Θεωρώ ότι ήταν πολύ χρήσιμη η συζήτηση και αυτός ο πρώτος κύκλος αντιπαράθεσης γύρω από τα εργασιακά ζητήματα, διότι μας επέτρεψε, για ακόμα μια φορά, κατ’ αρχάς να διαπιστώσουμε ποιος βρίσκεται σήμερα στο παρόν και ποιος επιδιώκει διακαώς μία επιστροφή στο παρελθόν.
Επιτρέψτε μου, κύριες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και αναφέρομαι και στον κ. Τσίπρα ο οποίος δεν έχει έρθει ακόμα στην αίθουσα. Δεν είστε -σας άκουγα- στο «εδώ και τώρα». Είστε στο «εκεί και τότε». Για την ακρίβεια είστε στο 2014. Ακούω τον κ. Τσίπρα να ανεβαίνει στο βήμα και να λέει ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι μειώθηκε ο τζίρος στην αγορά τα Χριστούγεννα κατά 30%. Βλέπω αναρτήσεις τις οποίες κάνει για παιδιά τα οποία λιποθυμούν στα σχολεία -άσχετα αν του διέφυγε η μικρή λεπτομέρεια ότι το κοριτσάκι στο οποίο αναφερόταν δεν ήταν του δημοτικού όπου μοιράζονται σχολικά γεύματα. Ποιος, όμως, να μπει στη μέση ενός ωραίου ψέματος. Μια τέτοια λεπτομέρεια θα χαλάσει λίγο το αφήγημα της ιστορίας. Επιστρέφετε στην αντιπολίτευση που κάνατε με τα μαγκάλια. Μόνο που έχετε κυβερνήσει 4,5 χρόνια και οι πολίτες σας έχουν χρεώσει τις συνέπειες της πολιτικής σας. Γι’ αυτό και σας έστειλαν στην Αντιπολίτευση, αλλά πολύ φοβάμαι ότι πολλά δεν έχετε μάθει από όλη αυτή τη διαδρομή, η οποία σας αναγκάζει σε αναζήτηση ταυτότητας. Υιοθετείτε πάλι ένα λόγο ο οποίος είναι τόσο ξεπερασμένος από τα γεγονότα.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές αν, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε πραγματικά να υπάρξετε χωρίς κάποια κρίση. Αν έχετε λόγο ύπαρξης σε μία Ελλάδα η οποία επιστρέφει στην κανονικότητα. Δεν θα πω ότι επέστρεψε στην κανονικότητα αλλά σίγουρα η πορεία της χώρας τους τελευταίους μήνες είναι στη θετική κατεύθυνση. Φοβάμαι ότι ενώ έφυγε η κρίση της χώρας, εσείς μείνατε με τη δική σας εσωτερική κρίση την οποία προσπαθείτε να εξάγετε μέσα από ένα πολιτικό λόγο ο οποίος -επιτρέψτε μου να πω- με το ζόρι κερδίζει κάποια χειροκροτήματα από την Κοινοβουλευτική σας Ομάδα. Είστε Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχετε μία υπεύθυνη θέση στο Κοινοβούλιο και πρέπει να σας πω ότι αν συνεχίσετε σε αυτή τη γραμμή -όπως σας έχω ξαναπεί- την Κυβέρνηση μπορεί μεν να τη διευκολύνετε, αλλά σίγουρα δεν κάνετε καλό στη χώρα. Κάτι παραπάνω περιμένουν οι πολίτες. Το 31% που σας στήριξε στις εκλογές, περιμένουν κάτι παραπάνω από εσάς από αυτό το οποίο βλέπουμε μέχρι σήμερα.
Έρχομαι τώρα στα συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία τέθηκαν στις πρωτολογίες των πολιτικών Αρχηγών. Κύριε Τσίπρα, μιλάτε εσείς για τράπεζες; Ενδιαφέρεστε εσείς για τις τράπεζες; Εσείς που διαλύσατε τις τράπεζες με τη δική σας πολιτική; Που μας χρεώσατε σχεδόν 40 δισεκατομμύρια από τις απώλειες που είχαν οι μετοχές του ελληνικού Δημοσίου όταν τις κλείσατε; Που επιβάλατε τα capital controls; Ξαφνικά κόπτεστε για τους εργαζόμενους στις τράπεζες, όταν η τρίτη ανακεφαλαιοποίησή τους ήταν αποκλειστικά δικό σας έργο; Εκπλήσσομαι πραγματικά με το θράσος σας, ειδικά στο ζήτημα αυτό όπου οι ευθύνες της δικής σας Κυβέρνησης, σε αντίθεση ενδεχομένως με την αξιολόγηση της συνολικής ζημιάς που προκαλέσατε στη χώρα μέσω του τρίτου μνημονίου. Εδώ το κόστος το οποίο προκαλέσατε στον Έλληνα φορολογούμενο είναι μετρήσιμο, κ. Τσίπρα. Είναι μετρήσιμο και το χρεώνεστε εσείς και οι Υπουργοί σας. Και είναι ένα κόστος πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων. Άρα, όταν μιλάτε για τις τράπεζες και κόπτεστε για το τι συμβαίνει σε αυτές και στους εργαζόμενους σε αυτές, να είστε πολύ πιο προσεκτικός.
