Γεώργιος Ουρσουζίδης: Βουλή προϋπολογισμός του 2017

Αγαπητοί συνάδελφοι,

        Είναι ο δεύτερος προϋπολογισμός που καταρτίζεται από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, μιας συνεργασίας με ένα και μοναδικό στόχο:

• Tον σεβασμό, τον απόλυτο σεβασμό, του μόχθου των  Ελλήνων πολιτών, που μας εμπιστεύθηκε τη διακυβέρνηση της χώρας, επειδή αγανάκτησε, επειδή αηδίασε, με τη συμπεριφορά των προηγούμενων κυβερνήσεων.
• Κλείνουμε δύο χρόνια με την ευθύνη που μας ανέθεσε ο Ελληνικός λαός, να διοικήσουμε με εντιμότητα και σύνεση. Δύο χρόνια χωρίς υποψία, χωρίς ίχνος οικονομικού σκανδάλου – για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του τόπου. Αυτή είναι η αλήθεια και το γνωρίζει ο λαός μας.

         Σαν φυσιολογική εξέλιξη της αλόγιστης συμπεριφοράς των πολιτικών που εφαρμόστηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες από το 1974 μέχρι το 2010, ήρθε η απόλυτη καταστροφή.

         Το καθεστώς της τεχνητής ευημερίας, της εξαπάτησης του Ελληνικού λαού, από τους ντόπιους και ξένους εξουσιαστές, είχε ημερομηνία λήξης.  Τα ψέματα τελείωσαν ξαφνικά, τα δανεικά κόπηκαν, όπως και οι παροχές για εξαγορά συνειδήσεων.

          Ο παππούς ο Σάββας, πρόσφυγας από την Τραπεζούντα, έλεγε:

• «Το χρέος μπαίνει στο σπίτι από μια χαραμάδα, μετά ανοίξτε πόρτες και παραθύρια, δεν βγαίνει πλέον» !

         Αυτή την απλή πρόταση, με την τεράστια σημασία, δεν την διδάχθηκαν οι περισπούδαστοι βερμπαλιστές του πολιτικού συστήματος, αλλά αλίμονο, ούτε και στα παιδικά τους χρόνια την άκουσαν ποτέ – και πώς να την ακούσουν άραγε! – Πόσο μάλλον να την εμπεδώσουν.

         Οι δανειστές απ΄ τη μεριά τους, δεν είχαν λόγο να ανησυχούν, αφού το «δίκαιο της πυγμής» – του αειμνήστου Παπανούτσου – το ΄χαν καλά σπουδάσει.

Ο παππούς έλεγε επίσης:

• « Αν θες να πάρεις την περιουσία του άλλου, δάνειζε τον και ξανά δάνειζε τον, κάποια στιγμή θα του πάρεις τα πάντα».

         Κάπως έτσι φτάσαμε στα χρόνια της μεγάλης κρίσης που μαστίζει τη χώρα, μέσα σε ένα απολύτως σαθρό και άθλιο οικονομικό περιβάλλον. Η παρατεινόμενη για  μεγάλο χρονικό διάστημα οικονομική κρίση, οδήγησε τους πολίτες σε απόγνωση και την οικονομία σε ασφυξία.

         Σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία κληθήκαμε να ανταποκριθούμε, να δώσουμε την ευκαιρία στους ανθρώπους της αγοράς να  δραστηριοποιηθούν ξανά, να επανακάμψουν.

• Δώσαμε την ευκαιρία να ρυθμιστούν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από τα χαράτσια με τον νόμο των 100 δόσεων – θυμίζω, ότι το νόμο αυτόν τον είχαν χαρακτηρίσει ως «μονομερή ενέργεια».

         Δυστυχώς όμως, η έλλειψη ρευστότητας δεν επέτρεψε την ανάκαμψη. Αναγκαστήκαμε να πάρουμε μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα, ώστε να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις των δανειστών, με ένα και μόνο στόχο:

• Nα πετύχουμε τη ρύθμιση του χρέους, ώστε να αποκτήσουμε πρόσβαση στις αγορές του χρήματος – που τόσο έχει ανάγκη η αγορά.

         Φαίνεται πως οι θυσίες του Ελληνικού λαού – και η κραυγή του «ΟΧΙ» των λαών της Ευρώπης – επιτέλους βρήκαν «ευήκοα ώτα» – στην πρόσφατη σύσκεψη του Eurogroup φάνηκε αχτίδα φωτός. Το χρέος επιτέλους έπρεπε να ρυθμιστεί, ώστε να υπάρξει ελπίδα για τους λαούς της Ευρώπης.

