Πολλές περιπτώσεις μοιάζουν με αυτή που θα σας περιγράψω στο άρθρο αυτό και σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο για ένα νέο άνθρωπο που θέλει να μεγαλώσει το παιδί του όπως θεωρεί καλύτερα, όμως τι γίνεται όταν δεν τα καταφέρνει μόνος και επιστρέφει στο πατρικό του;
Η Κατερίνα έζησε ένα θυελλώδη έρωτα, έκανε ένα γρήγορο γάμο γιατί προέκυψε εγκυμοσύνη, άφησε την δουλειά της για να αφιερωθεί στο παιδί και τον σύζυγο που εκτός του ότι ήταν άπιστος ήταν και «παραδοσιακός άνδρας» που την ήθελε «δούλα και κυρά».
Ότι και αν της έλεγαν οι γονείς της εκείνη είχε κλείσει ερμητικά τα αυτιά της αλλά και τα μάτια της και δεν άκουγε τίποτα αλλά και δεν έβλεπε τα σημάδια της αποτυχίας του επικείμενου γάμου της με τον Τάσο.
Τώρα μετά από 4 χρόνια γάμου, απομονωμένη από όλους τους φίλους της, κλεισμένη σε ένα σπίτι «να υπηρετεί», βρέθηκε μόνη με ένα παιδί αφού ο «Τασούλης», την άφησε για μια μοντέρνα γυναίκα, πολύ περιποιημένη, οικονομικά ανεξάρτητη, που θα «του έφτιαχνε την μέρα» και δεν θα του την «χάλαγε» με την ατημέλητη εμφάνισή της…
Αγαπητή Κατερίνα, όπως είναι φυσικό η επιστροφή στο σπίτι των γονιών σου ήταν αναμενόμενο αλλά και αναγκαίο κακό. Αυτή η συγκατοίκηση είναι δύσκολη, αλλά δεν θα είναι προβληματική αν κρατήσετε τις ισορροπίες.
Η ανατροφή της μικρής σου κόρης είναι δική σου ευθύνη, το διαζύγιο που θα ακολουθήσει, παρόλο που σε πιέζει ψυχολογικά και σε αγχώνει θα σε απελευθερώσει από μια τοξική σχέση και ένα καταπιεστικό έγγαμο βίο.
Αν δυσκολεύεσαι να αποδεχτείς όλο αυτό και η διαχείρισή του σε δυσκολεύει , είναι να σταθείς στα πόδια σου απευθύνσου σε ένα ψυχολόγο, εκείνος θα σε βοηθήσει.
Για αρχή, καλό θα ήταν να κάνεις μια ειλικρινή συζήτηση με τους γονείς σου, να τους εξηγήσεις πως όλο αυτό που σου συμβαίνει είναι πρωτόγνωρο και δύσκολο και πως η συγκατοίκηση είναι μια προσωρινή λύση.
Η οικονομική σου κατάσταση δεν σε καθιστά λιγότερο ικανή μητέρα, και παρόλο που «οι γονείς μας, είναι δυο φορές γονείς στα παιδιά μας» εσύ έχεις την επιμέλεια στην ανατροφή του παιδιού σου, άρα πρέπει να σε συμβουλεύονται και να σέβονται τις αποφάσεις σου.
Πρέπει να αναγνωρίσεις πως η βοήθειά τους είναι πολύ σημαντική, αλλά δώσε εσύ «τον χώρο τους» τα όριά τους γιατί περαιτέρω παρέμβαση βλάπτει τόσο εσένα όσο και το παιδί σου, η γιαγιά και ο παππούς ζουν στο σήμερα αλλά σε μεγάλωσαν σε άλλη εποχή διαφορετική με άλλες απαιτήσεις.
Φυσικά όλες οι συζητήσεις που αφορούν τον πατέρα της μικρής σου, τα οικονομικά αλλά και κάθε είδους συζήτηση που μπορεί να την κάνει να νοιώσει ανασφαλής και να της δημιουργήσει ένταση πρέπει να γίνονται μόνο όταν δεν θα είναι εκεί, όχι μπροστά, να μην είναι σπίτι να μην μπορεί να ακούσει…
Προσπάθησε να είσαι δυνατή, αν το παιδί σε βλέπει καλά θα είναι και εκείνο καλά, σε αντίθετη περίπτωση θα είναι ένα ανασφαλή και φοβισμένο παιδί.
Βρες δουλειά, βγες από το σπίτι, πάτα στα πόδια σου, άλλαξε παραστάσεις.
Περιποιήσου τον εαυτό σου, στολίσου, φτιάξε την διατροφή σου και χάσε κιλά.
Γίνε επιθυμητή στον εαυτό σου πρώτα από όλα.
Σκέψου πως εσένα θα σε έχεις συντροφιά για όλη σου την ζωή.
Κάνε το για σένα!