Έρχομαι τώρα στο ζήτημα της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι υπάρχει μία διαδικασία η οποία έχει καθοριστεί με νόμο. Είναι μία νομοθεσία η οποία πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω και ορίζει ότι για να επεκταθεί μία κλαδική σύμβαση και να καταλαμβάνει όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου πρέπει καταρχάς να πιστοποιηθεί με κάποιον τρόπο ότι οι επιχειρήσεις που την έχουν υπογράψει αντιπροσωπεύουν το 50,1% των εργαζομένων. Φαντάζομαι ότι συμφωνείτε και εσείς ότι μία κλαδική σύμβαση για να μπορεί να επεκταθεί θα πρέπει να απηχεί τις απόψεις της πλειοψηφίας των επιχειρήσεων.
Και δεύτερον -απαντώ και στον κ. Κουτσούμπα- υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία, όχι εξαιρετικά περίπλοκη. Πρέπει να τεθούν υπόψη του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, οι επιπτώσεις από την αύξηση, από την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, έτσι ώστε το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας να γνωμοδοτήσει και στη συνέχεια να αποφασίσει ο Υπουργός. Αυτή είναι η διαδικασία, κ. Τσίπρα. Και πιστεύω ότι μπορεί κάλλιστα να ακολουθηθεί και στην περίπτωση την οποία αναφέρεστε, για να μην έχουμε το προηγούμενο κλαδικές συμβάσεις οι οποίες επεκτάθηκαν με υπουργικές αποφάσεις, χωρίς καμία αξιολόγηση στοιχείων, βρίσκονται σήμερα στο Συμβούλιο της Επικρατείας και κινδυνεύουν να κριθούν άκυρες επειδή ακριβώς δεν τηρήθηκε αυτή η διαδικασία.
Έρχομαι στο ζήτημα των ελέγχων. Όταν έρχεστε και λέτε ενώπιον του Εθνικού Κοινοβουλίου ότι πρόκειται να γίνει ένας έλεγχος σε κάποια εταιρεία, αναφερθήκατε συγκεκριμένα στην Τράπεζα Πειραιώς, αλλά κάποιος «σφύριξε» στην Τράπεζα ότι έρχονται ελεγκτές, τι ακριβώς εννοείτε; Μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό; Δεν προσβάλλετε τους ίδιους τους ελεγκτές του ΣΕΠΕ οι οποίοι κάνουν κατά τεκμήριο μία εξαιρετικά δύσκολη δουλειά; Και έρχεστε με αυτό τον παντελώς ανεύθυνο τρόπο να απευθύνετε μία τέτοια κατηγορία; Και εν πάση περιπτώσει, σας κατέθεσα, κ. Τσίπρα, μία σειρά από στοιχεία. Ξέρετε τα νούμερα δεν επιδέχονται καμίας αμφισβήτησης. Αυξήθηκαν συνολικά οι έλεγχοι που έκανε το ΣΕΠΕ το 2019 σε σχέση με το 2018. Αυξήθηκαν τα ποσά των βεβαιωμένων προστίμων το 2019 σε σχέση με το 2018. Αυξήθηκαν σημαντικά οι έλεγχοι τους οποίους έκαναν τα ΠΕΚΑ, -ο ΕΦΚΑ δηλαδή- το 2019 σε σχέση με το 2018. Και μάλιστα πρέπει να σας πω ότι μου κάνει εντύπωση, καθώς βλέπω τα συγκεντρωτικά στοιχεία πόσο μειωμένοι ήταν οι έλεγχοι το Μάρτιο, τον Απρίλιο, το Μάιο. Και μετά διπλασιάστηκαν μετά τις εκλογές. Γιατί άραγε, ήταν τόσο μειωμένοι, κ. Τσίπρα, εσείς που κόπτεστε για τον κόσμο της εργασίας; Δεν μπορώ να φανταστώ. Μάλλον είναι μία σύμπτωση αυτή. Δεν μπορώ να την αποδώσω κάπου αλλού.
