Οι πάντες πλέον γνωρίζουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας διεκδικεί τον τίτλο του μεγαλύτερου ψεύτη της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας. Μακράν οποιουδήποτε ανταγωνιστή του.
Σκεφτόμουν αυτή την παραδοχή ακούγοντάς τον να ισχυρίζεται ότι η κυβέρνησή του κράτησε όρθια τη ΔΕΗ χωρίς ν’ αυξήσει την τιμή του ρεύματος!!! Ο άνθρωπος είναι μανιώδης διαστρεβλωτής της αλήθειας, αφού η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρέλαβε την ΔΕΗ με κέρδη και την παρέδωσε υπό πλήρη κατάρρευση και ζημιές σχεδόν ενός δις ευρώ! Κάθε ημέρα που περνά η ΔΕΗ «μπαίνει μέσα» 2 εκ. ευρώ!!! Συγκεκριμένα, από 90 εκατ. ευρώ κέρδη το 2014, η ΔΕΗ έφτασε να έχει 900 εκατ. ζημίες το 2018. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η εγκατάλειψη του σχεδίου της «μικρής ΔΕΗ», της κυβέρνησης Σαμαρά. Τότε θα ιδιωτικοποιείτο το 1/3 της ΔΕΗ και τα χρήματα θα πήγαιναν στην εξυγίανσή της. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε αυτό το σχέδιο για να παίζει θεατρικές παραστάσεις για τη δήθεν υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της… Και το αποτέλεσμα είναι πια γνωστό.
Η ΔΕΗ, λοιπόν (το λέγαμε και το γράφαμε εδώ και πάρα πολύ καιρό) είναι μια ωρολογιακή βόμβα που αφέθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι μια επιχείρηση στο σημείο μηδέν! Χωρίς περιθώρια για την παραμικρή καθυστέρηση στις στοχευμένες παρεμβάσεις που απαιτούνται.
Να τα πούμε και πάλι ξεκάθαρα:
Μια πρώτη καίρια παρέμβαση είναι η ιδιωτικοποίηση περιουσιακών της στοιχείων. Όπως του ΑΔΜΗΕΕ σε ποσοστό, τουλάχιστον 49%! Που θα βάλει στη ταμεία της εταιρείας περίπου 1 δις ευρώ και θα συμβάλλει στην σχετική αποφόρτιση των προβλημάτων ρευστότητας.
Μια δεύτερη στοχευμένη παρέμβαση είναι η μετάβαση των μονάδων Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου στη μετα-λιγνιτική εποχή.
Επιπλέον πρέπει να διασφαλιστούν με ασφάλεια και διεθνώς ανταγωνιστικούς όρους οι ανάγκες της εγχώριας βιομηχανίας έντασης ενέργειας.
Στην κατεύθυνση αυτή η κυβέρνηση οφείλει ν’ αντισταθεί στις συντεχνιακές/συνδικαλιστικές/κομματικές αντιδράσεις και να δημιουργήσει (αν δεν το έχει κάνει ήδη) ένα εθνικό σχέδιο για την άμεση και αποτελεσματική απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού και να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου και μεγιστοποίηση του οφέλους για τη ΔΕΗ και την εθνική οικονομία.
Ουσιαστικά δυο είναι οι εναλλακτικές προσεγγίσεις για την διασφάλιση του ανταγωνισμού και την ανάπτυξή του.
Η δημοπράτηση σημαντικού όγκου ηλεκτρικής ενέργειας από τη ΔΕΗ (9-12 TWh ετησίως) με ταυτόχρονη προκαταβολή τιμήματος ικανού ύψους ώστε να διασφαλίζεται η άμεση επιβίωσης της εταιρείας.
Με αντίστοιχη διάθεση (με ετήσια συμβόλαια) αντιπροσωπευτικού τμήματος πελατών της ΔΕΗ, δηλαδή επαναφορά του μοντέλου της μικρής ΔΕΗ.
Πρέπει να αναφερθεί κι αυτό αναφορικά με τη βαριά βιομηχανία. Η ΔΕΗ χάνει συνεχώς πελάτες από τον ιδιωτικό πάροχο «ΗΡΩΝ». Και πληθαίνουν όλο και περισσότερο οι φωνές που ισχυρίζονται ότι με την τακτική της εταιρείας αυτή οδηγείται σε τοίχο.
Οι θεσμοί έχουν ήδη επισημάνει στις εκθέσεις τους, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχημένη μεταρρύθμιση της αγοράς ενέργειας, την βούληση (και ικανότητα) για τις άμεσες παρεμβάσεις στην αγορά.
Θα προχωρήσει αποτελεσματικά η κυβέρνηση; Ή θα εξακολουθούμε –μεταξύ άλλων- να πληρώνουμε αμοιβές της τάξης των 150, 120, 80 και 50 χιλιάδων ετησίως σε στελέχη της ΔΕΗ και των θυγατρικών της; Και δη την ώρα της κατάρρευσης;
Ίδωμεν…
