Ο Μητσοτάκης, έκανε αυτό που δεν έκανε ο Σαμαράς όσο ήταν πρωθυπουργός.
Διέγραψε τον περιβόητο Αντώναρο.
Το πιο ετερόφωτο «στέλεχος» (λέμε τώρα) της Νέας Δημοκρατίας. Τον άνθρωπο που από τον εκσυγχρονισμό του ΠαΣοΚ προσεταιρίστηκε τον Κώστα Καραμανλή κι εκείνος τον έκανε κυβερνητικό εκπρόσωπο και βουλευτή άνευ ψήφου (Επικρατείας).
Κι είναι χαρακτηριστικό της μετριότητάς του, ότι παρά τη μεγάλη του προβολή (εκ της θέσης του), δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με σταυρό προτίμησης, τις δυο φορές που επιχείρησε.
Άρα, αφού τον είχαν απορρίψει – διαγράψει οι ψηφοφόροι, του έδωσε την χαριστική βολή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
Τι έκανε ο Αντώναρος;
Συστηματικά με τοποθετήσεις του, δημιουργούσε προβλήματα στο ίδιο το κόμμα του. Λειτουργούσε ως παρασύστημα. Έχοντας την ετικέτα του… καραμανλικού! Εμφανιζόταν, δήθεν, ως η φωνή του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι προσφάτως … εκθείασε τον Τσίπρα!!!
Και κορύφωσε τις επιθέσεις του με όσα εκτόξευσε με αφορμή την υπόθεση Novartis και δη την ώρα που οι πάντες αποδέχονται το στημένο της υπόθεσης.
Κι όμως, ο Αντώναρος, λειτουργώντας ως πόλος του ΣΥΡΙΖΑ, βγήκε κι επιτέθηκε με ανοίκειους χαρακτηρισμούς στον Άδωνι Γεωργιάδη.
Στοχευμένη και βρομερή επίθεση.
Μα, τα πράγματα είναι πια σαφή και ξεκάθαρα.
Πρώην και νυν στελέχη της Νέας Δημοκρατίας λειτουργούν ως τρίτη φάλαγγα του ΣΥΡΙΖΑ εντός της.
Χρησιμοποιώντας τη φωνή του Καραμανλή.
Ο Βλάχος, επί παραδείγματι, βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής, ζήτησε την παραίτηση (συμπτωματικά κι αυτός) του Γεωργιάδη.
Ποιος; Ο Βλάχος! Που τόσα χρόνια τώρα δεν έχει υποβάλλει καν σε κοινοβουλευτικό έλεγχο τον ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς επειδή τα βλέπει όλα καλά.
Ο Βλάχος! Που τον έκανε υφυπουργό Ανάπτυξης ο Καραμανλής κι ήταν εκείνος που ασχολήθηκε με την τιμολόγηση των φαρμάκων. Που επί των ημερών του εκτοξεύτηκε κατά 3 δις! Ο Βλάχος! Ζήτησε την παραίτηση του Άδωνι, που επί των ημερών του μειώθηκε η φαρμακευτική δαπάνη αντίστοιχα δις ευρώ.
Να μη τα πολυλογούμε. Η ρητορική κάποιων που βρίσκονται κοντά στον Καραμανλή ή χρησιμοποιούν το όνομά του, λειτουργεί συστηματικά εις βάρος της Νέας Δημοκρατίας. Δημιουργεί συστηματικά εσωστρέφεια και γκρίνια.
Καλά, ο Παπαγγελόπουλος (τον είχε κάνει διοικητή της ΕΥΠ ο Καραμανλής!!!) είναι υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι οι άλλοι; Οι περισσότεροι των οποίων είναι ανύπαρκτοι πολιτικά στη βάση του κόμματος;
Να πούμε, λοιπόν, τα πράγματα ως έχουν.
Ο Αντώναρος, ο Βλάχος, η Παπακώστα που διεγράφη κι αυτή (επίσης για επίθεση εναντίον του Άδωνι για την υπόθεση ΚΕΛΠΝΟ που αποδείχθηκε στη Βουλή στημένη από τον Πολάκη), ακόμη κι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αποτελούν μια αυτονομημένη ομάδα, που νομίζουν ότι εκφράζουν την «ορθοδοξία» της Νέας Δημοκρατίας, τη θεωρούν περίπου κτήμα τους κι ισχυρίζονται ότι όλοι οι άλλοι είναι… μουσαφίρηδες. Έτσι χαρακτηρίζουν και τον Άδωνι.
Μπορεί κάποιος να έχει πολιτικές διαφωνίες με απόψεις του Γεωργιάδη.
Κι ο γράφων πολλές φορές τις έχει καταθέσει.
Ουδείς όμως μπορεί να αμφισβητήσει ότι:
- Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας όταν εκτέθηκε στη λαϊκή κρησάρα, επανειλημμένως συγκέντρωσε κοντά στις 100 χιλιάδες ψήφους. Εκείνοι;
- Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στην εσωκομματική διαδικασία συγκέντρωσε το 11% των ψήφων. Εκείνοι;
- Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, δίνει από το πρωί μέχρι το βράδυ μάχες με το σύστημα της Αριστεράς. Εκείνοι;
- Ποιος είναι μουσαφίρης; Εκείνος που λαμβάνει επανειλημμένως δεκάδες χιλιάδες ψήφους ή εκείνους που δεν βρίσκει την ψήφο του;
Επειδή, λοιπόν, οι περισσότεροι είναι ετερόφωτοι, χρησιμοποιούν τον Καραμανλή και παρουσιάζονται ως … φωνές του.
Απόδειξη τούτου ότι άνθρωποι που πραγματικά είναι κοντά στον Καραμανλή (Ρουσσόπουλος, Κακλαμάνης κλπ), τους αδειάζουν συστηματικά και λαμβάνουν αποστάσεις από αυτούς. Όπως έκαναν και στην περίπτωση των ύβρεών τους προς τον Άδωνι.
Γι αυτούς, λοιπόν και πολλά άλλα, δεν μπορεί πια να σιωπά ο Κώστας Καραμανλής.
Δεν μπορεί το κόμμα του να δέχεται επιθέσεις λάσπης κι εκείνος να σιωπά.
Δεν μπορεί ακόμη κι ο Καμμένος να εμφανίζεται πλειστάκις ως εκφραστής του κι εκείνος να μη βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Δεν μπορεί άνθρωποι που εμφανίζονται ως φωνές του να λειτουργούν ως Δεξιά συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ κι εκείνος να σιωπά.
Νομίζω λοιπόν, ότι έχει φτάσει η ώρα μιας μεγάλης και συνολικής τοποθέτησης του.
Στη Βουλή.
Ο τόπος, κυρίως, μα και η παράταξή του δεν μπορούν πλέον να είναι έρμαια των ολίγιστων κι εκείνος να είναι απλός παρατηρητής.
Κι ας μη λησμονά κάτι:
Ακόμη κι όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνειδητά επέλεξε την αυτοεξορία, δεν έμεινε στη σιωπή και πάντα έκανε τις σημαντικές παρεμβάσεις του. Που αποτελούσαν όαση στους δύσκολους καιρούς. Κι είχε δίπλα του έναν Λαμπρία κι όχι έναν Αντώναρο…