• Είμαι ιδιαίτερα περήφανος που ο Ελληνικός λαός ήταν μπροστάρης στη διεκδίκηση του αυτονόητου.

        Επί του Προϋπολογισμού, όπως ξεκάθαρα αποτυπώνονται στην Εισηγητική Έκθεση, βασικοί στόχοι είναι:

• Η διατήρηση της δημοσιονομικής ισορροπίας, ώστε να ολοκληρωθεί η ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας και να καταστεί δυνατή η έξοδός από το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής το ταχύτερο δυνατό.
• Δίκαιος επιμερισμός του κόστους προσαρμογής μεταξύ των πολιτών και   δίκαιη κατανομή του οφέλους, από τη  δρομολογούμενη ανάκαμψη.

         Ο προϋπολογισμός του 2017 ενσωματώνει μια σειρά από κρίσιμες παρεμβάσεις για τη θωράκιση της κοινωνικής προστασίας:

• Την πλήρη επέκταση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (KEA) με πιστώσεις που ανέρχονται σε 760 εκατ. ευρώ, προβλέπεται ότι θα καλύψει πάνω από 250 χιλιάδες νοικοκυριά που διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας- άμεσο όφελος για την οικονομία.
• Την ενίσχυση των τομέων της Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Προστασίας  με  επιπλέον πρόβλεψη 300 εκατ. ευρώ, που θα διατίθενται για την κάλυψη αναγκών, που υπερβαίνουν τις υπάρχουσες πιστώσεις.
• Την συνεισφορά 100 εκατ. ευρώ για τις ρυθμίσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, με προκαθορισμένα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια.
•          Εξοικονομήσεις, ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει σωρευτικές εξοικονομήσεις δαπανών από παρεμβάσεις, όπως η μείωση κατά 112 εκατ. ευρώ των δαπανών για εξοπλιστικά προγράμματα, και πολιτικές που έχουν ήδη υλοποιηθεί σε συντάξεις, επιδόματα, δαπάνες υπουργείων, ύψους 960,4 εκατ. ευρώ.

 

Συνταξιοδοτικό

         Η κάκιστη διαχείριση του ασφαλιστικού, σαν αποτέλεσμα των ανεξέλεγκτων και στοχευμένων παροχών στις οποίες προχωρούσαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις για ψηφοθηρικούς λόγους, είναι ολοφάνερο, ότι ήταν αδύνατον να υποστηριχθεί από τις τρέχουσες εισφορές.  Ήδη το πρόβλημα ήταν γνωστό, τουλάχιστον από το τέλος της δεκαετίας του ’90 (μελέτη Σπράου στην κυβέρνηση Σημίτη). Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει πως αυτή η λογική δεν θα μπορούσε να είναι βιώσιμη για πολύ.

        Φυσικά την «τρύπα» του ασφαλιστικού την κάλυπταν από τον κρατικό προϋπολογισμό, επί της ουσίας με έμμεση αύξηση των εισφορών, τις οποίες χρέωναν στους ανυποψίαστους πολίτες γενικώς. Και επειδή τα έσοδα από φορολογία ποτέ δεν ήταν επαρκή στα χρονικά των δημοσίων οικονομικών της Ελλάδας, η «τρύπα» του ασφαλιστικού καλυπτόταν όπως και οι λοιπές «τρύπες» του δημοσίου, με δανεικά που έτρεφαν επί δεκαετίες το Χρέος.

       Η ενδεδειγμένη λύση, ήταν ο εξορθολογισμός του ασφαλιστικού, κόβοντας πολλαπλές, τις μη δικαιολογημένες βάσει των εισφορών και δόλιες συντάξεις.

• Μειώσαμε θέτοντας πλαφόν, τις 3.000 € στις πολλαπλές και  2.000 € στις υψηλές (αφορούν συντάξεις πάνω από 2.000 ευρώ) .

       Έπρεπε επιτέλους να απαλλαγούμε από την επικίνδυνη, και λαϊκίστικη συμπεριφορά, των προηγούμενων κυβερνήσεων, που με τις πολιτικές τους αποδόμησαν την κοινωνική  ασφάλιση, αναδιανέμοντας το μελλοντικό εισόδημα των επόμενων γενεών. 

Επιδόματα

        Εξορθολογισμός των επιδομάτων κάτω από μια ενιαία πλατφόρμα, ώστε να υπάρχει έλεγχος στα δόλια επιδόματα και να υπάρξει εξοικονόμηση για αυτούς που πραγματικά τα δικαιούνται βάσει κοινωνικών κριτηρίων.

