Ευαγγελία Λιακούλη: “Πυροτέχνημα που σβήνει άδοξα η 2η προσπάθεια για την ψήφο των απόδημων”

Σημεία τοποθέτησης τομεάρχη Εσωτερικών του Κινήματος Αλλαγής Ευαγγελίας Λιακούλη, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια, του Ν/Σ του Υπ.ΕΣ. «Άρση περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού».

• Παιχνίδι εντυπώσεων η σημερινή συζήτηση, με την Κυβέρνηση να μετατρέπει σε «σημαία ευκαιρίας» το τεράστιο πολιτικό ολίσθημα της τομεάρχη της του απόδημου Ελληνισμού που επιχείρησε να εμπαίξει τους Έλληνες του εξωτερικού, και την αξιωματική αντιπολίτευση, να επιχειρεί να υποτιμήσει βάναυσα τη νοημοσύνη του Ελληνικού λαού, τους Έλληνες του εσωτερικού και του εξωτερικού, με επιχειρήματα έωλα, λόγο αντιδραστικό και παρουσία πραγματικά που την αδικεί.

• Όλοι έχουμε καταλάβει, κανείς δεν είναι ανυποψίαστος πια: ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΝΑ ΠΡΟΣΜΕΤΡΑΤΑΙ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ! ΛΟΓΙΑ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑΡΑΤΑ! Γι’ αυτό μπήκαν οι κόφτες, γι’ αυτό έγιναν όλες οι διαβουλεύσεις, για αυτό υποχωρήσαμε ως Κίνημα Αλλαγής και φτιάξαμε μαζί ένα νόμο το 2019 φοβικό, ως πρώτο βήμα για να συνεχίσουμε, ώριμοι πια, συνειδητοποιημένοι, αληθινοί, σύγχρονοι και προοδευτικοί στην ουσία μας. Και τώρα τί;

• Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ «συρόμενος από τις εξελίξεις έκανε πως συγκατανεύει…». Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος ενός πολιτικού θρίλερ, με πρωταγωνιστή τον ίδιο. Θα μπορούσε βέβαια ο τίτλος του πολιτικού θρίλερ, να ήταν ελαφρώς παραλλαγμένος και να έλεγε: «Και συρόμενος από τις εξελίξεις συνέχισε να μας εμπαίζει …». Ομόηχο κι αυτό – και αρκετά ταιριαστό, σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και την τροπολογία του για την υποτιθέμενη κατάργηση των παραλυτικών περιορισμών, που έθετε ο προηγούμενος, «κουτσός» νόμος – «κουτσός» βέβαια πάλι εξαιτίας κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ.

• Μόλις το θέμα της ψήφου των αποδήμων ήρθε πάλι στο προσκήνιο, η κομματική «ζυγαριά ακριβείας», πήρε πάλι φωτιά: Προσθέσεις, αφαιρέσεις, πολλαπλασιασμοί και διαιρέσεις έγιναν η πραγματική σπαζοκεφαλιά, κυρίως των αυτοαποκαλούμενων «προοδευτικών» «Πόσοι πολλοί είναι οι απόδημοι; Πόσοι θα ψηφίσουν; Ποια παράταξη θα επιλέξουν; Θα αλλοιώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα, με επίπτωση για εμάς; Μήπως όσο λιγότεροι- τόσο καλύτερα και ασφαλέστερα;» – είναι τα ερωτήματα που κυριάρχησαν.

• Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να δοκιμαστούν όλοι. Η αφορμή του νέου κύκλου συζήτησης – οι νέες δηλώσεις της κ. Τζάκρη – η οποία είπε στο εξωτερικό αυτά που δεν λένε στο εσωτερικό, ότι δηλαδή θα καταργήσει – δεν είπε με ένα άρθρο ένα νόμο!- αλλά θα καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε κόφτη που μπήκε στο νόμο , όταν θα έρθει στην εξουσία ! Τους κόφτες που έβαλε ο ίδιος στη διαβούλευση των κομμάτων !!

