Για να ντρέπεσαι πρέπει να έχεις τσίπα… – Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τι χώρα είμαστε; Τι άνθρωποι είναι τελικά οι Αριστεροί; Πόσο τυφλωμένοι είναι από ιδεοληψίες, τσιτάτα και ανορθολογισμούς; Πόσο δηλητηριασμένες είναι οι ψυχές τους;

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Για το τραγικό δυστύχημα στο οποίο έχασαν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι όλοι ξέρετε. Όπως και τον αχό που σηκώθηκε επειδή θύτης και ένα εκ των θυμάτων ήταν παιδί εύπορου επιχειρηματία. Αχός που φυσικά δεν σηκώθηκε για τους άλλους 12 νεκρούς του τριημέρου της Καθαράς Δευτέρας, που έπεσαν θυσία στον Μολώχ της ασφάλτου.

Όσο κι αν είναι υποκριτικά όλα αυτά, μπορούν να δικαιολογηθούν εν μέρει, αφού τα ΜΜΕ στη χώρα μας –αλλά και σ’ όλον τον κόσμο- μόλις οσμιστούν αίμα, σπέρμα και δυστυχία, είναι σαν να βρίσκονται στον δικό τους παράδεισο…

Αυτό όμως που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί είναι η ανεγκεφαλιά διάφορων στελεχών και βουλευτών της Αριστεράς, οι οποίο μόνο και μόνο επειδή θύτης και θύμα ήταν γόνος εύπορης οικογένειας, βάφτισαν το δυστύχημα… ταξικό!

Αυτό δήλωσε ο βουλευτής Μανιός του ΣΥΡΙΖΑ: «Το δυστύχημα με την Πόρσε», είπε, «έχει το ταξικό στοιχείο γιατί ακριβά αυτοκίνητα έχουν οι πλούσιοι»….

Τα ίδια περίπου, είπε κι η βουλευτής  του ίδιου κόμματος, Μερόπη Τζούφη. Η οποία, επιπροσθέτως, ανέφερε ότι ο θύτης- θύμα είχε τα χαρακτηριστικά της έπαρσης!

Πώς το ξέρει; Τον είχε γνωρίσει; Της το αποκάλυψε η ιατρική της ιδιότητα;

Ο Μανιός κι εκείνη και δεκάδες άλλοι που βγήκαν κι έλεγαν στα social media τα ίδια, γιατί δεν είπαν κουβέντα για τους άλλους νεκρούς του τριημέρου;

Να σας πω; Επειδή ήταν ανώνυμοι. Κι ας είχαν κάποιοι «φτιαγμένα» αυτοκίνητα σαν εκείνα τα αλήστου μνήμης Abrarth ή Rally που ήταν οι σκοτώστρες των φτωχών Δυτικών συνοικιών του λεκανοπεδίου….

Βγήκαν όλοι αυτοί και έκαναν δίκες όπως στην Βόρειο Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν, μόνο και μόνο επειδή ο θύτης –θύμα ήταν γόνος εύπορης οικογένειας.

Αλλά δεν βγήκαν –επαναλαμβάνω- να πουν κουβέντα για τους άλλους νεκρούς του τριημέρου ή τους νεκρούς της ασφάλτου που κάθε χρόνο είναι περισσότερο από τους νεκρούς των Αλβανικών βουνών.

Δεν είπαν κουβέντα για την συνολική ανομία που οδηγεί σε θανατηφόρα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Τώρα εκείνοι κυβερνούν, όχι οι άλλοι…. οι κακοί, οι ιμπεριαλιστές, οι ανάλγητοι…

Ντροπή τους! Αν έχουν τσίπα για να καταλάβουν τι σημαίνει ντροπή.

Ταυτίστηκαν με τη μάζα του μίσους, με τα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα, με τον φθόνο.

Δεν πήραν αφορμή από το τραγικό γεγονός για να δώσουν λύσεις στο πρόβλημα, αλλά το χρησιμοποίησαν για να παράξουν λαϊκισμό, φτάνοντας στον έσχατο αμοραλισμό της δημαγωγίας.

Πρωτόγονοι υπάνθρωποι με Αριστερή βούλα που δήθεν εξανθρωπίζει, διψούν για χολή και κατευθύνουν μια κοινωνία να εθίζεται στο μίσος.

Συμπλεγματικά Ζόμπι της διπλανής μας πόρτας, υπάνθρωποι στερημένοι από ευγενή αισθήματα και δη την ώρα του σπαραγμού.

Υπάνθρωποι που ακόμη και τον θάνατο τον χαρακτηρίσουν ταξικό.

Αναρωτιέμαι σε τι διαφέρει το Αριστερό μίσος από εκείνο της Ακροδεξιάς;

Και βρίσκω την απάντηση εύκολα. Οι ακροδεξιοί δεν καμουφλάρουν το μίσος τους. Το βλέπεις στα πρόσωπά τους. Οι Αριστεροί όμως το καμουφλάρουν πίσω από την …επανάσταση της σύγκρουσης και του δήθεν ηθικού τους πλεονεκτήματος.

Πότε άραγε θα ξεμπερδέψουμε από όλους αυτούς;

Μέχρι τώρα τους λέγαμε απλώς γραφικούς, ουτοπιστές, απατημένους…

Μα είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι.

Και δεν μπορεί πλέον να ισχύει η αστική μας ευγένεια απέναντί τους.

Ούτε καν η απαξίωσή και περιφρόνησή τους τους, μέσω της γνωστής τακτικής «η σιωπή μας προς απάντησή τους»…

Δεν μπορεί να τους επιτρέπουμε να δηλητηριάζουν καθημερινά την κοινωνία…

 

 

 

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδα εφημερίδων της Πέμπτης 2 Μαρτίου 2017
Επόμενο άρθροΣήμερα, το πρόγραμμα 100.000 θέσεων εργασίας στη συζήτηση με τους θεσμούς – Απολύτως εφικτή» η τεχνική συμφωνία ως τις 20 Μαρτίου
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.