Ομολογώ ότι δεν μου προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Πούτιν και το ξανθό γένος δεκάρα δεν έδωσαν για τα σχέδια του Ερντογάν να μετατρέψει την Αγιά Σοφιά σε τζαμί. Έκπληξη θα ένιωσαν οι συμπατριώτες μας που ζουν κι αναπνέουν με το όραμα της …κόκκινης μηλιάς, της παρέμβασης της Ορθοδόξου Ρωσίας υπέρ μας και του καταποντισμού των Τούρκων υπό το βάρος των …οραμάτων και των προφητειών κάποιου γέροντα ή γερόντισσας που έζησε με χαρούπια σε σπηλιές.
Ομολογώ, επίσης ότι δεν μου έκανε καμιά εντύπωση κι η μηδαμινή αντίδραση του υπόλοιπου Χριστιανικού κόσμου. Ανεξαρτήτως αν οι περισσότεροι Έλληνες περίμεναν ότι οι υπόλοιποι θα νοιώσουν τον δικό μας αποτροπιασμό για την τύχη της Αγιά Σοφιάς, δεν μου έκαναν εντύπωση οι χλιαρές αντιδράσεις τους. Κι αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι περισσότεροι λαοί της Ευρώπης δεν ταυτίζουν το Βυζάντιο με κανένα κράτος, όπως κάνουμε εμείς που θεωρούμε την πατρίδα μας συνέχειά του. Επιπλέον, κάθε λαός της Ευρώπης βίωσε και βιώνει διαφορετικά τα δεδομένα της ιστορία.
Ακούστε: Ο Βούλγαρος, επί παραδείγματι, παρ’ ότι είναι ομόθρησκός μας, θεωρεί τους Βυζαντινούς μέγιστους εγκληματίες! Κι ίσως έχει δίκιο αφού οι Βυζαντινοί ήταν οι εγκληματίες του Βασίλειου του Β’ (του Βουλγαροκτόνου) που χώρισαν τους 15.000 βούλγαρους αιχμαλώτους του Σαμουήλ σε εκατοντάδες, τύφλωσαν τους ενενήντα εννιά κάθε εκατοντάδας κι άφησαν τον εκατοστό μονόφθαλμο για να τους οδηγήσει πίσω στην πατρίδα να τους δουν οι μανάδες τους. Η δε Αγία Σοφία, για αυτούς δεν ήταν τίποτε άλλο από την εκκλησία όπου δοξάζονταν οι σφαγείς και οι κατακτητές τους. Αδύνατο να την δουν ως οικουμενικό μνημείο της χριστιανοσύνης από το οποίο ξεκίνησε και ο δικός τους εκχριστιανισμός, οπότε η σημερινή του βεβήλωση από τον Ερντογάν τους προσβάλλει κι αυτούς ως χριστιανούς και Ορθόδοξους.
Ακούστε: Το γεγονός ότι το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης ευλόγησε την αποχώρηση της Ουκρανικής εκκλησίας από το Πατριαρχείο της Μόσχας, οδήγησε τη Ρωσία στο να γυρίσει την πλάτη σήμερα που ο Ερντογάν τη μετατρέπει σε τέμενος. Πολύ περισσότερο ότι είναι γνωστό ότι ο Πούτιν και το Πατριαρχείο της Μόσχας διεκδικούν να πάρουν την πρωτοκαθεδρία της Ορθοδοξίας από το Φανάρι!
Είναι κι αυτό: Ανεξαρτήτως αν εμείς ταυτίσαμε την Ελλάδα με το Βυζάντιο, η υπόλοιπη Ευρώπη γνωρίζει ότι από τη στιγμή που ο Χριστιανισμός πήρε την πρωτοκαθεδρία, κυνηγήθηκε μετά μανίας κάθε τι ελληνικό! Άρα αυτό που εμείς θεωρούμε υπέρτατη ύβρη, δηλαδή την ισλαμική άλωση της Του Θεού Σοφίας, οι άλλοι δεν το αντιλαμβάνονται και αντιδρούν χλιαρά ή και καθόλου. Ενώ οι ψυχές τους δεν είναι γεμάτες με τους συμβολισμούς που ισχύουν για εμάς.
