Ένας μόλις μήνας συμπληρώθηκε από τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, που ανέδειξε τη Νέα Δημοκρατία πρώτη και αυτοδύναμη, αλλά και τρεις εβδομάδες περίπου από την ορκωμοσία των μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μεγάλα και χρονίζοντα ζητήματα και το κάνουμε με γνώμονα πάντα το κοινό καλό, το συμφέρον των συμπολιτών μας.
Προσωπικά, όπως πριν την εκλογή μου έτσι και μετά, δεν σταμάτησα και δεν θα σταματήσω να παλεύω για τα δίκαια αιτήματα κάθε πολίτη, κάθε παραγωγικής, επαγγελματικής και κοινωνικής τάξης, πέρα από μικροπολιτικά ή κομματικά συμφέροντα. Όπως πάλευα, παλεύω και θα παλεύω.
Ωστόσο, με πολύ σεβασμό στα πρόσωπα και τους θεσμούς, μου προκαλεί εντύπωση πως υπάρχουν ορισμένες φωνές που επιχειρούν να μας κουνήσουν το δάχτυλο και να μας κατηγορήσουν για κινήσεις εντυπωσιασμού επειδή σηκώσαμε από την πρώτη μέρα τα “μανίκια” και δεν περιμέναμε να περάσει το καλοκαίρι. Για παράδειγμα, όταν η κυβέρνηση που υπηρετούσαν για 4,5 χρόνια άφησε τους αγρότες να φτάσουν σε οριακό σημείο, πως μπορεί κάποιος να μας ζητά και τα ρέστα επειδή συμμετέχουμε σε συσκέψεις, συναντάμε υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες και μεταφέρουμε τα δίκαια αιτήματα των αγροτών; Πως μπορεί να μας κατηγορεί κάποιος ότι δεν προσφέρουμε λύσεις μέσα στον λιγότερο από ένα μήνα διακυβέρνησης, όταν αυτοί δεν πρόσφεραν λύσεις για 4,5 χρόνια;
Σέβομαι και τιμώ την αντιπολίτευση, όπως και τα πρόσωπα που την απαρτίζουν και φυσικά δεν προσωποποιώ καμιά αντιπαράθεση. Αλλά κάπου θα πρέπει να υπάρχει και ένα μέτρο. Μέτρο λόγων, ειδικά μετά την ανυπαρξία έργων τους.
Τα προβλήματα είναι κοινά, δεν κοιτούν ούτε χρώματα, ούτε ονόματα υπουργών και βουλευτών, ούτε το ποιος ή ποιοι κυβερνούν. Για αυτό καλώ προσωπικά όλους τους συναδέλφους από την Ημαθία και άλλους νομούς με παρόμοια προβλήματα να είμαστε μια γροθιά. Όλοι θα έπρεπε να είμαστε στην ίδια πλευρά. Στην πλευρά των πολιτών, απέναντι στα προβλήματά τους.