• Ένας ΣΥΡΙΖΑ – «Προοδευτική» Συμμαχία, του οποίου το δεύτερο συνθετικό του ονόματος – φοβάμαι πως – είναι καταχρηστικό. Αφού τουλάχιστον στο θέμα που «καίει» εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που διαβιούν στο εξωτερικό και επιθυμούν να συμμετάσχουν στο εγχώριο πολιτικό γίγνεσθαι, ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο σε προοδευτικές κατευθύνσεις δεν φαίνεται να κινείται…

• Γιατί τι είναι η πρόοδος, αν όχι το θάρρος υιοθέτησης νέων πρακτικών; Τι είναι πρόοδος, αν όχι η διαμετρική αντίθεση στις συντηρητικές λογικές και τις πολιτικές που χαρακτηρίζονται από την προσκόλληση σε παγιωμένες καταστάσεις; Τι είναι πρόοδος, αν όχι η δύναμη να ξεπεράσει κάποιος, κάποιοι, ένα ολόκληρο κόμμα ή ακόμη και μια ομάδα κομμάτων εκείνες τις φοβίες τους, που φαντάζουν – αλλά μόνο φαντάζουν, δεν είναι – ανυπέρβλητες; Η λέξη πρόοδος λοιπόν, δεν είναι κάποιου τύπου «σφραγίδα», που σφραγίζει τους φερόμενους και τους αυτό-χαρακτηριζόμενους ως προοδευτικούς, αλλά καθημερινή πολιτική στάση, πρακτική και επιλογή. Και ως τέτοια, απουσιάζει από τον φερόμενο ως προοδευτικό ΣΥΡΙΖΑ.

• Κάθε αδιέξοδο στο ζήτημα της διευκόλυνσης της ψήφου των αποδήμων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, εξακολουθεί και να φέρει κομματικές υπογραφές, όπως εξακολουθεί να έχει και ψυχολογικό αίτιο: την διάχυτη φοβικότητα απέναντι στο καινούριο… – Που βέβαια δεν είναι καθόλου καινούριο για όλες τις κανονικές χώρες του πλανήτη, ακόμη και χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου.

• Την φοβικότητα, σχεδόν όλων των κομμάτων της αριστεράς απέναντι σε όλους εκείνους τους Έλληνες κι Ελληνίδες, που παρότι εξακολουθούν να είναι εγγεγραμμένοι στους εδώ εκλογικούς καταλόγους, σε όλους εκείνους τους Έλληνες κι Ελληνίδες που αν είχαν τον χρόνο και το χρήμα για να έλθουν στη χώρα μας να ψηφίσουν την στιγμή των εκλογών, κανείς δεν θα μπορούσε να εμποδίσει…

• Το να θεωρεί a priori η Αξιωματική Αντιπολίτευση ή όποιος άλλος, πως η συντριπτική πλειοψηφία των αποδήμων είναι εχθρική προς τις ιδέες της «αριστεράς», πρωτίστως δεν είναι αλήθεια. Αν εξετάσει κανείς τα αποτελέσματα των αποδήμων των τελευταίων δύο αναμετρήσεων στις ευρωεκλογές (2014 και 2019), όπου προς το παρόν δικαιούνται οι διαμένοντες στο εξωτερικό να ψηφίζουν, τα κόμματα από το κέντρο μέχρι την ακροδεξιά και στις δύο περιπτώσεις συγκεντρώνουν μικρότερο αθροιστικά ποσοστό από τα κόμματα που βρίσκονται από την Κεντροαριστερά μέχρι την άκρα αριστερά. Άρα το «αριστερόμετρο» της Κουμουνδούρου και των άλλων αριστερών κομματικών γραφείων, μάλλον βγάζουν κεντροαριστερές και αριστερές μετρήσεις, που απλώς δεν αρέσουν μόνο στους ίδιους. Και δυστυχώς, το μικρονοϊκό «κομματικό κομπιουτεράκι», το κομπιουτεράκι των μίζερων μικροπολιτικών αθροισμάτων, στο τέλος καταλήγει να αφαιρεί, ένα δυναμικό τμήμα του ελληνικού εκλογικού σώματος….