Αναφερθήκατε και αναφέρθηκαν και άλλοι πολιτικοί Αρχηγοί στο ζήτημα του βάσιμου λόγου απόλυσης. Κοιτάξτε, με βάση το εργατικό δίκαιο της χώρας, αλλά με βάση και την ευρωπαϊκή πρακτική υπάρχουν δύο τρόποι να απολυθεί ένας εργαζόμενος. Αναιτιολόγητη απόλυση, που ο εργαζόμενος δικαιούται αποζημίωσης, καθορισμένης, συγκεκριμένης, και αιτιολογημένη απομάκρυνση, όταν υπάρχει κάποιος λόγος που η επιχείρηση διώχνει τον εργαζόμενο, τον απολύει. Πολλές από αυτές τις περιπτώσεις καταλήγουν τελικά στα δικαστήρια, αλλά σωρευτικά δεν μπορεί να λειτουργήσουν αυτά τα δύο. Και ένας από τους βασικούς λόγους για τον οποίο καταργήθηκε η πρόβλεψη για το βάσιμο λόγο, ήταν ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν ήθελαν να εμφανίζει το σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» το λόγο για τον οποίο έπρεπε να φύγουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί μετά είχαν δυσκολία να βρουν δουλειά. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα αποτέλεσε δική σας επινόηση. Εξ ου και ουσιαστικά δεν είχαμε καμία αντίδραση από τον κόσμο της εργασίας για την κατάργηση αυτής της διάταξης.
Έρχομαι τώρα στο ζήτημα ενός από τα προγράμματα τα οποία είχατε δρομολογήσει για τους 5.500 επιστήμονες, οι οποίοι απασχολήθηκαν για ένα χρόνο στο ελληνικό Δημόσιο. Μας ζητάτε να έρθουμε να ανανεώσουμε το πρόγραμμα αυτό κατά παράβαση της ίδιας της πρόσκλησης. Σας ξαναδιαβάζω, γιατί σήμερα μου φαίνεται μερικές φορές δεν καταλαβαίνετε αυτά τα οποία λέω και πρέπει να τα επαναλαμβάνω: «Παράταση ή σύναψη νέας σύμβασης κατά το αυτό ημερολογιακό έτος ή μετατροπή σε σύμβαση αορίστου χρόνου είναι άκυρες». Αλλά ας το δούμε λίγο και από μία διαφορετική οπτική κ. Τσίπρα. Αν υποθέτουμε ότι έχουμε κονδύλια να επιμορφώσουμε 5.500 επιστήμονες και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να απασχοληθούν για ένα χρόνο στο Δημόσιο, όχι για να τακτοποιηθούν στο Δημόσιο, αλλά για να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία -αυτή είναι η διαφορά στη δική μας λογική- έχουμε δύο επιλογές. Η πρώτη επιλογή είναι να ανανεώσουμε τους υπάρχοντες εργαζόμενους, δημιουργώντας και πολλά νομικά προβλήματα, διότι θα έρθουν στη συνέχεια να στοιχειοθετήσουν δικαίωμα μονιμοποίησης, όλες αυτές οι ιστορίες οι οποίες καταδίωκαν, εδώ και πολλά χρόνια, τη δημόσια διοίκηση. Έχουμε, λοιπόν, την επιλογή ή να προσφέρουμε ένα δεύτερο έτος σε αυτούς τους 5.500 εργαζόμενους ή να ξεκινήσουμε ένα καινούριο πρόγραμμα για ένα χρόνο για άλλους 5.500 εργαζόμενους. Τι διαλέγετε από τα δύο; Προτιμάτε 11.000 εργαζόμενους με ένα χρόνο εμπειρία ή 5.500 με δύο χρόνια εμπειρία; Αυτή είναι η επιλογή, κ. Τσίπρα. Και από τη στιγμή που αυτά τα προγράμματα είναι προγράμματα κατάρτισης για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, διαλέγω το δεύτερο και όχι το πρώτο. Σταματήστε, λοιπόν, επιτέλους να κοροϊδεύετε την ελληνική κοινωνία και αυτούς τους εργαζόμενους στους οποίους, προφανώς, είχατε κλείσει το μάτι, παρότι υπέγραψαν μονοετή σύμβαση και τους είπατε: «Μην ανησυχείτε, αν ξαναβγούμε εμείς θα βρούμε τρόπο να σας τακτοποιήσουμε». Αυτά τους λέγατε. Εμείς δεν τα λέγαμε ποτέ αυτά, επομένως είμαστε πολύ εντάξει με τη συνείδησή μας.
