Μια συζήτηση με κορυφαίο διπλωματικό στέλεχος του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών – έστω και με τον χαρακτήρα του off the record- είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Με αφορμή μια τέτοια λοιπόν, είναι σαφές ότι η πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική ηγεσία επιχειρούν να εντοπίσουν και αποκρυπτογραφήσουν τα νέα σχέδια του Ερντογάν αναφορικά με την περιοχή μας. Σχέδια που ξεκίνησαν με την επιχείρηση εισβολής από τον Έβρο που αποκρούστηκε από τις ελληνικές δυνάμεις και την αποφασιστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης και συνεχίστηκαν με τις συνεχείς προκλήσεις στον εναέριο χώρο, τις υπερπτήσεις σε ελληνικά νησιά αλλά και την συνεχή προβολή της τουρκικής αναθεωρητικής ατζέντας.
Προσέξτε: Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν εμφανιστεί δημοσιεύματα στην Τουρκία και άλλα πληρωμένα στον διεθνή τύπο που αναφέρουν –συνδέουν την ελληνική κυριαρχία σε νησιά του Αιγαίου με την υποτιθέμενη ελληνική υποχρέωση αποστρατικοποίησής τους. Ενώ οι τουρκικές υπερπτήσεις δεν αφορούν πλέον κάποιες βραχονησίδες αλλά αφορούν τη Λέσβο, τη Χίο, τις Οινούσες και τη Σάμο.
Προσέξτε κι αυτό: Η τουρκική οικονομία –εξ αιτίας και του μεγαλοϊδεατισμού ή των πειρατικών ενεργειών του Ερντογάν- κλυδωνίζεται σοβαρά τα τελευταία δυο χρόνια. Η δε παγκόσμια πανδημία (παρ’ ότι κρύβεται η πραγματική εικόνα της Τουρκίας) δημιούργησε ακόμη σοβαρότερα ρήγματα.
Παρ’ όλα αυτά ο Ερντογάν κι οι επιτελείς του θεωρούν ότι… αν μπουν την ΕΕ θα την καταστήσουν υπερδύναμη (!!!!) ενώ συστηματικά ασκούν πολιτικές επίδειξης ισχύος απέναντι στη χώρα μας αλλά και στις άλλες γειτονικές και μεσογειακές χώρες.
Προσέξτε κι αυτό: Ο Ερντογάν και οι παρατρεχάμενοί του θεωρούν ότι όλη η υφήλιος επιβουλεύεται την χώρα του. Εξ ου και προβάλλει συστηματικά τη θεωρία συνωμοσίας που αναφέρει ότι οι «εχθροί» της Τουρκίας θέλουν να την εγκλωβίσουν και να την περικυκλώσουν. Όπου εχθροί, βάλτε Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ. Αίγυπτο και Συρία. Άρα, κατά Ερντογάν η Ελλάδα κι η Κύπρος είναι αυτές που αποτελούν κυρίως τα μεγάλα του αγκάθια. Πολύ περισσότερο λόγω της θέσης τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεπώς, με τις τακτικές του σε Έβρο και νησιά και την επίδειξη ισχύος με τις υπερπτήσεις, επιχειρεί αυτές να τις καταστήσει καθεστώς.
Διπλωματικοί παρατηρητές διαβλέπουν ότι σταδιακά, ετσιθελικά ίσως κι απρόβλεπτα, ο Ερντογάν θα ανοίξει κεφάλαιο φινλαδοποίησης του Αιγαίου και διαπραγματεύσεις. Όπου στο τραπέζι θα υπάρχει ΜΟΝΟ η δική του ατζέντα αφού θεωρεί την Τουρκία μεγαλύτερη δύναμη ακόμη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση!!!
Τι κάνει η χώρα μας απέναντι σε αυτά τα τερτίπια του Σουλτάνου;
Η αλήθεια είναι ότι η στάση της Ελλάδας κι η αποφασιστικότητα που επέδειξε στον Έβρο έγιναν αντικείμενο ευνοϊκών συζητήσεων τόσο σε κύκλους του ΝΑΤΟ όσο και σε μηχανισμούς στις ΗΠΑ που βρίσκονται πέραν του Τραμπ.
Όμως αυτό δεν αρκεί. Αφού είναι σαφές ότι η ΕΕ ασκεί ισορροπιστική πολιτική λόγω των συμφερόντων της Γερμανίας (κυρίως) στην Τουρκία ενώ οι άλλοτε από μηχανής θεοί (ΗΠΑ) είναι απρόβλεπτοι λόγω του ανερμάτιστου προέδρου τους. Χώρια που η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο έχει μεταβληθεί.
