Τι είναι σήμερα το ΠαΣοΚ της Φώφης;
Ένα κόμμα χωρίς ταυτότητα, χωρίς προοπτικές, που υπάρχει για να συντηρεί την ανάμνηση του ιδρυτή του. Ένα κόμμα που ουδόλως ανανεώθηκε, ουδόλως έκανε αυτοκριτική για όσα προκάλεσε στη χώρα και κυρίως στην πολιτική κουλτούρα του τόπου και τελικά δια απόφασης της προέδρου του επανέφερε στους κόλπους του μέχρι και τον Γιώργο Παπανδρέου, τον πλέον απωθητικό –ομού μετά του Αλέξη Τσίπρα- πρωθυπουργό της μεταπολιτευτικής εποχής. Ένα κόμμα με ηγέτες και ηγετίσκους που έχει υποστεί βαθύτατα τραύματα αξιοπιστίας, έχει χάσει την κοινωνική αποδοχή, στερείται παντελώς σύγχρονου πολιτικού λόγου και έχει καταστεί απολύτως τοξικό.
Εκτός, αν εκεί στην Χαριλάου Τρικούπη θεωρούν ότι η Φώφη Γεννηματά, ο Λαλιώτης, ο Σκανδαλίδης κι όσοι του Γιώργου Παπανδρέου επέστρεψαν, εκφράζουν το αύριο της Κεντροαριστεράς και του ΠαΣοΚ. Μα αν το θεωρούν, είναι βέβαιο ότι πλανώνται πλάνην οικτράν.
Όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στο ΠαΣοΚ, επιβεβαιώνουν εκείνους που ισχυρίζονται ότι έπρεπε να έχει ήδη αυτοδιαλυθεί κι ολόκληρος ο χώρος να έχει προχωρήσει στην ανανέωση και ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς.
Αντ΄ αυτού παρακολουθούμε διαγκωνισμούς για τις καρέκλες, ευθύ φλερτ της ηγεσίας του με τον ΣΥΡΙΖΑ κι ατέλειωτες μάχες στο παρασκήνιο. Η δε Φώφη Γεννηματά, ανεπαρκέστατη, δίνει μάχες οπισθοφυλακής περιμένοντας να …επιστρέψουν όσοι έφυγαν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάχεται δε, εναντίον του… νεοφιλελευθερισμού! Αυτός την καίει! Έτσι έμαθε, έτσι της λέει ο Λαλιώτης κι κάθε Λαλιώτης. Πρωτόγονος πολιτικός λόγος.
Τορπίλισε δε κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης, είτε με το Ποτάμι, είτε μην «Ώρα αποφάσεων» των Διαμαντοπούλου, Φλωρίδη και Ραγκούση.
Τραγωδία! Και για τον ΠαΣοΚ και για την Κεντροαριστερά και για τον τόπο. Που χρειάζεται μια σοβαρή και υπεύθυνη, μεταρρυθμιστική και ζωντανή Κεντροαριστερά, αλλά δυστυχώς διαθέτει την γραφική –ουτοπική- λαϊκίστικη Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και την χωρίς νόημα του ΠαΣοΚ.
Θυμάμαι παλαιότερα που ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε ότι η παράταξη δεν κληρονομείται ούτε τεμαχίζεται. Δυστυχώς, όπως σε πολλά, έπεσε έξω και σ’ αυτό.
Το ΠαΣοΚ κληρονομήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου, κληρονομήθηκε από τη Φώφη Γεννηματά, τεμαχίστηκε από τους κρατιστές που είδαν φως στον ΣΥΡΙΖΑ και έτρεξαν εκεί για να επιβιώσουν ή να απολαύσουν θώκους που ποτέ δεν θα απολάμβαναν αν έμεναν σ’ αυτό. Σιγά μη γινόταν ποτέ υπουργός ο Σπίρτζης, ο Κουρουμπλής, η Τζάκρη, ο Τόσκας, ο Κοτζιάς, ο Αποστόλου και τόσοι άλλοι αν έμεναν στο ΠαΣοΚ.
Η Φώφη Γεννηματά, είναι σαφές ότι δεν μπόρεσε ούτε μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στην κοινωνία. Ούτε να ανασυγκροτήσει το κόμμα της, ούτε να το καταστήσει αξιόπιστο.
Υπό τη ηγεσία της, το μόνο που μπορεί να περιμένει κάποιος είναι ένα μονοψήφιο ποσοστό που θα διασφαλίσει μια βουλευτική έδρα σε κάποιους.
Εξ ου και η επιμονή της για ένα συνέδριο με… διορισμένους (!!!!) συνέδρους.
Χειροκροτητές ψάχνει.
Φαίνεται ότι τα παθήματα του πρόσφατου παρελθόντος μα και τα αντίστοιχα των Γάλλων σοσιαλιστών στις πρόσφατες εκλογές, δεν της έχουν γίνει μαθήματα…
Και όσοι εντός του κόμματός της αγωνιούν και εκφράζουν πιο σύγχρονο πολιτικό λόγο, καρατομούνται και καταγγέλλονται. Τη μια μέρα ως… Δούρειοι ίπποι του… Κυριάκου Μητσοτάκη και την επόμενη ως Δούρειοι ίπποι του…ΣΥΡΙΖΑ!
Τρικυμία εν κρανίω!