Για τα προγράμματα τώρα, μιας και άκουσα να λέτε κάτι για τον ΟΑΕΔ. Απορροφητικότητα των επιχορηγήσεων για την καταπολέμηση της ανεργίας, έτος 2015 77%, έτος 2016 66%, έτος 2017 68%, έτος 2018 76%. Μόνο το 2019 πήγατε στο 90%. Εσείς που νοιάζεστε για την ανεργία δεν μπορούσατε καν να απορροφήσετε τα ίδια τα κονδύλια του ΟΑΕΔ. Βλέπετε, κ. Τσίπρα, μερικές φορές, όταν μιλάμε με στοιχεία, τα πράγματα δυσκολεύουν για εσάς.
Πάμε τώρα στο τελευταίο ζήτημα. Κατώτατος μισθός. 8 Φεβρουαρίου 2015, ομιλία του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης: «Το ίδιο πιστοί θα μείνουμε και στη δέσμευσή μας για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ». Όμως, η αύξηση, σας αδίκησα, συγγνώμη, «η αύξηση θα γίνει σταδιακά μέχρι το 2016». Αλλά έχει ένα ενδιαφέρον, επειδή είναι καλό πάντα να συγκρίνουμε τι έχουμε πει προεκλογικά με το τι έχουμε πει μετεκλογικά, διότι ήρθατε εδώ και μας καταγγείλατε ότι τάζουμε «λαγούς με πετραχήλια». Εμείς έχουμε τη δυνατότητα να δίνουμε στους πολίτες τον απολογισμό του έργου μας. Και προφανώς, θα σας το ξαναπώ για άλλη μια φορά: Ενοχλείστε που αυτή η Κυβέρνηση υλοποιεί το έργο της και τηρεί τις δεσμεύσεις της. Σας είναι κάτι εξαιρετικά ξένο με το οποίο δεν μπορείτε να εξοικειωθείτε. Έχετε ακόμα 3,5 χρόνια για να το συνηθίσετε. Κάντε πολλή υπομονή, λοιπόν.
Εσείς τι λέγατε για τον κατώτατο μισθό το 2014; «751 ευρώ μέχρι το 2016». Είδαμε πού καταλήξατε με τον κατώτατο μισθό εσείς που τώρα κόπτεστε για τους χαμηλόμισθους. Εγώ το 2018 έλεγα να πάει ο κατώτατος μισθός στα 703 ευρώ το 2022. Αυτή είναι η διαφορά υπευθυνότητας. Θα ήταν πάρα πολύ εύκολο να έρθω εδώ, να πάρω το σφυράκι του κ. Τασούλα και να κάνω πλειοδοσία κατωτάτου μισθού. Πόσο λέτε; 7%. Κυρία Γεννηματά, εσείς πόσο λέτε; 10%; Ο κ. Κουτσούμπας 15%; Κατοχυρώνεται. Τέτοια πλειοδοσία δεν πρόκειται να κάνουμε.
Έρχομαι τώρα για να κλείσω, γιατί δεν μπορώ να το αφήσω αυτό ασχολίαστο. Άκουσα με πολύ προσοχή αυτά τα οποία είπε ο κ. Βαρουφάκης. Έχω μια απορία καταρχάς, κ. Τσίπρα; Γιατί δεν είστε ποτέ στην αίθουσα όταν μιλάει ο κ. Βαρουφάκης; Γιατί φροντίζετε πάντα να απουσιάζετε; Ο κ. Βαρουφάκης είπε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σήμερα. Μέσα σε αυτά τα οποία είπε, εγώ δεν το είχα ξανακούσει, με προέτρεψε να διαβάσω το βιβλίο του το οποίο ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει. Μας είπε -το γνώριζε ο κ. Τσακαλώτος- να δώσουμε, λέει, τα μεγάλα πλεονάσματα για να πάρουμε τα εργασιακά. Αλήθεια; Έτσι προέκυψαν τα πλεονάσματα, κ. Τσίπρα; Έτσι εξηγείται η επιμονή σας γιατί δεν θέλατε ποτέ την επαναδιαπραγμάτευση των υψηλών πλεονασμάτων; Ίσως κάποια στιγμή αυτή η συζήτηση για το 2015 όντως πρέπει να γίνει, γιατί πρέπει να σας έχουμε και τους δύο μαζί στην αίθουσα για να καταλάβουμε τι έγινε αυτό το αμαρτωλό εξάμηνο.
Έχω, όμως, μία πρόταση για εσάς και κλείνω με αυτό. Μιας και αύριο ετοιμάζεστε να συζητήσετε στην Πολιτική σας Επιτροπή κείμενο απολογισμού για το τι δεν κάνατε καλά αυτά τα 4 χρόνια, προτείνω εξέταση κατ’ αντιπαράσταση με τον κ. Βαρουφάκη και τον κ. Τσίπρα για να δώσουμε, επιτέλους, οριστική απάντηση τι έγινε το πρώτο εξάμηνο του 2015.
