Όσα έλεγε εδώ και χρόνια ο Στέφανος Μάνος, δίνοντας πρωτεύοντα ρόλο στην μεταρρύθμιση του κράτους και των δομών της οικονομίας για τη χώρας μας, τα υποστήριξε σε γενικές γραμμές ο Μακρόν στη Γαλλία.
Για να είμαστε απολύτως σαφείςς, ο Μάνος τα έλεγε κυνικά κι ο Μακρόν πιο «στρογγυλά» και χωρίς να φοβίζει.
Η ουσία κι η πραγματικότητα είναι τελικά αυτά προτίμησαν οι Γάλλοι.
Κι αποστράφηκαν μετά βδελυγμίας όσα έλεγε η Λεπέν κι ο λαϊκοκομμουνιστής Μελανσόν, τα οποία εκφράζουν συστηματικά στη χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι ΑΝΕΛ.
Μεγάλη ηττημένη των εκλογών ήταν η Λεπέν. Μπορεί να ανέβασε τα ποσοστά της λαμβάνοντας ΚΑΙ μέρος των ψήφων του κομμουνιστή ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος) Μελανσόν, αλλά στην ουσία καταψηφίστηκε από όσους ψήφισαν, ενώ συνάντησε την αδιαφορία όσων δεν πήγαν καν να ψηφίσουν.
Είναι τυχαίο άραγε ότι η Λεπέν την τελευταία εβδομάδα απευθύνθηκε στους ψηφοφόρους του Μελανσόν; Ξέρετε γιατί; Επειδή όλες οι έρευνες έδειχναν ότι ήταν δικοί της οπαδοί που είχαν πάει στον …κομμουνιστή και τους ήθελε πίσω!
Είναι τυχαίο άραγε ότι το μεγάλο ποσοστό του 35% που ψήφισε η Λεπέν προέρχεται από τις περιφέρειες με μικρό κοινωνικοπνευματικό υπόβαθρο; Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι η ακροδεξιά κι η ακροαριστερά έχουν την ίδια ταξική μήτρα.
Για να μη λέτε ότι υπερβάλλω, ιδού τα κοινά σημεία των προγραμμάτων Λεπέν και Μελανσόν.
- Αποχώρηση από τη συνθήκη Σένγκεν
- Αποχώρηση από την Ευρωζώνη.
- Προστατευτισμός των γαλλικών επιχειρήσεων έναντι των ξένων πολυεθνικών.
- Καθιέρωση δημοψηφίσματος μετά από λαϊκό αίτημα
- Κατάργηση των νόμων που περιορίζουν τα εργασιακά δικαιώματα.
- Διατήρηση της εβδομάδας των 35 ωρών.
- Συνταξιοδότηση στα 60.
- Καθιέρωση απλής αναλογικής σε όλες τις εκλογές.
- Πόλεμος στην υπεροψία του χρηματοπιστωτικού κόσμου.
- Όχι στον άκρατο νέο- φιλελευθερισμό
- Όχι στο έλλειμμα της λαϊκής κυριαρχίας
- Όχι στην απολυταρχία του κεφαλαίου.
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Κάτι από ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή;
Είπαμε: Τα άκρα συναντώνται.
Εξ ου κι η στήριξη Καμμένου στη Λεπέν και Τσίπρα στον Μελανσόν. Επειδή επιθυμούν όλοι μαζί την μπαχαλοποίηση της Ευρώπης προτάσσοντας τον ευρωσκεπτικισμό τους, την κρυφίως εκφραζόμενη περιφόρνηση της Δημοκρατίας και τη συρρίκνωση των χωρών τους στα μικρά κι ελάχιστα όρια της. Επειδή επιθυμούν μοναχικές πορείες στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι. Χωρίς, μάλιστα, να διαθέτουν κάποια πειστική απάντηση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση και τα θηρία της Οικονομίας όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία κι οι «αγορές».
Γι αυτό κι οι Γάλλοι τους καταψήφισαν. Καταψήφισαν την κουταμάρα, την ουτοπία, τη στείρα συνθηματολογία, τον λαϊκισμό και την υποκρισία.
Και ψήφισαν τον Μακρόν, έναν άνθρωπο που δεν έχει καν κόμμα, αλλά είπε αλήθειες, μίλησε τη γλώσσα του πολιτικού ρεαλισμού και ουσιαστικά δεν έταξε τίποτα πλην του ότι θα προσπαθήσει να γίνεται σεβαστή η ταυτότητα του λαού του μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη.
Να ξέρετε και κάτι ακόμη: Τα πράγματα για τη Γαλλία δεν θα είναι εύκολα. Ούτε για τον νέο πρόεδρό της. Όλοι αυτοί που δεν τον ψήφισαν είναι μαθημένοι να «ζουν» στους δρόμους. Κι επειδή οι Γάλλοι δεν είναι σαν εμάς, να ψηφίζουν 60% «όχι» και μετά να έρχεται ένας Τσίπρας και να τους πετά στα μούτρα τρία συνεχή «ναι σε όλα», ο Μακρόν πρέπει να ισορροπεί συνεχώς σε τεντωμένο σκοινί…
Όμως, ένας κεντρογενής – μετριοπαθής φιλελεύθερος, έτσι έχει μάθει να ζει. Ισορροπώντας!
