Αυτό υποστηρίζουν οι νευροχειρουργοί καθώς κάθε χρόνο χιλιάδες άτομα σε παγκόσμιο επίπεδο (κυρίως παραγωγικής ηλικίας αλλά και πολλά τρίτης ηλικίας) μένουν ανάπηρα από κακώσεις του νωτιαίου μυελού!
Η πλειοψηφία των ατόμων αυτών τραυματίζεται σε τροχαία δυστυχήματα και σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία στην Ευρώπη κάθε χρόνο έχουμε (20-60) νέα κρούσματα με κακώσεις νωτιαίου μυελού ανά 1.000.000 κατοίκους!
«Οι πρώτες ώρες μετά τον τραυματισμό είναι και οι πιο σημαντικές» αναφέρει ο διαπρεπής στρατιωτικός ιατρός, νευροχειρουργόςστο 401 ΓΣΝΑ κ. Παναγιώτης Κυριακόγγονας, και εξηγεί
«Ακόμα και σε υποψία τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης (για παράδειγμα μετά από ένα τροχαίο) συστήνεται η ακινητοποίηση του τραυματία κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια η σωστή κλινική εξέταση και ο ολοκληρωμένος απεικονιστικός έλεγχος είναι κρίσιμα βήματα στον εντοπισμό των κακώσεων».
Πολλές από τις κακώσεις του νωτιαίου μυελού , σύμφωνα με τους νευροχειρουργούς χρειάζονται άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης. Ο σκοπός του χειρουργείου είναι διπλός: από τη μία αποσυμπιεση του νωτιαίου μυελού (για παράδειγμα αφαίρεση τεμαχίων οστού από τους σπασμένους σπονδύλους που προκαλούν πιεστικά φαινόμενα) και από την άλλη σταθεροποίηση μιας ασταθούς, λόγω των καταγμάτων, σπονδυλικής στήλης, με σκοπό την γρηγορότερη κινητοποίηση του ασθενούς.
Όταν χρειάζεται χειρουργική επέμβαση και μάλιστα στην περίπτωση που η κάκωση του νωτιαίου μυελού δεν είναι πλήρης (υπάρχει δηλαδή αισθητικότητα ή/και κάποια κινητικότητα κάτω από το επίπεδο της βλάβης) τότε ή χειρουργική αντιμετώπιση τις πρώτες ώρες μετά την κάκωση είναι απαραίτητη.
Σήμερα οι επεμβάσεις αυτές, χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας γίνονται σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα (λόγω της ύπαρξης πρωτοκόλλων και λόγω της καλύτερης απεικόνισης των βλαβών). Η ύπαρξη επίσης τεχνικών μέσων, όπως το μικροσκόπιο, αλλά και νέων υλικών όσον αφορά την ανάταξη και στήριξη της σπονδυλικής στήλης, έχουν διευρύνει τα είδη των επεμβάσεων που έχει στη διάθεσή του ο χειρουργός. Έτσι, όταν απαιτείται χειρουργική παρέμβαση, αυτή γίνεται σε συντομότερο χρονικό διάστημα και πετυχαίνεται πληρέστερη αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού και σωστότερη στήριξη της σπονδυλικής στήλης. Όλα τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα τη βελτίωση της νευρολογικής εικόνας του ασθενούς, τη γρηγορότερη κινητοποίησή του, αλλά και σε δεύτερο χρόνο μειώνεται η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης λόγω των κακώσεων, με σαφή βελτίωση τόσο της κινητικότητας όσο και του πόνου του ασθενούς.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι μετά από την χειρουργική αντιμετώπιση απαραίτητη είναι η ύπαρξη εντατικού προγράμματος Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης.
ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΝΩΤΙΑΙΟΥ ΜΥΕΛΟΥ
Το πρώτο γραπτό κείμενο που αναφέρεται σε κακώσεις του νωτιαίου μυελού εμφανίζεται στην αρχαία Αίγυπτο περί το 2500 π.Χ.
Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο εμφανίζονται 10-83 νέα κρούσματα ανά 1.000.000 κατοίκους. Η διαφορά αυτή στα ποσοστά εξηγείται λόγω της ελλειπούς καταγραφής που υπάρχει σε πολλές χώρες και λόγω των διαφορετικών τρόπων υπολογισμού.
Οι άνθρωποι που ζουν με κακώσεις του νωτιαίου μυελού είναι περίπου, όσον αφορά στην Ευρώπη, 300 ανά 1.000.000 κατοίκους. Οι άντρες υπερέχουν σημαντικά και σε ορισμένες μελέτες φτάνουν τους 4 στους 5. Η μέση ηλικία είναι τα 40 έτη, αλλά δυστυχώς οι περισσότερες από τις κακώσεις λόγω τροχαίων ατυχημάτων αφορούν νεαρά άτομα ηλικίας κάτω των 30 ετών.
Τα συνηθέστερα αίτια τραυματισμού του νωτιαίου μυελού είναι τα τροχαία ατυχήματα και οι πτώσεις από ύψος (ιδίως στα πιο ηλικιωμένα άτομα). Πολλές φορές συνυπάρχουν και άλλες σημαντικές κακώσεις (στο κεφάλι, το θώρακα, την κοιλιά κ.λ.π.).
«Το κόστος για την παγκόσμια οικονομία από τη μη έγκαιρη αντιμετώπιση των κακώσεων του νωτιαίου μυελού κυρίως σε νέους ανθρώπους είναι τεράστιο καθώς χάνονται εργατικά χέρια, ενώ ταυτόχρονα επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά ταμεία με την αύξηση των αναπήρων» καταλήγει ο κ. Κυριακόγγονας.
Το βάρος των τελευταίων ερευνητικών προσπαθειών εστιάζεται στην νευροανάπλαση, στη δημιουργία και χρήση ειδικών ρομποτικών βοηθημάτων για τη βελτίωση της κινητικότητας, αλλά και στη νευροπροστασία (στην τροποποίηση δηλαδή των διαδικασιών που συμβαίνουν στα πρώτα λεπτά μέχρι τις πρώτες εβδομάδες μετά την κάκωση).
