανομία;
Πώς; Με την «στοργή και το προδέρμ» που αντιμετωπίζεται από κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (Φίλης, Κυρίτσης κλπ) ο δολοφόνος Κουφοντίνας; Την ίδια ώρα, μάλιστα, που ο πρώτος χαρακτηρίζει την αιχμαλωσία των δυο Ελλήνων αξιωματικών από τους Τούρκους, ως μη σημαντικό γεγονός;
Πώς; Με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει περιχαρής ότι … «ο κομμουνισμός δεν είναι ένα τελικό σημείο, αλλά ένας ορίζοντας που διανοίγεται δια της πράξης και του λόγου»;
Πώς; Με κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης να ισχυρίζονται ότι … «η κομμουνιστική προοπτική αντέχει στον χρόνο»; Όπως ελέχθη στην παρουσίαση του βιβλίου «Ονόματα του κομμουνισμού» που συνέγραψε ο κυνηγός της αριστείας Αριστείδης Μπαλτάς;
Πώς; Όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής, αρνήθηκε να παραστεί η χώρα μας στο συνέδριο για τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων που έγινε στην Εσθονία;
Πώς; Με τη στήριξη του αιματοβαμμένου καθεστώτος του δικτάτορα Μαδούρο;
Πώς; Εξοντώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους με τους φόρους και τη διάλυση της Μεσαίας τάξης;
Πώς; Με την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια;
Πώς; Όταν η βουλευτής Ελένη Αυλωνίτου δηλώνει ότι… «αν ήσουν με το καθεστώς (Σ.Σ.το κομμουνιστικό) δεν σε πείραζαν ποτέ»!!!
Πώς; Με τη φράση «ραντεβού στα γουναράδικα» που εκστόμισε από το βήμα της Βουλής, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλης Διαμαντόπουλος;
Πώς; Όταν το ταξικό μίσος δεν υποχωρεί ακόμη και μπροστά στο τραγικό του θανάτου; Τότε, δηλαδή, που ο βουλευτής Νίκος Μανιός είχε χαρακτηρίσει ταξικό το δυστύχημα που συνέβη στην εθνική οδό με την Πόρσε του γιου του Mr Jumbo;
Πώς; Λέγοντας ότι απεχθάνονται τους πολυτέκνους και τους έχουν γραμμένους στα παλιά τους τα παπούτσια; Όπως ανέφερε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Καραγιαννίδης στη Βουλή;
Πώς; Όταν η επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυγή» προσκυνά τον Μαρξ και αποθεώνει (28 Αυγούστου 2017) το τσιτάτο του «ο κομμουνισμός δεν είναι απλά ένα ιδεώδες αλλά το πραγματικό κίνημα που καταργεί την παρούσα αναρχία. Ο καπιταλισμός δημιουργεί τις προϋποθέσεις της ανατροπής του. Είναι δουλειά των κομμουνιστών να μετατρέψουν την εργατική τάξη σε προλεταριάτο, δηλαδή σε επαναστατικό πολιτικό υποκείμενο»;.
Μπορούμε να καταθέσουμε χιλιάδες παραδείγματα αποστροφής του ΣΥΡΙΖΑ προς οτιδήποτε αστικό. Άρα και της σοσιαλδημοκρατίας.
Θα ήταν ευχής έργο να ήταν ειλικρινείς οι προθέσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και των επιτελών του. Επειδή ένα σημαντικό και σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας της χώρας.
Μα ούτε εδώ είναι ειλικρινείς.
Καιροσκοπικά, μικροπολιτικά επιχειρούν να βρουν νέα θύματα προς άγρα ψήφων…
