Εδώ και καιρό που εκδηλώνονται οι «ανησυχίες» των πρώην πρωθυπουργών (Καραμανλής – Σαμαράς) για τα εθνικά μας θέματα, έχουν κορυφωθεί κι οι κριτικές εναντίον τους. Επειδή ουσιαστικά «ανησυχούν» χωρίς να υπάρχει χειροπιαστός λόγος, αντιθέτως αυτή η κυβέρνηση θωρακίζει τη χώρα. Μπορεί να κρατά χαμηλούς τόνους, αλλά δεν έχει φύγει εκατοστό από τις εθνικές θέσεις. Οι δεν χαμηλοί τόνοι ΜΟΝΟ οφέλη προσδίδουν. Ούτε υπερπτήσεις έχουμε, ούτε «ναυμαχίες» στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, ούτε απειλές στον Έβρο. Χώρια ο περιορισμός των μεταναστευτικών ροών αλλά και χιλιάδες επισκέψεις Τούρκων στα ελληνικά νησιά, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να είναι «επιφυλακή» δημοσιογράφοι και πολιτικοί αναλυτές, αναφορικά αν συναντηθούν οι πρώην με τον Μητσοτάκη για να βγάλουν συμπεράσματα από το πόσο θερμή ή παγωμένη θα είναι η όποια χειραψία τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί πια ένα πρόσωπο από το παρελθόν και μάλιστα δεν έχει «περάσματα» κι αποδοχή σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Κομματικά όμως αποτελεί πρόσωπο με ισχυρούς συμβολισμούς. Υπό αυτή την έννοια η εν γένει στάση του έχει πάντα ενδιαφέρον.
Προχθές στη Θεσσαλονίκη (στην παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Βαγγέλη Πλάκα «Ο Καραμανλής και η Θεσσαλονίκη»)
ο Κώστας Καραμανλής φαίνεται να άλλαξε πλεύση. Συνειδητοποιώντας ίσως ότι η κριτική προς την κυβέρνηση είναι υπερβολική κι εν πολλοίς άδικη, εστίασε τις ανησυχίες του στον αυξανόμενο αναθεωρητισμό της Τουρκίας και φυσικά στην επιθετικότητά της. Τόνισε μάλιστα χαρακτηριστικά, ότι «είναι λάθος να αντιμετωπίζονται (οι ανησυχίες) ως επικριτικές, εφόσον μάλιστα η χώρα παραμένει προσηλωμένη στην εθνική γραμμή».
Δηλαδή, λήξη συναγερμού. Έστειλε για…ύπνο όλους αυτούς τους υπερπατριώτες που συνεχώς ανακαλύπτουν εθνικές υποχωρήσεις και παραχωρήσεις. Αυτούς που υπάρχουν από τον λαϊκισμό του κίτρινου πατριωτισμού… Των πατριωτών εκ του ασφαλούς… Τέλειωσε εκείνους που συνεχώς διαψεύδονται. Εκείνους που δεν αντιλαμβάνονται ότι σημασία δεν έχει τι λέει η Τουρκία αλλά τι λέει και κάνει η ελληνική κυβέρνηση.
Ο Καραμανλής κινήθηκε στο πεδίο του αυτονόητου. Τόνισε – αναγνώρισε αυτό που λέμε όλοι, πλην των πατριωτών της φακής: ότι, η χώρα παραμένει προσηλωμένη στην εθνική γραμμή». Αν η κυβέρνηση «σπάσει» την εθνική γραμμή, τότε θα είμαστε όλοι απέναντί της. Κι όχι μόνο ο Καραμανλής.
Η ουσία είναι ότι οι Τουρκοφάγοι δυσαρεστήθηκαν, έτοιμοι όντες να … ρίξουν τον Μητσοτάκη, να πάρουν τα όπλα και να φτάσουν Κωνσταντινούπολη, να περάσουν το Μπολού, τον Σαγγάριο και να …καταλάβουν την Άγκυρα…