• Και προσωπικά, δυστυχώς αυτό το «φιάσκο» το πιστώνω πρωτίστως και κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό γιατί αποτελεί εκείνη την κρίσιμη πολιτική δύναμη για την ευόδωση ή όχι ενός τέτοιου εγχειρήματος, δεδομένης της ορθής συνταγματικής μας πρόβλεψης – με πρωτοβουλία κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – για την αναγκαιότητα ψήφισης ενός τέτοιου νόμου από τα 2/3 της Βουλής.

• Κι όμως, μοιραίος και φοβικός, αναλώνεται ακόμη και σήμερα – στην έβδομη σχετική συνεδρίαση της Βουλής για το ίδιο θέμα μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο – σε ψευδο-θεσμικές μάχες χαρακωμάτων, που περισσότερο θυμίζουν το παιδικό παιχνίδι «κολοκυθιά». Γιατί κατά τα φαινόμενα, οι κύριοι και οι κυρίες της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θεωρούν πως τα πολιτικά «διαπιστευτήρια» των Ελλήνων της ομογένειας, δεν είναι αρκούντως …«προοδευτικά».

• Αλλά πως εντάσσεται αυτή η ψευδής αντίληψη στο γενικότερο και θεωρητικό πλαίσιο περί προοδευτισμού, όταν οι ίδιοι κυρίες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επικαλούνται όλες τις άλλες μάχες του προοδευτικού χώρου του απώτερου αλλά και πρόσφατου παρελθόντος, για την καθιέρωση της καθολικής ψήφου, για το δικαίωμα της ψήφου από τις γυναίκες, αλλά και στο μέλλον για την κοινωνική και πολιτική «ορατότητα» όλων των μειονοτήτων;

• Και για τους «Απόδημους» – ρωτώ; Που βρίσκονται οι Άνθρωποι αυτοί και το δικαίωμα ψήφου τους, το δικαίωμα δηλαδή πολιτικής ορατότητάς τους, στη μεγάλη εικόνα του «δικαιωματισμού» και ελεύθερης έκφρασης στην οποία ομνύει ο ΣΥΡΙΖΑ; Σε μια «γωνίτσα» μόνο; Εκεί δηλαδή που τους τοποθετεί η τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Κατρούγκαλος, η κ. Τζάκρη και ο κ. Ζαχαριάδης, μετά την πρόκληση του κ. Βορίδη στην τελευταία συνεδρίαση της επιτροπής μας;

• Γιατί η τελευταία τροπολογία των τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για τη δημιουργία τεσσάρων βουλευτικών εδρών σε τέσσερεις γεωγραφικές περιοχές – προσέξτε όμως τη λέξη – «αυτοτελώς». Και αυτοτελώς σημαίνει όχι προσμετρούμενοι στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα, εκτός και αν οι συνταγματολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ κάτι άλλο εννοούσαν, όταν επεξεργάζονταν την τροπολογία-πρότασή τους… Δυναμιτίζει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ για ακόμη μια φορά την πρόσκληση του Υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος λίγο-πολύ τους είπε «φέρτε ό,τι θέλετε, αρκεί να προσμετράται στο συνολικό αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών»… Το «αυτοτελώς» όμως της Ωκεανίας, της Αμερικής ή της Γερμανίας – όπως τίθεται – είναι καταφανές πως δεν συνιστά πρόσκληση ανοιχτής συμμετοχής για «το όλον»…

• Καταφανώς αυτοαναιρείται λοιπόν η κ. Τζάκρη – αλλά και το κόμμα της, από τη στιγμή που είναι αρμόδια Τομεάρχης Απόδημου Ελληνισμού – η οποία έλεγε στην επίμαχη συνέντευξή της στον «Εθνικό Κήρυκα» πριν από έναν περίπου μήνα – και διαβάζω από μέσα, πως: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που ‘’άνοιξε’’, μετά από δεκαετίες, το 2018, το θέμα της ψήφου των Ελλήνων της Διασποράς. Ξεκινήσαμε δημόσια διαβούλευση, συντάξαμε τον νόμο ο οποίος προέβλεπε την καθολική συμμετοχή του Απόδημου Ελληνισμού και, μάλιστα, την εκλογή 15 βουλευτών Επικρατείας από τους Έλληνες της Διασποράς, αντί 3 βουλευτών Επικρατείας που θα εκλεγούν με τον ισχύοντα νόμο» (!), (δηλαδή τον ισχύοντα νόμο 4648/2019).

