Βλάβη στους σιελογόνους αδένες μπορεί να προκαλέσει το ραδιενεργό Ι-131 για την θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς, όπως αναφέρειαναδρομική ανάλυση δεδομένων επιστημονικής μελέτης από το Κέντρο Καρκίνου Memorial Sloan-Kettering !
Σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων της μελέτης- στην οποία συμμετείχαν 667 ασθενείς – το 39% εμφάνισε παρενέργειες που σχετίζονται με βλάβη των σιελογόνων αδένων εντός του πρώτου έτους μετά το RAI, αλλά η πλειονότητα των ασθενών βελτιώθηκε τα επόμενα χρόνια .
Η ανάλυση της μελέτης δημοσιεύτηκε στο διεθνές ιατρικό επιστημονικό περιοδικό ClinicalThyroidology στις 3 Αυγούστου 2020 και στο δημοσίευμα τονίζεται ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ατροφίας των σιελογόνων αδένων. Μάλιστα διευκρινίζεται πως είναι πιθανότερο να παρουσιαστεί στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες, ενώ η παρωτίδα προσβάλλεται συχνότερα από τον υπογνάθιο σιελογόνο αδένα.
«Το ραδιενεργό ιώδιο (Ι-131) χρησιμοποιείται ευρέως για την αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς μετά από την χειρουργική αφαίρεσή του (ολική θυρεοειδεκτομή)» αναφέρει ο Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Μηνάς Ν. Αρτόπουλος, Διευθυντής του Τμήματος Χειρουργικής Τραχήλου-Θυρεοειδούς της ΩΡΛ κλινικής του «ΜΗΤΕΡΑ» και προσθέτει:
« Τα τελευταία χρόνια εξετάζεται διεθνώς η αυστηροποίηση των κριτηρίων χορήγησής του, λόγω των νέων ευρημάτων. Τα κριτήρια αυτά σχετίζονται με:
- Το μέγεθος του καρκίνου του θυρεοειδούς
- Τον αριθμό των εστιών, όπως καταγράφονται στην ιστολογική έκθεση
- Την πιθανή επέκταση του καρκίνου εντός του όζου, στον υπόλοιπο αδένα ή σε γειτονικούς ιστούς
- Την παρουσία λεμφαδένων με καρκίνο
- Τα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων που μπορεί να δείξουν μια πιο επιθετική μορφή καρκίνου
- Την ηλικία του ασθενούς
- Την παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων» και ο κ Αρτόπουλος καταλήγει:
«Σε κάθε περίπτωση ο ασθενής θα πρέπει να συζητάει με τον ιατρό του, να ενημερώνεται μόνο από αυτόν σχετικά με τις πιθανές επιπλοκές της θεραπείας και να προχωρά με σιγουριά στην εξατομικευμένη αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς».
ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Σύμφωνα με τους Ωτορινολαρυγγολόγους ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα δεν εμφανίζει έντονα συμπτώματα. Συνήθως εντοπίζεται από την παρατήρηση του ιδίου του ασθενούς στον καθρέπτη που βλέπει διόγκωση στο λαιμό, η κατά τη διάρκεια κλινικής εξέτασης ρουτίνας από τον παθολόγοπου εντοπίζει όζο στο θυρεοειδή αδένα.
Μερικοί ασθενείς μπορεί να παραπονιούνται για πόνο στο λαιμό, τη γνάθο ή το αυτί. Άλλοι, με μεγαλύτερη διόγκωση, μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολία στην κατάποση ή στην αναπνοή και βραχνάδα στη φωνή,αν ο καρκίνος πιέζει το λαρυγγικό νεύρο.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι συχνότερος σε ανθρώπους μειστορικό έκθεσης σε ακτινοβολία, σε εκείνους με οικογενειακό ιστορικό και σ’ αυτούς που είναι μεγαλύτεροι από 40χρόνων. Παρόλα αυτά, στους περισσοτέρους ασθενείς, αναπτύσσεται ο καρκίνος χωρίς εμφανή αιτιολογία.
Τέσσερις είναι οι μορφές με τις οποίες κυρίως εμφανίζεται ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα. Συγκεκριμένα:
- Θυλώδης – αντιπροσωπεύει το 70% με 80% των περιπτώσεων (με καλή πρόγνωση)
- Θυλακιώδης – 10% με 15% (με καλή πρόγνωση)
- Μυελοειδές – 5% με 10% (με μέτρια πρόγνωση)
- Αναπλαστικό– μικρότερος από 5% ( με κακή πρόγνωση)
Η ολική θυρεοειδεκτομή κρίνεται αναγκαία όταν:
- Η βιοψία είναι θετική για καρκίνο
- Η βιοψία είναι ύποπτη για καρκίνο συμπεριλαμβανομένου του όρου «θυλώδης νεοπλασία»
- Υπάρχουν κύστες μεγαλύτερες από 4 εκ. (λόγω της αυξημένης πιθανότητας για καρκίνωμα)
- Δημιουργεί πιεστικά φαινόμενα στην τραχεία ή στον οισοφάγο
- Επεκτείνεται στον θώρακα
- Για αισθητικούς λόγους
- Σε νόσο GRAVESή σε τοξικό αδένωμα που δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή.
