Το 2013 -14, ο Αλέξης Τσίπρας επικεφαλής δώδεκα ανερμάτιστων συνιστωσών της Αριστεράς και χιλιάδων καρεκλοκένταυρων που αυτομόλησαν από το ΠαΣοΚ, με απύθμενο αμοραλισμό κι υποκρισία, έπεισε το 36% του εκλογικού σώματος που συμμετείχε στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 να τον ψηφίσουν. Οι περισσότεροι από αυτούς πίστεψαν τις εξαγγελίες του για τερματισμό της λιτότητας, το σκίσιμο των μνημονίων και κάποιοι αστοί για να μη πληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ, που έλεγε ότι θα καταργήσει.
Την ίδια περίοδο, ο Πάνος Καμμένος, γνήσιο τέκνο της ανερμάτιστης Λαϊκής Δεξιάς και των θεωριών συνωμοσίας, άνθρωπος που ουδείς πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τον εμπιστεύθηκε για σημαντικό πολιτικό ρόλο, ύψωσε την παντιέρα της προσωπικής του ανέλκυσης με δυο επιχειρήματα. Το ένα ήταν το σκίσιμο των μνημονίων και το άλλο η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων.
Τόσο ο ένας όσο κι ο άλλος, κατέλαβαν πολιτικά αξιώματα που ουδέποτε θα καταλάμβαναν σε εποχή κανονικότητας. Κι έκτοτε άρχισαν οι παλινωδίες, οι συνεχείς κυβιστήσεις λόγων και έργων και τελικά το απόλυτο και πλήρες ξεχαρβάλωμα της χώρας που κόστισε και κοστίζει τόσο στον τόπο όσο και στην ελληνική κοινωνία.
Μετά το πρώτο καταστροφικό εξάμηνο του 2015 με τα πειράματα του Βαρουφάκη, Τσίπρας και Καμμένος ενώ έκλεισαν τις τράπεζες, ενώ υπέγραψαν κρυφά το τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο, προχώρησαν στο πιο γελοίο δημοψήφισμα που έγινε ποτέ σε χώρα της Ευρώπης.
Κι όταν η ζαλισμένη κι απαίδευτη ελληνική κοινωνία συναίνεσε λανθασμένα σε όσα –τάχα- ζητούσαν, εκείνοι με πρωτοφανή κυνισμό ανέστρεψαν την (λανθασμένη) βούλησή του και υπέγραψαν φανερά το μνημόνιο που ήδη είχαν συμφωνήσει. Βλέπετε, η κυβίστηση προϋπέθετε το δράμα για να μπορέσει να γίνει πιστευτή.
Ενάμιση χρόνο μετά, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στη Βουλή και ξεδιάντροπα ανέφερε ότι όσα έλεγε κι υποσχόταν στο παρελθόν ήταν απλώς … αυταπάτες!
Ο ίδιος άνθρωπος, μόλις προχθές, έδωσε συνέντευξη σε γερμανική εφημερίδα κι ανέφερε ότι δεν θα έκανε δημοψήφισμα το 2015 αν είχε μπροστά του όλα τα δεδομένα που έχει σήμερα!!!
Πόση ξεδιαντροπιά; Πόσος κυνισμός; Πόση αλαζονεία;
Όμως, τι έκανε ουσιαστικά; Ομολόγησε την πολιτική του ανεπάρκεια. Ομολόγησε πόσο ολίγιστος είναι.
Κι όχι μόνο αυτό. Στην ίδια συνέντευξη υπερασπίστηκε τον προϊστάμενο της ΕΛΣΤΑΤ, τον οποίο ο ίδιος είχε κάνει πολιτική του σημαία και τον κατηγορούσε ως εγκάθετο των… τοκογλύφων που τον επέβαλλαν για να διογκώσει το έλλειμμα και να οδηγηθεί η χώρα σε… κατοχή! Δηλαδή κι άλλη κολοτούμπα μα κι ακύρωση του αφηγήματός του πριν τις εκλογές του 2015.
Την ίδια ώρα, ο συγκυβερνήτης Καμμένος, που όπως είπαμε και ξέρουμε όλοι, δημιούργησε τους ΑΝΕΛ για να σκίσει (κι αυτός) τα μνημόνια και να προασπίσει τα εθνικά θέματα, όχι μόνο ψήφισε το μνημόνιο του 2015 αλλά και το τέταρτο που έφερε προχθές στη Βουλή η κυβέρνηση.
Κι όχι μόνο αυτό. Συναίνεσε δια της απροκάλυπτης στήριξης της κυβέρνησης στην παράδοση του ονόματος και της «μακεδονικής» γλώσσας κι εθνότητας στα Σκόπια!
Άρα, πια, δεν έχει λόγο ύπαρξης ούτε ο ίδιος ούτε το κόμμα του.
Τόσο ο ένας όσο κι ο άλλος, πέραν της εξαΰλωσης της Μεσαίας τάξης δια των φόρων και εισφορών, πέραν των ομολογημένων αυταπατών και της πολιτικής ανεπάρκειας, πέραν της υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα, έπληξαν καίρια και το μαλακό υπογάστριο της χώρας στην Βόρεια Ελλάδα.
Μικροί και ξεδιάντροποι.
Κορόιδεψαν τους πάντες. Ακόμη και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές τους.
Πήραν στον λαιμό τους μια ολόκληρη κοινωνία και την ίδια την Ελλάδα.
Μόνο και μόνο για την καρέκλα που κατέχουν και δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι θα κατέχουν.
Τώρα, ο Τσίπρας, χωρίς πατρίδα και πολιτική ηθική, στηρίζει τις ελπίδες πολιτικής του επιβίωσης στους άλλοτε …τοκογλύφους Γερμανούς κι Αμερικάνους.
Ποιος ξέρει; Μπορεί μετά από ένα δυο χρόνια να βγει και να ζητήσει –το ίδιο ξεδιάντροπα- συγγνώμη, όπως έκανε προχθές με το δημοψήφισμα…
Ο δε Πάνος Καμμένος, μ’ ένα κόμμα που δεν έχει πια νόημα ύπαρξης, ίσως να μην αργήσει να εκλιπαρήσει τον κυβερνητικό του εταίρο για την πολιτική του επιβίωση δια της συστέγασης…