• Πως λοιπόν η τελευταία τροπολογία που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ για μόλις τέσσερεις βουλευτές Επικρατείας συνάδει με τα όσα μαξιμαλιστικά έλεγε στην έγκριτη εφημερίδα του απόδημου ελληνισμού η κ. Τζάκρη για εκλογή 15 (!) βουλευτών Επικρατείας από το εξωτερικό; Είναι ή δεν είναι η κ. Τζάκρη αναπληρώτρια Τομεάρχης Εξωτερικών με τομέα ευθύνης τον Απόδημο Ελληνισμό; Ισχύουν ή δεν ισχύουν τα όσα έλεγε στον Εθνικό Κήρυκα; Γιατί οι 15 – υποτίθεται – βουλευτές της πρότερης πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, τελικά, κατέληξαν σε ένα μίζερο «τέσσερεις» στην τελευταία κατατεθειμένη από τον ίδιο τροπολογία;

• Ποιος φέρει την ευθύνη για όλο αυτό το ανεκδιήγητο «μπρος-πίσω» δηλώσεων, ανέξοδων υποσχέσεων, και κοινοβουλευτικών παλινωδιών από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι αυτή σοβαρή στάση κόμματος, που έχει να επιτελέσει το καίριο λειτούργημα για τη Δημοκρατία, αυτό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;

• Και βέβαια, από το «κάδρο» όλων αυτών των κοινοβουλευτικών «μαχών» εντός κι εκτός του Κοινοβουλίου, δεν θα μπορούσε να λείπει κι ο «ιθύνων» νους της δεύτερης νομοθετικής πρότασης για την ψήφο των Αποδήμων – ο κ. Βορίδης – ο οποίος αμέσως μόλις αντιλήφθηκε πως η κ. Τζάκρη του άνοιξε «παράθυρο ευκαιρίας», το εκμεταλλεύτηκε πλήρως, για να εκθέσει σε πολλαπλά επίπεδα την απολύτως ανακόλουθη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, για το ζήτημα.

• Κι έτσι έχουμε έναν Υπουργό Εσωτερικών – που για ένα νομοσχέδιο που έχει καταντήσει «πουκάμισο αδειανό», αφού από πουθενά δεν διαφαίνεται η επίτευξη πλειοψηφίας των 2/3 της Βουλής – ως άλλος «Αχιλλέας» θα σέρνει το νεκρό σώμα του Έκτορα-ΣΥΡΙΖΑ στα τείχη της Τροίας, επί διήμερο μάλιστα, ώστε να είναι η διαπόμπευσή του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πλήρης…

• Ελπίζει όμως ο ιδιότυπος «Αχιλλέας» της κοινοβουλευτικής μας μάχης, πως κανείς δεν θα προσέξει πως οι τροχοί του άρματός του είναι στατικοί – όπως και στον πασίγνωστο ομώνυμο πίνακα του Αυστριακού ζωγράφου Franz Matsch, «Ο Θρίαμβος του Αχιλλέα», στο ανάκτορο της Αυτοκράτειρας της Σίσσυ, στο Αχίλλειο της Κέρκυρας. Και είναι στατικοί οι τροχοί του άρματος του κ. Βορίδη, γιατί πουθενά δεν μας πηγαίνουν.

• Δε μας πηγαίνουν πουθενά ως πολιτικό σύστημα, όπως πουθενά δεν οδηγούν και σε ό,τι αφορά το πάγιο αίτημα των Αποδήμων μας, για την πλήρη απελευθέρωση όλων των περιορισμών, την θεσμοθέτηση της επιστολικής ψήφου και την προσμέτρηση της εκλογικής τους θέλησης ισότιμα στο συνολικό αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών.

• Και φέρει και ο κ. Βορίδης και η κυβέρνησή του μεγάλη ευθύνη για το νέο αυτό φιάσκο, σχεδόν ισάξια με την αλλοπρόσαλλη και άκρως ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό διότι ξεκίνησαν ακόμη μια «κοινοβουλευτική» σταυροφορία υποτίθεται προς όφελος των Αποδήμων, χωρίς να έχουν φροντίσει για τις απαραίτητες συνθέσεις, για τις αναγκαίες συναινέσεις, που ένα τέτοιο εγχείρημα προϋποθέτει, αφού δεν επαρκεί η απλή πλειοψηφία επί του Σώματος των βουλευτών.

