Η 19η Μαϊου είναι ημέρα προσευχής και πένθους ενθυμούμενοι τους μάρτυρες της Γενοκτονίας ,
353.000 Πόντιοι αδερφοί μας υπήρξαν θύματα μιας συστηματικής εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου στον Πόντο και αποτελεί μια μαύρη σελίδα της Ιστορίας και ένα βαθύ τραύμα στη συλλογική μας μνήμη. Πρόκειται για ένα από τα φρικτά εγκλήματα του περασμένου αιώνα, για το οποίο δεν έχει ακόμα αποδοθεί δικαιοσύνη.
Ο ξεριζωμός 400.000 ποντίων αδελφών που έφθασαν με καραβάνια στη μητέρα Πατρίδα αφήνοντας πίσω τους έναν πολιτισμό 3 χιλιετιών, προγονικά εδάφη, εκκλησίες, τάφους και σχολεία και ξεκίνησαν έναν αγώνα επιβίωσης προσπαθώντας παράλληλα να διατηρήσουν τον ποντιακό πολιτισμό, την μουσική, τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά του και να κρατήσουν άσβεστη την αγάπη τους για τις «Χαμένες Πατρίδες».
Όλοι μας , πιστεύω , εδώ στην περιοχή μας νιώσαμε και μεταλάβαμε από το ιερό δισκοπότηρο των «Αλησμόνητων πατρίδων» του Πόντου, τον πόνο και τη θλίψη αλλά και μια αστείρευτη αγάπη για εκείνα τα ιερά χώματα. Όμως ο πόνος ξαναζωντανεύει αν δεν δικαιωθεί. Η μνήμη πεθαίνει αν δεν τροφοδοτείται. Η ιστορία επαναλαμβάνεται αν δεν αναγνωστεί με το σωστό τρόπο και με ιστορικά στοιχεία.
Έχουμε χρέος όλοι μα ς να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στη γειτονική Τουρκία, ότι οφείλει να αναγνωρίσει και να παραδεχτεί τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου .Έχει ιστορικό χρέος να ζητήσει συγνώμη για το μεγάλο πόνο και ξεριζωμό που προκάλεσε σε έναν υπερήφανο ,εργατικό και προοδευτικό Λαό.
Η διεθνής αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου είναι ιστορικό καθήκον.
Η σημερινή ημέρα μνήμης στέλνει συγχρόνως μηνύματα εναντίον κάθε εθνοκάθαρσης.
Με ευλάβεια στρέφουμε τη σκέψη μας σε όλους εκείνους που για το χρέος τους απέναντι στην πατρίδα προσέφεραν τα πάντα, ακόμη και τη ζωή τους.
Ας αποτίσουμε ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας και ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.
Ο
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΚΥΡΙΝΗΣ
