Στην Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων για την Γενοκτονία των Ποντίων μίλησε ο Βουλευτής Ημαθίας της ΝΔ κ. Λάζαρος Τσαβδαρίδης ως Εισηγητής της ΝΔ.
Όπως τόνισε εμφανώς συγκινημένος, «κάτω από το χαλί της Ιστορίας, δεν είμαστε διατεθειμένοι να βάλουμε τίποτα!
Χωρίς αποδοχή και ρητή συγγνώμη από την Τουρκία για το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε, δεν υπάρχει συγχώρεση, ούτε δικαιοσύνη, ούτε κάθαρση, ούτε γαλήνη ψυχής αυτών που σφαγιάστηκαν, αυτών που ξεριζώθηκαν, αυτών που έζησαν στα επόμενα χρόνια κουβαλώντας τον πόνο, τον καημό και τη νοσταλγία, ούτε σε όλους εμάς τους απογόνους τους.»
Ολόκληρη η Ομιλία του κ. Τσαβδαρίδη είναι η εξής:
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».
Αναγνώρισε με τον τρόπο αυτό, ως όφειλε, τις σφαγές, τους εκτοπισμούς και την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων και των Κεμαλικών κατά την περίοδο 1914 – 1923
η οποία εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 350 χιλιάδες Έλληνες από την Τραπεζούντα, την Σαμψούντα, την Αργυρούπολη, την Κερασούντα, την Αμάσεια και τις άλλες περιοχές του Πόντου.
Η σημερινή επέτειος της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, αποτυπώνει απλά ημερολογιακά αυτό που όλοι οι Έλληνες και ιδιαίτερα εμείς οι Πόντιοι, κουβαλάμε κάθε μέρα ως βαθιά οδύνη μέσα στις ψυχές μας.
Τις ουλές αλλά και τις μνήμες που μεταλαμπαδεύτηκαν και θα συνεχίσουν να μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά, κρατώντας ολοζώντανες τις ρίζες μας και ολοζώντανο το χρέος μας.
Να μη αφήσουμε ποτέ τη βαριά σκιά μίας από τις πιο μαύρες σελίδες στην σύγχρονη Ιστορία του Γένους μας, να σβήσει τη λάμψη του ηρωισμού του Ποντιακού Λαού αλλά και να σκεπάσει με λήθη την αγάπη για τις αλησμόνητες πατρίδες.
Ούτε όμως να επιτρέψουμε ποτέ να ξεχαστεί από τη διεθνή κοινότητα ένα από τα αγριότερα εγκλήματα της Τουρκίας κατά της ανθρωπότητας, που μαζί με τα εγκλήματά της κατά των Κυπρίων, των Μικρασιατών και των Αρμενίων είχαν μοναδικό στόχο τον αφελληνισμό της Ανατολής.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ζητάει δικαίωση από την ίδια την Ιστορία.
Και ως Έλληνες, οφείλουμε να στέλνουμε διαρκώς ηχηρό το μήνυμα στην Τουρκία, ότι οφείλει επιτέλους να αναγνωρίσει την Γενοκτονία και να ζητήσει ρητά και κατηγορηματικά συγνώμη, για όλα τα δεινά που προκάλεσε στον υπερήφανο, προοδευτικό και δημιουργικό Ποντιακό Ελληνισμό.
Ποντιακός Ελληνισμός που,
παρά την τραγική ιστορική του διαδρομή και τον ξεριζωμό του από τα ιερά του χώματα, όπου και άκμασε για πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια,
συνεχίζει να μεγαλουργεί στην Ελλάδα, αλλά και στη διασπορά, αποδεικνύοντας ότι οι ποντιακές ρίζες ισχυροποιούνται ακόμη και όταν απλώνονται πολύ μακριά από τον κορμό του δέντρου μας, στις αλησμόνητες πατρίδες.