• Μια μάχη εντυπώσεων ήταν εξαρχής η πρόθεση του κ. Βορίδη, με «ήρωα εκ του ασφαλούς» τον ίδιο, κι ας κόπτεται σε επίπεδο λόγων και προθέσεων για την αναγκαιότητα της δημοκρατικής συμμετοχής των Αποδήμων στα καθ’ ημάς πολιτικά τεκταινόμενα. Μια μάχη εντυπώσεων για τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και των ιστοσελίδων, που ουδόλως τον ένοιαζε να αποτυπωθεί στο τέλος και σε ΦΕΚ, ως οφείλει ως αρμόδιος Υπουργός!

• Αυτό λοιπόν θα παρακολουθήσουμε τις επόμενες δύο ημέρες στην Ολομέλεια: νέες ασκήσεις μικρο-πολιτικών επιχειρημάτων, νέες ασκήσεις στην πολιτική «κάλυψη-απόκρυψη», σε έναν ιδιότυπο μικροκομματικό αγώνα χαρακωμάτων, όπου οι δυο μονομάχοι της εξουσίας ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μας έχουν σύρει, μικρονοϊκά, μικροπολιτικά, μικρόψυχα, για να δείξουν αμφότεροι πως τάχα κόπτονται για την ψήφο των Αποδήμων.

• Και μέχρι στιγμής διαγκωνίζονται περίτεχνα οφείλω να ομολογήσω, περίτεχνα αλλά όχι καθαρά. Όχι τόσο καθαρά, όσο το Κίνημα Αλλαγής από την πρώτη στιγμή που προέκυψε στη δημόσια συζήτηση η ψήφος των Αποδήμων, συνόψισε σε μόλις έξι φράσεις:

• Ένα: Δικαίωμα ψήφου πρέπει να έχουν όλοι οι Έλληνες κάτοικοι εξωτερικού, εφόσον είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και στα δημοτολόγια.

• Δύο: Για την συμμετοχή τους στις εκλογές από τον τόπο κατοικίας τους, απαιτείται η «επικαιροποίηση» της εγγραφής τους, με σχετική δήλωσή τους προς τα κατά τόπους προξενεία και τις πρεσβείες της Ελληνικής Δημοκρατίας.

• Τρία: Η συμμετοχή τους θα εκφράζεται με επιστολική ψήφο, με διαδικασίες που θα διασφαλίζουν πλήρως την εγκυρότητά της.

• Τέσσερα: Η ψήφος θα προσμετράται στο συνολικό εθνικό εκλογικό αποτέλεσμα, όχι όμως στο αποτέλεσμα των εθνικών εκλογικών περιφερειών.

• Πέντε: Η πραγματική εκπροσώπηση των απόδημων θα έπρεπε να εξασφαλίζεται με την δημιουργία μιας νέας ενιαίας «Περιφέρειας Ελλήνων Κατοίκων Εξωτερικού», που θα εκλέγει 5-7 βουλευτές, μέσω των ειδικών ψηφοδελτίων των κομμάτων. Οι έδρες που θα καταλαμβάνονται με αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται από το ψηφοδέλτιο επικρατείας και από τις λοιπές εκλογικές περιφέρειες.

• Και έξι: Όχι στους περιβόητους «κόφτες» του δικαιώματος ψήφου που ως τώρα προβλέπονται.

• Οτιδήποτε άλλο, πραγματικά δε μας αξίζει, όπως δεν αξίζει και στους Έλληνες και τις Ελληνίδες του εξωτερικού, που δεν επιθυμούν τίποτα άλλο από την διευκόλυνση στην άσκηση της ψήφου τους. Γιατί για αυτό και μόνο μιλάμε. Για μια απλή διευκόλυνση, που κατά τα φαινόμενα ως πολιτικό σύστημα αδυνατούμε να τους παρέχουμε, εγκλωβισμένοι στις κομματικές ιδεοληψίες και περιχαρακώσεις μας