Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η Ευρώπη πρέπει να ετοιμάζεται για δύσκολες-πρωτόγνωρες καταστάσεις. Με ελλείψεις προϊόντων, αυξήσεις στις τιμές σε μεγάλα ύψη, ακόμη και με πλαφόν χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος ημερησίως.
Η Ευρώπη θα δοκιμαστεί. Όχι επειδή ο Μακρόν, ο Ντράγκι, ο Μητσοτάκης, ο Μαρκ Ρούτε, ο Πέδρο Σάντσεθ, η Σάνα Μάριν ή οποιοσδήποτε άλλος ηγέτης της έκαναν λάθη, όπως διατείνεται και θα συνεχίσει να κάνει ο απανταχού υπαρκτός πουτινισμός, αλλά επειδή ένας δικτάτορας αποφάσισε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Με βόμβες στην Ουκρανία και βόμβες ακρίβειας για να ξεχαρβαλώσει την υπόλοιπη Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά όμως, ίσως να μην αργήσει η ώρα που η Ευρώπη –εν συνόλω- θ’ ανοίξει το φάκελο της ενεργειακής σύνδεσης της Γερμανίας με τη Ρωσία. Μέσα σ’ αυτόν, πρέπει να υπάρχουν πολλοί σκελετοί. Πιθανότατα μέσω αυτών και των συμφωνιών Σρέντερ και Μέρκελ η Γερμανία κατάφερε να γίνει το υπερωκεάνιο της Ευρώπης. Όμως, αν αυτοί οι φάκελοι ανοίξουν ίσως κλυδωνιστεί η Ευρώπη κι αυτό απαιτεί προσοχή.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι ο Ευρωπαίος πολίτης δεν πρέπει να μάθει τι έχει συμβεί. Δηλαδή να μάθουμε όλοι αν υπάρχει –κάποιοι ορκίζονται ότι υπάρχει- προνομιακό τιμολόγιο που κατέστησε τη Γερμανία ηγέτιδα δύναμη.
Όταν λοιπόν, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, η Ευρώπη είναι ηττημένη από τον πόλεμο στην Ουκρανία κι ουδείς γνωρίζει πως θα βγει ο ερχόμενος χειμώνας, σιγά σιγά πρέπει να ερευνώνται και απαντώνται τα διάφορα ερωτήματα. Πολύ περισσότερο αφού έχουμε πλέον ως δεδομένα τις μεγάλες ενεργειακές επιπτώσεις, τους κλυδωνισμούς στις οικονομίες, την άνοδο του πληθωρισμού, την σχεδόν βέβαιη φτωχοποίηση, πιθανότατα και επισιτιστικά προβλήματα.
Θα είχε ισχύ η Ρωσία αν δεν είχε οποιαδήποτε στενότερη σχέση με τη Γερμανία, έναντι όλης της άλλης Ευρώπης; Θα μπορούσε ο Πούτιν να εκβιάζει όλη την Ευρώπη; Θα μπορούσε η Γερμανία να κουνάει το δάκτυλο σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη;
Και τι θα συμβεί τώρα που η Γερμανία αναζητά τρόπους να περιορίσει την κατανάλωση της ενέργειας και ο «Πράσινος» υπουργός Οικονομίας σκίζει την περιβαλλοντική ατζέντα του, σκεπτόμενος να επιστρέψει στην παραγωγή ενέργειας από χάλυβα; Ή από πυρηνική ενέργεια;
Ξέρετε κάτι; Οι πιθανότατες προνομιακές τιμές της Γερμανίας στη ρωσική ενέργεια, δεν είναι επτασφράγιστο μυστικό. Στις Βρυξέλλες, στη Ρώμη, στο Παρίσι, στην Αθήνα, στη Μαδρίτη το συζητούν καιρό τώρα. Δυστυχώς μόνο χαμηλοφώνως.
Σήμερα, η Γερμανία, στην πιο δύσκολη θέση από όλη την Ευρώπη, ζητά αλληλεγγύη από όλους εκείνους που τους κουνούσε το δάκτυλο. Καλά κάνει. Αυτό σημαίνει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Όμως κάποιοι –ομολογώ δεν ξέρω ποιοι μπορεί να είναι αυτοί- οφείλουν να της υπενθυμίσουν ότι δεν μπορεί όλη η Ευρώπη να πληρώνει τους λογαριασμούς του ενός και στην «ανάποδη» να του προσφέρουν και τριαντάφυλλα.
Είναι βέβαιο ότι πρέπει να στηριχτεί η Γερμανία αφού η κρίση της θα συμπαρασύρει πολλά. Δεν πρέπει όμως να ξεχνιόμαστε. Τόσο τώρα, όσο και στην επόμενη ημέρα…