Η απαίτηση αυτή, δεν έχει στόχο ούτε να αναζωπυρώσει μίση, ούτε να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα αντεκδίκησης, ούτε για να καταδικάσει συλλήβδην ως βάρβαρο έναν ολόκληρο λαό της εξ ανατολών γείτονος τη σύγχρονη εποχή.
Έχει όμως στόχο να διατρανώσει ότι δεν είναι δυνατόν οι σχέσεις της ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών την οποία και επιθυμούμε, να δηλητηριάζονται εσαεί και μονομερώς από τη σκόπιμη λήθη της Τουρκίας να αποδεχθεί εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έπραξε και ακόμα και σήμερα επιμόνως αρνείται,
ασελγώντας πάνω στη μνήμη των αδικοχαμένων αδελφών Ελλήνων του Πόντου.
Κάτω από το χαλί της ιστορίας, δεν είμαστε διατεθειμένοι να βάλουμε τίποτα.
Χωρίς αποδοχή και συγγνώμη, δεν υπάρχει συγχώρεση, ούτε δικαιοσύνη, ούτε κάθαρση, ούτε γαλήνη ψυχής αυτών που σφαγιάστηκαν, αυτών που ξεριζώθηκαν, αυτών που έζησαν στα επόμενα χρόνια κουβαλώντας τον πόνο, τον καημό και τη νοσταλγία, ούτε σε όλους εμάς τους απογόνους τους.
Πέραν όμως από την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου από τη διεθνή κοινότητα, οφείλουμε ως Έθνος να αναγνωρίζουμε και την τεράστια προστιθέμενη αξία που ο ποντιακός ελληνισμός έδωσε
τόσο στη μητροπολιτική πατρίδα
όσο και στα μήκη και πλάτη της οικουμένης που άνοιξαν την αγκαλιά τους για να του προσφέρουν νέα πατρίδα.
Γιατί όπου εγκαταστάθηκαν οι ξεριζωμένοι Πόντιοι, είτε στη χώρα μας είτε στο εξωτερικό, όχι μόνο επιβίωσαν μέσα σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες αλλά αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν δύναμη δημιουργίας, ανάπτυξης και προόδου, με εφόδια την εργατικότητα, τη θέληση και τη δύναμη της ψυχής τους.
Κυρίες Και κύριοι συνάδελφοι,
Η σημερινή ημέρα δεν είναι μόνο ημέρα μνήμης για το αέναο όνειδος της Γενοκτονίας.
Είναι και μέρα υπόσχεσης.
Ότι ενωμένο, ψύχραιμο, μεθοδικό και ισχυρό το έθνος μας, θα κινητοποιεί όλες τις δημιουργικές του δυνάμεις για να μην επιτρέψει ποτέ ξανά τέτοια οδύνη και τέτοια καταστροφή.
Στους έκρυθμους καιρούς που ζούμε, με δύο πολέμους να μαίνονται στην ευρύτερη γεωγραφική γειτονιά μας
αλλά και την προβληματική γειτονική μας σχέση με την Τουρκία, την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία,
η Ελλάδα, με δίκαια και πανίσχυρα όπλα τον πολιτισμό, το πνεύμα και το αδάμαστο εθνικό μας φρόνιμα θα βρίσκεται πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας με κάθε κόστος.
Γιατί έχει βιώσει το άδικο,
γιατί νίκησε το άδικο
αλλά και γιατί έχει αναγεννηθεί μέσα από το άδικο, ακόμη και όταν νικάται αρχικά κάποιες φορές από αυτό, μέσα στη μακραίωνη ιστορία της.
Και απέναντι σε όσους ανεπιτυχώς προσπαθούν να θάψουν τη συλλογική μας μνήμη και να αποσιωπήσουν τη Γενοκτονία, το μέγιστο των ιστορικών αδίκων, θα ορθώνεται πάντα μπροστά τους η Ρωμανία, που ακόμη και αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.
Αιωνία η μνήμη στα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Σας ευχαριστώ.