 Αγροτικό

Α.  Φορολογία αγροτών

• Κατοχύρωση του επαγγέλματος, ταυτότητα του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη.

• Εργατική δαπάνη  εποχικών εργατών,  σε πολλές περιοχές δεν είναι δυνατόν σήμερα να δηλωθεί – παρά τις προσπάθειες που κατεβλήθησαν – λόγω δυσλειτουργιών της Διοίκησης, άμεσα θα διευθετηθεί, ώστε να μπορούν να αφαιρούν από το ακαθάριστο εισόδημά τους το σύνολο του εργατικού κόστους.

 

• Οι αποσβέσεις του φυτικού, ζωικού και παγίου κεφαλαίου, υπολογίζονται στις δαπάνες.

• Θεσπίστηκε η τραπεζική κάρτα του αγρότη με σκοπό την άμεση χρηματοδότηση των παραγωγικών δαπανών τους, κατά το χρονικό διάστημα της παραγωγικής διαδικασίας.

•  Θεσπίσαμε για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, το Αφορολόγητο όριο  για όλους τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, (όπως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν  αφορολόγητο  μέχρι  9.500 € που οδηγεί σε έκπτωση 2.090 ευρώ).

Β.    Ασφαλιστικό

• Εξασφάλιση πρόσβασης  στην Εθνική Σύνταξη των 384 € στο 67 έτος, μετά τη συμπλήρωση 20 ετίας ασφαλισμένου βίου, με δυνατότητα περαιτέρω αύξησης ανάλογα με τις επιπλέον εισφορές.

Παραμένει ανοιχτό ζήτημα:

• Οι ασφαλιστικές εισφορές να περιοριστούν σε λογικές αυξήσεις, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν οι αγρότες.
• Να προσμετράται το αφορολόγητο όριο στον προσδιορισμό του καθαρού εισοδήματος. Αυτό θα είναι πραγματικά ωφέλιμο τόσο για τους αγρότες, αλλά και για το σύστημα αφού εξασφαλίζει πραγματική ροή εσόδων, και όχι θεωρητική.

 

 Private   Sector  Involvement  (P.S.I.)

        Δύο λόγια μόνο  για το… διαβόητο ακρωνύμιο P.S.I., προκύπτει από τα αρχικά τριών αγγλικών λέξεων: Private Sector Involvement. Κατά κυριολεξία, λοιπόν, μπορεί να αποδοθεί στα ελληνικά ως « Συμμετοχή  του Ιδιωτικού Τομέα».

       Ιστορία – Ο όρος υιοθετήθηκε τη δεκαετία του 1990 κατά την περίοδο αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους της Ρωσίας, Τουρκίας, Βραζιλίας, Ισημερινού και Αργεντινής, και έγινε ευρύτερα γνωστός στην Ελλάδα κατά την περίοδο της ελληνικής κρίσης χρέους (2010-2012).

• Εφαρμόστηκε σε χώρες που τελούσαν υπό χρεοκοπία, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα, δηλαδή να αποφευχθούν καταστάσεις καταστροφής και λεηλασίας, όπως και εικόνες  διαφυγής… με ελικόπτερα!     Εκεί φτάσατε τη χώρα!

        Αφού λοιπόν ήταν τόσο πετυχημένο το P.S.I., όπως ισχυρίζονται μερικοί, να το ξαναπροτείνετε, αν τολμάτε!

        Αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα πλέον, αφού κατακρεουργήσατε τα αποθεματικά των ταμείων, «κουρέψατε» τους Έλληνες μικρό ομολογιούχους και κάθε διαθέσιμο αποθεματικό. Στραγγίζοντας παράλληλα την αγορά… από το τελευταίο Ευρώ.

       Σας ευχαριστώ πολύ.

*Σημ.      Με την ανταλλαγή των ομολόγων στα πλαίσια του P.S.I., οι ιδιώτες (απλοί πολίτες) πιστωτές πήραν «κουρεμένα» ομόλογα με ημερομηνία λήξης από το 2023. Ως τότε θα λήγουν μόνο ομόλογα του λεγόμενου επίσημου τομέα, δηλαδή των κρατών της ευρωζώνης, του ΔΝΤ ή της ΕΚΤ. Ως εκ τούτου, σε περίπτωση που η χώρα βρεθεί σε αδυναμία πληρωμής ομολόγων, η παραμονή της στην ευρωζώνη θα εξαρτάται αποκλειστικά από τις διαθέσεις των ευρωπαίων εταίρων μας.

 Αυτό ακριβώς βιώνει η χώρα σήμερα!

                                              Ουρσουζίδης Ν. Γιώργος

                                              Βουλευτής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