Πολλά έχουν γραφεί τον τελευταίο καιρό στον τύπο για την επίσημη επίσκεψη του σουλτάνου πλέον Ερντογάν στις ΗΠΑ. Μια επίσκεψη που μέχρι στιγμής έχει περάσει από χίλια κύματα. Πολλοί επίσημοι Τούρκοι, όπως ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υποστήριξαν πως δεν έπρεπε να γίνει, ενώ άλλοι ότι θα είναι μια ευκαιρία για να δοθεί μια νέα αρχή στις δοκιμαζόμενες αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
Το σίγουρο είναι ότι κατά τη συνάντηση Τράμπ – Ερντογάν θα ξεδιαλύνουν πολλά πράγματα και οι σχέσεις των δυο χωρών μπορεί να βελτιωθούν ή και να οδηγηθούν σε αδιέξοδο.
Είναι αλήθεια ότι οι σχέσεις Άγκυρας και Ουάσιγκτον ποτέ δεν βρέθηκαν σε χειρότερο επίπεδο. Ο Ερντογάν δικαιολογημένα θεωρεί ότι η υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στους Κούρδους και κυρίως στο YPG (Κούρδοι της Συρίας) θέτει σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας. Κατά την Άγκυρα το YPG δεν είναι τίποτα άλλο από το παρακλάδι του ΡΚΚ, άρα είναι τρομοκράτες. Η απόφαση της κυβέρνησης Τράμπ να ενισχύσει τους Κούρδους με αμερικανικό οπλισμό και να απαγορεύσει ταυτοχρόνως στους Τούρκους να κινηθούν πέραν του θύλακα της Αλ Μπαμπ στη Βόρεια Συρία έχει δημιουργήσει μεγάλη ταραχή στην Άγκυρα. Μάλιστα αξιωματούχοι των ΗΠΑ υποστήριξαν ότι θεωρούν τους Κούρδους μαχητές πλέον αξιόμαχους από τον τουρκικό στρατό στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους (IS).
Η Τουρκία αισθάνεται πληγωμένη και είναι θυμωμένη με τις εξελίξεις στη Συρία και στο Ιράκ. Δεν μπορεί να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως ήλπιζε γιατί δεν της το επιτρέπουν ούτε οι Αμερικανοί, ούτε οι Ρώσοι. Προσπάθησε να διασπάσει τη συνέχεια της «κουρδικής ζώνης» με δυο επιχειρήσεις, την Ασπίδα του Ευφράτη και την Ασπίδα του Τίγρη, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Η Άγκυρα δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να πείσει τις δυο μεγάλες δυνάμεις ότι είναι απαραίτητη η συμμετοχή της για τις επιχειρήσεις προς την Ράκκα, αλλά και στη Μοσούλη.
Ο Ερντογάν θα προσπαθήσει στην Ουάσιγκτον στις 16-17 Μαΐου να κάνει μια ύστατη προσπάθεια να βελτιώσει τις σχέσεις της χώρας του με τις ΗΠΑ και να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα. Όπως είπε και ο ίδιος «ή θα τα βρούμε ή θα τα σπάσουμε». Για το σκοπό αυτό μάλιστα έχει ήδη στείλει στην αμερικανική πρωτεύουσα 4 υψηλά ιστάμενα πρόσωπα για να προετοιμάζουν την επίσκεψή του. Τον Αρχηγό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγό Χουλουσί Ακάρ, τον Αρχηγό της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, τον Υπουργό Δικαιοσύνης Μπέκιρ Μπόζατ και τον μυστικοσύμβουλό του Ιμπραήμ Καλίν. Μέχρι τώρα οι συζητήσεις των παραπάνω με τους αμερικανούς ομολόγους τους δεν θεωρούνται και τόσο επιτυχημένες.
Παρά το ότι όμως τα σύννεφα μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον πυκνώνουν δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη και σημαντική χώρα για τις ΗΠΑ και οι Αμερικανού ίσως να μην θέλουν την πλήρη ταπείνωσή της, ούτε βέβαια και να την χάσουν και να κατευθυνθεί αλλού (προς Ρωσία, Κίνα κλπ). Και εδώ ακριβώς είναι το δικό μας πρόβλημα. Μήπως στο «παζάρι» που θα γίνει στον Λευκό Οίκο, ο Τράμπ να θελήσει να γλυκάνει το χάπι στην Τουρκία. Πώς; Μα, με τον πιο απλό τρόπο. Αφού θα χάσει στην Ανατολή να κερδίσει στην Δύση. Να της δοθούν δηλαδή ανταλλάγματα, με μεγάλους χαμένους την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι το ίδιο έργο παίχθηκε και στο παρελθόν όταν με το «Σχέδιο Ανάν», ουσιαστικά παρέδιδαν την Κύπρο στην Τουρκία σε αντάλλαγμα της αυτονομίας των Κούρδων του Βορείου Ιράκ.
Ας ελπίσουμε να μην επαληθευτεί το εφιαλτικό αυτό σενάριο για τον Ελληνισμό. Την προηγούμενη φορά δεν εφαρμόστηκε και «σωθήκαμε» γιατί υπήρχε ένας μεγάλος Έλληνας ηγέτης, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσος Παπαδόπουλος (πέθανε και αυτός από καρκίνο, όπως και ο μακαριστός Χριστόδουλος). Τώρα όμως ποιον έχουμε να αντισταθεί, τον «περίφημο» Αναστασιάδη ή τον δικό μας τον Τσίπρα. Ο Θεός να μας φυλάει.
Αλλά ας μην είμαστε τόσο απαισιόδοξοι. Πιθανόν ο Ερντογάν να αρκεστεί στο να ζητήσει την έκδοση του άσπονδου εχθρού του Ιμάμη Γκιουλέν, που θεωρείται ο ενορχηστρωτής του αποτυχημένου πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016 και ο ιδρυτής της «τρομοκρατικής οργάνωσης» FETO (Fetuallah Terrorist Organization) ή και των 2 φίλων του που βρίσκονται στις αμερικανικές φυλακές κατηγορούμενοι για διάφορα εγκλήματα. Ένας μάλιστα εξ αυτών ο Ιρανός επιχειρηματίας Ρεζά Ζαράμπ έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τις έκνομες δραστηριότητες μελών της οικογενείας του Ερντογάν.
Όπως και να έχει η συνάντηση Τράμπ – Ερντογάν αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον και πολλά θέματα πιθανόν να ξεδιαλύνουν. Για εμάς έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί θα έχει επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή μας, αλλά και στις σχέσεις μας με την Άγκυρα. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο.