Τι μέλει γενέσθαι λοιπόν; Ουδείς γνωρίζει. Το βέβαιο είναι ότι οι διπλωμάτες είναι σχεδόν σίγουροι ότι ο Ερντογάν «στήνει» θερμό επεισόδιο. Το οποίο σκοπεύει να εκμεταλλευθεί στο εσωτερικό της χώρας του, όπου λειτουργεί ως απόλυτος δικτάτωρ.
Προσέξτε: Υπάρχει σοβαρή υποψία ακόμη και για προβοκάτσια! Με την πτώση κάποιου αεροπλάνου ή τη βύθιση κάποιου σκάφους που θα αποδοθούν στην Ελλάδα και θα δημιουργήσουν κλίμα στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Ερώτηση: Τι κάνει συνεπώς η ελληνική πλευρά; Πώς αποτρέπει τις συνεχείς υπερπτήσεις των τουρκικών μαχητικών επάνω από τα ελληνικά νησιά; Πώς αντιδρά στην επιχείρηση τετελεσμένων του Ερντογάν με το δήθεν τουρκολυβικό μνημόνιο; Πώς αλλάζει το γεγονός ότι μετά από δεκαετίες οι ελληνικές αρχές διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει αξιόπιστος και φερέγγυος συνομιλητής στην Τουρκία;
Προσέξτε: Εκτός του γεγονότος ότι δεν μπορεί να γίνεται οιοσδήποτε διάλογος με τα τουρκικά αεροπλάνα να σουλατσάρουν επάνω από ελληνικά νησιά, έχουν κοπεί όλοι οι δίαυλοι επικοινωνίας με ευθύνη των Τούρκων και για ευνόητους λόγους. Ο Τσαβούσογλου ήδη είναι αποδυναμωμένος ενώ εξ αιτίας αυτού «στριμώχνεται» όλο και περισσότερο στον εθνικισμό και μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν. Με το προεδρικό μέγαρο σε Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη συζητούν ΜΟΝΟ χαμηλόβαθμοι διπλωματικοί υπάλληλοι επειδή οι υψηλόβαθμοι Τούρκοι είναι εξαφανισμένοι. Με τον Ακάρ τι να συζητήσει η Ελλάδα κι ο Έλληνας ομόλογός του; Για ποιον λόγο άλλωστε να «στρατικοποιηθούν» οι οποιεσδήποτε σχέσεις;
Άρα; Τι κάνουμε;
Πολιτικοί και διπλωματικοί κύκλοι ισχυρίζονται ότι έχουν σταλεί παντοιοτρόπως μηνύματα στον Ερντογάν, ότι δεν πρόκειται να βάλει καλάθι με ελεύθερο «λέι απ» ή στον αιφνιδιασμό.
Όμως πρέπει να γίνουν άμεσα κι άλλες κινήσεις:
Η κατάθεση στον ΟΗΕ συμπληρωματικής Ρηματικής Διακοίνωσης εκείνης που ήδη έχει κατατεθεί με τον νόμο Μανιάτη. Όπου θα καταγράφεται-δηλώνεται και με συντεταγμένες η μέση γραμμή που προβλέπει ο νόμος αυτός ως εξωτερικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας «μέχρι να υπάρξει συμφωνία οριοθέτησης με τις σχετικές χώρες». Έτσι θα υπάρχει καταγραφή και των ελληνικών διεκδικήσεων σε θαλάσσιες ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο οι οποίες επικαλύπτουν φυσικά τις τουρκικές.
Πρέπει να επισπευσθεί έστω και με ορισμένες παραχωρήσεις προς το Κάιρο, η συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Αίγυπτο η οποία θα μπει «σφήνα» στο τουρκολιβυκό Μνημόνιο.
Τέλος, με Ρηματικές Διακοινώσεις στον ΟΗΕ θα πρέπει να καταγγέλλονται οι συστηματικές παραβιάσεις της εθνικής κυριαρχίας, Με την επισήμανση ότι οι υπερπτήσεις συνιστούν απειλή για την ασφάλεια και την ειρήνη της περιοχής και ενεργοποιούν το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας βάσει του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.
Οι παλιοί έλεγαν πως για να έχεις τα μισά ρούχα σου πρέπει να επαγρυπνάς και να τα φυλάς… Εμείς που θέλουμε να τα έχουμε όλα… πρέπει να το πράττουμε στο υπερπολλαπλάσιο…
