Η φρενήρης αύξηση των τιμών σε βασικά αγαθά, με κορωνίδα την ηλεκτρική ενέργεια και τα καύσιμα (για κίνηση και θέρμανση) αποτελεί τον πλέον ορατό κίνδυνο μαζικής φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας. Τα χρέη για λογαριασμούς ρεύματος, πετρέλαιο θέρμανσης, ακόμα και στον «μπακάλη» της γειτονιάς συσσωρεύονται ήδη με γεωμετρική πρόοδο και, δυστυχώς, δεν διαφαίνεται καμιά ελπίδα ουσιαστικής παρέμβασης από το κράτος.
Η ακρίβεια διαφάνηκε από το περασμένο Καλοκαίρι, εντοπίστηκε από το Φθινόπωρο, την βίωσαν οι πολίτες τον Χειμώνα και τους μαστίζει την Άνοιξη. Δεν ήταν, λοιπόν, αιτία ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά φυσικά και ο πόλεμος ήρθε να εκτροχιάσει τελείως την κατάσταση, σε μία ανοχύρωτη και μετέωρη οικονομία.
Οι άστοχοι (;) ή πολύ… εύστοχοι (αλλά όχι επ’ ωφελεία των πολιτών) χειρισμοί της κυβέρνησης στο ενεργειακό κομμάτι καταδεικνύουν πως μεγάλο μέρος της ευθύνης για την εγχώρια ενεργειακή κρίση έχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Προχώρησαν βεβιασμένα σε απολιγνιτοποίηση, δήθεν για να περιβαλλοντικούς λόγους, και οδήγησαν σε μεγαλύτερη εξάρτηση από το φυσικό αέριο, το οποίο – όπως είναι γνωστό σε όλους – είναι επίσης ορυκτό και ρυπογόνο. Και ακόμα χειρότερα, ενώ διαφαινόταν η ενεργειακή κρίση επέλεξε να απεμπολήσει την δυνατότητα της χώρας να έχει έναν σταθερό ενεργειακό πυλώνα, προχωρώντας στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Η χώρα και η ενεργειακή της κατάσταση είναι στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων, που κερδίζουν ή κερδοσκοπούν σε βάρος της μικρομεσαίας τάξης και η κυβέρνηση παραμένει απλός θεατής. Κάπως, κάπου, κάποτε στο μέλλον μας είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι θα δει τι έχουν αρπάξει από τους πολίτες και θα τα φορολογήσει. Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι!
Πήγε και στην Ευρώπη ο κ. Μητσοτάκης να καταθέσει τις απόψεις του για το πλαφόν στις τιμές ενέργειες και χάρηκε πολύ που τις είπε και τον άκουσαν, αλλά βέβαια και αυτό το θέμα θα το δουν «κάποια στιγμή». Δεν σκέφτηκε όμως ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει το ίδιο με την Ισπανία και την Πορτογαλία που κατάφεραν να ορίζουν οι ίδιες τις τιμές στη χώρα τους. Εκεί που «βρέχει» λύσεις, εμείς κρατάμε «εθελόδουλη ομπρέλα».
Για να μην την αδικούμε όμως την κυβέρνηση, δεν μένει μόνο παρατηρητής στην αφαίμαξη των κολοσσών (ολιγαρχικού τύπου), αλλά εξίσου απαθής είναι απέναντι στην κερδοσκοπία σε κάθε τομέα της οικονομίας. Η αύξηση της τιμής στο αργό πετρέλαιο αυτομάτως επηρεάζει τις τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών, αλλά το αντίστροφο δεν γίνεται καθόλου εύκολα.
Και, φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, η κυβέρνηση χωρίς καμία ντροπή και με απόλυτο κυνισμό μας διαφήμισε ως μέτρο ενάντια στην ακρίβεια την επιδότηση με 13 ευρώ το μήνα στην βενζίνη.
Δεν είναι μόνο ανάλγητοι. Είναι κυνικοί και ειρωνικοί. Και με την αναλγησία, την ειρωνεία και τον κυνισμό αφήνουν την κοινωνία έρμαιο στα «αρπαχτικά», το «μακρύ χέρι της αγοράς» των ολιγαρχικών συμφερόντων που πιστά υπηρετούν. Για αυτό και ο λαός, με την πρώτη ευκαιρία (που τόσο πολύ φοβούνται να την δώσουν), θα τους απαντήσει με τον τρόπο που τους αξίζει…
Φρόσω Καρασαρλίδου
πρ. βουλευτής Ημαθίας (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ)
