Γιατί Κέντρο και μόνο Κέντρο! – Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το κυβερνητικό δίλημμα περί σταθερότητας δεν «έπαιξε». Δεν θα μπορούσε να παίξει άλλωστε, αφού και τα μικρά παιδιά γνώριζαν ότι τίποτα δεν μπορεί να διαταραχθεί από τις ευρωεκλογές. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι οι συγκεκριμένες ευρωεκλογές ήταν «γυμνές», μόνες τους, χωρίς άλλες εκλογές παράλληλα, όπως έγινε το 2014 ή το 2019.

Νίκος Σακελλαρόπουλος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία, επίσης, ότι ήταν έντονα ορατή η βούληση κοινωνικών ομάδων να στείλουν μηνύματα διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση, ακόμη και μέσω της αποχής τους.  Η δε ουσία είναι ότι 1.211.607 ψηφοφόροι – σε σχέση με πέρυσι-  δεν ψήφισαν! Σ’ αυτούς δε δεν χρειάζεται να αναζητούμε «περίεργους» τύπους, αντισυστημικούς κι άλλους παρόμοιους. Όλα τα κόμματα –πλην του Βελόπουλου που χρησιμοποίησε ένα εκλογικό τέχνασμα που έπιασε- έχασαν δυνάμεις .

Η κυβέρνηση έχασε. Έχασε σχεδόν 1 εκ. ψηφοφόρους . Αναμενόμενο αφού η δεύτερη θητεία της είχε σοβαρά ελλείμματα σε πρόσωπα κι αποτελεσματικότητα. Χώρια που σε κρίσιμα ζητήματα, όπως στην ακρίβεια, στην  ασφάλεια, στο γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, στο φορολογικό του Χατζηδάκη, στη μετριότητα της Κεραμέως (και) στο Εσωτερικών, στην κατάσταση στο ΕΣΥ και στα εξωτερικά ιατρεία, υπήρχαν χαμηλές πτήσεις.

Αυτή η κυβέρνηση ψηφίστηκε για να κάνει μεταρρυθμίσεις. Αν εξαιρέσει κάποιος τον Πιερρακάκη με τη μεταρρύθμιση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τον Άδωνι με τα απογευματινά χειρουργεία, όλοι οι άλλοι κυβερνητικοί τομείς υστέρησαν. Ειδικά σε ότι αφορά τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται στο Κράτος.  Κι η συζήτηση που πρέπει να ανοίξει είναι αυτά κι όχι αν πάει πιο Δεξιά ή πιο Κέντρο η κυβέρνηση.

Η ανάγνωση των αποτελεσμάτων δείχνει κατεύθυνση:  Η ΝΔ είχε απώλεια από τους Δεξιούς 11,7%  (από 84.9% σε 73.2%), απώλεια 14.7 στους Κεντροδεξιούς (από 83.3% σε 68.6%) κι απώλεια  στους Κεντρώους 13.9% (από 35.4% σε 21.5%). Άρα, δεν είχε τόση ζημιά από τα Δεξιά της, αντιθέτως είχε ρήγματα στο κεντρογενές της ακροατήριο.

Αναφορικά δε με τις δυνάμεις στ Δεξιά της ΝΔ, είναι σαφές ότι στη χώρα μας δεν συμβαίνει ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως στη Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία, Ισπανία και Γερμανία.  Αν  δούμε το άθροισμα ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ, ΝΙΚΗΣ, ΦΩΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ και ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ και βέβαια συμπεριλάβουμε και τους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ στο περυσινό άθροισμα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πέρυσι συγκέντρωσαν 716.742 ψήφους και 13.75% και φέτος 720.154 ψήφους και συνολικό ποσοστό 18.12%. Επομένως, μιλάμε για αύξηση 3.412 ψήφων και 4.37%.

Αν μάλιστα βάλουμε στο τραπέζι ότι σε μια σειρά νομών της Βορείου Ελλάδος  (Πέλλα, Πιερία, Ημαθία, Κιλκίς, Β΄ Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Έβρος, Δράμα Χαλκιδική) υπήρχαν αυξημένα ποσοστά (από 25% έως και 29%), τότε γίνεται αντιληπτό ότι συνέβη κάτι που δεν αντανακλάται στην υπόλοιπη Ελλάδα.  Χώρια ότι εκεί κυρίως πριμοδοτήθηκαν παντοιοτρόπως Δεξιές δυνάμεις από βαρονίες και φυλάρχους της ΝΔ που συνεχώς υπονομεύουν τον Μητσοτάκη. Ενώ, με το τέχνασμα  «Φράγκου» ο Βελόπουλος, φαίνεται να απέσπασε 110 χιλιάδες ψήφους από ψηφοφόρους που στη συντριπτική τους πλειοψηφία νόμιζαν ότι ψηφίζουν τον …Στρατηγό Φραγκούλη Φράγκο, ενώ ψήφιζαν τον  Φράγκο Εμμανουήλ (Φραγκούλη)! «Δεν ήμουν υποψήφιος, δεν υπήρξα ποτέ και παρακαλώ θερμά, όλη αυτή η παρωδία να σταματήσει εδώ», ανέφερε ο επίτιμος αρχηγός του ΓΕΣ.

Η ουσία όλων αυτών είναι ότι η ΝΔ δεν έχασε από διαρροές Δεξιά της, αλλά από δυνάμεις στο Κέντρο. Αυτή είναι η εικόνα. Αυτά αναφέρουν οι αριθμοί και σ’ αυτή τη βάση πρέπει να γίνουν οι διορθωτικές κινήσεις. Κι όχι στη βάση των επιθυμιών κάποιων –των φυλάρχων συμπεριλαμβανομένων- που δεν αντιλαμβάνονται ότι η χώρα πρέπει να συνεχίσει να είναι όρθια και να σπεύσει να συναντήσει το μέλλον της. Χωρίς  υστερικές κραυγές πατριδοκάπηλων και χωρίς παλαιοδεξιές κορώνες οπορτουνιστών και λαϊκιστών…

Η ζωή αλλάζει με αστραπιαία ταχύτητα και πρέπει η χώρα να πορευτεί όπως επιτάσσουν οι καιροί κι όχι το παρελθόν…

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Πέμπτης 13 Ιουνίου 2024
Επόμενο άρθροΔόμνα Μιχαηλίδου: Η ανανέωση του κοινωνικού συμβολαίου στην αγορά εργασίας αποτελεί καθήκον και υποχρέωσή μας