Να πούμε κάτι ακόμη: Η Δύση, οι καθολικοί, οι προτεστάντες, οι μορμόνοι, οι πεντηκοστιανοί, οι αγγλικανιστές, θεωρούσαν και θεωρούν άλυτο μυστήριο το Βυζάντιο. Και τους προξενούσε/προξενεί επιφυλακτικότητα αν όχι φθόνο.
Να το πούμε με παραδείγματα:
Α. Όταν εμείς, στην ανατολή τούτου του αιώνα βλέπαμε τους Ταλιμπάν στις τηλεοράσεις ν’ ανατινάζουν τους υπέροχους Βούδες στη Μπαμιγιάν στο Αφγανιστάν, ουδόλως συναισθανθήκαμε τη φρίκη που «έφαγαν» οι Βουδιστές. Που έκτοτε ζητούν καθημερινά αποκατάσταση…
Β. Για τους Δυτικούς η Αγία Σοφία είναι μια ιστορική εκκλησία αλλά επ’ ουδενί έφτασε ποτέ τη μεγαλοπρέπεια του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη ή του Αγίου Μάρκου στην Βενετία ή την Παναγία των Παρισίων ή άλλους κορυφαίους ναούς που είναι διάσπαρτοι στη Δύση.
Να τονίσουμε κάτι ακόμη: Επιχειρώντας να προσεγγίσουμε όσο γίνεται πιο ψυχρά και κυνικά το ζήτημα, δεν είμαι διόλου σίγουρος ότι πείθει την Δύση ούτε καν το επιχείρημά μας ότι οι Τούρκοι επιχειρούν ν’ αναβιώσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κι αυτό επειδή η λογική δεν τους επιτρέπει να σκεφτούν ότι ο Ερντογάν θα στρατοπεδεύσει έξω από τη Βιέννη ή τη Βούδα, όπως έκαναν κάποτε οι οθωμανικές ορδές του Σουλεϊμάν…
Τι θέλω να πω με αυτές τις σκέψεις; Ότι στα μάτια των συμμάχων της Ελλάδας δεν είναι πολύ κατανοητές οι δικές μας αντιδράσεις. Μπορεί να γνωρίζουν ότι οι Τούρκοι είναι πειρατές της νομιμότητας αλλά δεν είναι και πολύ σίγουροι ότι όντως είναι οι υπάνθρωποι … μπαμπούλες που εμείς τους παρουσιάζουμε…
Άρα, οι προσπάθειές μας για να βρούμε τα δίκια μας είναι ακόμη δυσκολότερες από ότι θα ήταν σε μια απλή συζήτηση επιχειρημάτων και δεδομένων.
Κι αν κάποιον πρέπει να θεωρούμε απολύτως αλληλέγγυο της χώρας μας είναι ΜΟΝΟ η Γαλλία! Όχι εξ αιτίας του διαχρονικού φιλελληνισμού της αλλά κι εξ αιτίας μιας συγκυριακής ταύτισης συμφερόντων, αφού η Τουρκία απειλεί ευθέως και δικά της ζωτικά συμφέροντα…
Ας μη ξεχνάμε οι Γάλλοι έχουν ισχυρότατα στρατηγικά συμφέροντα στη Μεσόγειο, ενεργό στίγμα στον ενεργειακό χάρτη με τη στήριξή μας στη δημιουργία του αγωγού που θα μεταφέρει αέριο, δια της Ελλάδας, από το Ισραήλ στην Ευρώπη. Στη δε Λιβύη, η Γαλλία, βρίσκεται απέναντι από την Τουρκία.
Άρα, το σύνθημα Ελλάς – Γαλλία- Συμμαχία είναι σήμερα εξίσου επίκαιρο απ’ ότι ήταν πριν 50 ή 60 χρόνια… Για να μη πω ότι ο γαλλικός φιλελληνισμός είναι γέννα από τη συνεύρεση του Διαφωτισμού με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα…
