Εσείς σε τι γλώσσα τραγουδάτε; – Γράφει ο Γιάννης Καφάτος

Ομολογώ ότι η απόσταση από ένα γεγονός, η κυριολεκτική απόσταση δηλαδή πόσα χιλιόμετρα μακριά είσαι από ένα – οποιοδήποτε γεγονός παίζει σημαντικό ρόλο για το πόσο σε επηρεάζει.

Γιάννης Καφάτος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Γιάννης Καφάτος

Έτσι εγώ που γράφω από την Αθήνα σε ένα μέσο της Αλεξανδρειας Ημαθίας είμαστε σε διαφορετική φάση για τις δονήσεις που προκαλεί ένα γεγονός, οποιοδήποτε που λέγαμε παραπάνω, όταν αυτό συμβαίνει στη Φλώρινα που για άλλους είναι «δίπλα» και για μένα κάπου μακριά στο βορά…

Πάντως το γεγονός ότι ένας δήμαρχος διακόπτει μια συναυλία μιας μπάντας που δεν την ήξερα και που ψάχνοντας την είδα ότι είναι μια ομάδα καλλιτεχνών που παίζουν βαλκανική μουσική και τραγουδάνε τραγούδια σε πολλές γλώσσες, μόνο προβληματισμό μου προκαλεί.

Ίσως είμαι πολύ ευγενής με τη λέξη «προβληματισμός» που ανέφερα στην προηγούμενη φράση. Αλλά βλέπεις είναι το πνεύμα των χριστουγέννων που κατάφερε να ισιώσει τον τσιγκούνη Σκρουτζ, εμένα δε θα «μαλάκωνε»…

Προσωπικά λοιπόν και χωρίς παραμέτρους χιλιομετρικών αποστάσεων η κάθε μορφής λογοκρισία το 2026  θεωρώ ότι είναι μια τρομακτική ήττα του πολιτισμού και της δημοκρατίας που βιώνουμε (στην πατρίδα που γέννησε τη δημοκρατία …και δεκάδες δικτάτορες με χιλιάδες υποστηρικτές… να τα λέμε όλα, έτσι!)

Ένας αιρετός, δηλαδή περαστικός της πολιτικής, θεωρεί ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και το παίζει σερίφης στην πόλη του… και νομίζει ότι έχει το δικαίωμα να φιμώνει όποιον θέλει, όποτε θέλει για όποιο, μη νόμιμο, λόγο θέλει.

Προφανώς δεν ξέρω τι έλεγε το τραγούδι που τραγουδήθηκε στα σλάβικα από την μπάντα «Banda Entopica» αλλά είμαι μαζί τους.

Είμαι εναντίον κάθε μορφής λογοκρισίας της τέχνης. Η τέχνη σε τελική ανάλυση οφείλει να προκαλεί και δημιουργεί αφορμές για σκέψη. Μπορεί να μη συμφωνούμε αλλά οφείλουμε να διαφυλάξουμε το δικαίωμα κάθε καλλιτέχνη στην έκφραση.
Για τους παλαιοντολάγνους, πατριδοκάπηλους που ποντάρουν την ύπαρξη τους σε φοβικά αντανακλαστικά του αγράμματου – συνήθως – όχλου – περί του τριπτύχου πατρίδας-θρηκείας-οικογένειας δεν έχω να πω κάτι. Θα θελα να ξέρω σλάβικα για να τους έλεγα: Η τέχνη δεν έχει γλώσσα, σύνορα και δεν μπαίνει σε κουτάκια! (έτσι μου το έβγαλε το google translate: Уметноста нема јазик, нема граници и не се вклопува во рамки! (Umetnosta nema jazik, nema granici i ne se vklopuva vo ramki!)

Και καλή χρονιά με ελευθερίες! (αυτές που κάποιοι μας τις ροκανίζουν λίγο-λίγο…)

Γιάννης Καφάτος

Προηγούμενο άρθροΜείωση του ενεργειακού κόστους για ευάλωτα νοικοκυριά μέσω της αξιοποίησης των ΑΠΕ –  Υπεγράφη η ΚΥΑ για το πρόγραμμα «Απόλλων»
Επόμενο άρθροΥγεία: Στοματική κοιλότητα, το «εύκολο θύμα» των σύγχρονων ογκολογικών θεραπειών