Από τις 4 Αυγ μέχρι σήμερα (17 Αυγ) ακούω σχεδόν μονότονα από τους δημοσιογράφους, τους εκφωνητές ειδήσεων, τους σχολιαστές, τους αρμόδιους πυρόσβεσης και τους εκπροσώπους της διοίκησης, σχεδόν μονότονα, «είναι δύσβατες περιοχές» για τις πυρκαγιές που «ξεφεύγουν».
Γιατί είναι δύσβατη μια περιοχή;
- Ίσως διότι οι δασολόγοι υπάλληλοι της δασικής υπηρεσίας «απαγόρευσαν» την φυσική λειτουργία του δάσους και απομάκρυναν τους εξ επαγγέλματος ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ του περιβάλλοντος που είναι οι αγρότες (και για το δάσος κυρίως οι κτηνοτρόφοι).
- Ίσως διότι η αποστέρηση της βόσκησης από την κτηνοτροφική εκμετάλλευση κατέστησε την εκμετάλλευση αντικοικονομική, λόγω του τεράστιου κόστους των ζωοτροφών (σχεδόν το 70% των εξόδων)
- Ίσως διότι «κυνηγήθηκαν», μέχρι εγκατάλειψης του επαγγέλματος οι κτηνοτρόφοι, και χωρίς του «κηπουρούς» του δάσους (τα παραγωγικά ζώα), χωρίς οδηγίες «κηπουρικής», λόγω υποβόσκησης, συγκεντρώθηκε υπερβολικά πολλή καύσιμη ύλη (από την πολλή αγάπη για το δάσος!!! …)
- Ίσως διότι οι άνεργοι κτηνοτρόφοι έφυγαν από την περιοχή και οι ύπαιθρος «νέκρωσε» …
- Ίσως διότι οι καθημερινοί «φύλακες», οι κτηνοτρόφοι, οι δασοκόμοι, οι ρητινοσυλλέκτες, οι μελισσοκόμοι, οι ξυλοκόποι, που ήταν σκορπισμένοι σε όλο το δάσος, δεν υπάρχουν πιά, και οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση γίνεται αντιληπτή όταν φθάσει στα κλιματιζόμενα γραφεία των δημοσίων υπαλλήλων.
- Ίσως διότι το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μιας αγροτικής οικογένειας είναι συνολικά μόνο 10.000€, δηλαδή 5.000€/εργαζόμενο (400€/μήνα …), ενώ ο μισθός του ιδιωτικού υπαλλήλου είναι 1.100€/μήνα (χωρίς επενδύσεις) και του δημοσίου υπαλλήλου πάνω από 1270€/μήνα (χωρίς ευθύνες και χωρίς επενδύσεις).
- Ίσως διότι στα όρη και στα δάση τα μονοπάτια τα δημιουργούσαν τα γίδια, οι γνωστές γιδόστρατες, και τα μονοπάτια και τους δρόμους τους συντηρούσαν τα πρόβατα.
- Ίσως διότι σχεδόν κανένας δεν γνωρίζει τις περιοχές που έγιναν δύσβατες, διότι οι κτηνοτρόφοι που τις περπατούσαν κάθε μέρα και τις ζούσαν «δεν υπάρχουν πιά» και η πρόσβαση γίνεται μόνο από «δορυφόρους» ….
- Ίσως διότι η ανανεωτική διαδικασία τη βόσκησης («κούρεμα» σε ύψος 4εκ από το έδαφος) δεν υπάρχει. Η ανανέωση των φύλλων απορροφούσε CO2 από την ατμόσφαιρα, καθαρίζοντάς την, ενώ ταυτόχρονα δεν άφηναν να δημιουργούνται θηριώδη φυτά με ξυλώδη όγκο …
- Ίσως διότι η υποβόσκηση άφησε να συσσωρευθεί υπερβολικά μεγάλη βιομάζα, που αν από διάφορες αιτίες πάρει φωτιά δεν υπάρχει περίπτωση να σβήσει. Αν πάρει φωτιά ένα τσακμάκι το σβήνεις με τρείς σταγόνες νερό. Αν πάρει φωτιά μια δεξαμενή βενζίνης δεν σβήνει με τίποτε, όσα εναέρια μέσα και αν διαθέσεις.
- Ίσως η προσεκτική επιλεκτική αποφυγή οριοθέτησης χρήσεων γης απομακρύνει τους εξ επαγγέλματος ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ του περιβάλλοντος και προσελκύει τους καταπατητές των κοινών, τους κερδοσκόπους εις βάρος των κοινοτήτων και τους τσιμεντοποιητές, δημιουργώντας εκρηκτικές καταστάσεις που «τροφοδοτούν» τις πυρκαγιές δασών.
- Αλλά μπορείς να μην επιτρέψεις να συσσωρευθεί υπερβολικά καύσιμη βιομάζα.
- Αλλά μπορείς να προβλέψεις να περιορίσεις σε μικρές περιοχές την βιομάζα, με αντιπυρικές ζώνες, ώστε να μην μεταφέρεται η πιθανή φωτιά παντού και να περιορίζεται σε μια μικρή περιοχή.
- Αλλά μια φωτιά στο δάσος εξαρτάται από την υψηλή θερμοκρασία, από την χαμηλή υγρασία, από την ταχύτητα του αέρα και από την συσσωρευμένη βιομάζα. Η βιομάζα είναι ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να ελεγχθεί από τους δασολόγους δημόσιους υπάλληλους.
- Αλλά η συσσώρευση βιομάζας στα δασικά οικοσυστήματα συμβαίνει λόγω εμφανούς έλλειψης διαχείρισης και προφανούς έλλειψης ορθολογικής αξιοποίησής τους από τους δασολόγους δημόσιους υπάλληλους.
- Αλλά η συντεχνιακή αντίληψη φαίνεται ότι οδηγεί σε υπεξαίρεση της θέσης του «υπαλλήλου» και δείχνει να τείνει σε προσπάθεια δημιουργίας πόλου εξουσίας μορφής «δασάρχη».
- Αλλά η αποστασιοποίηση των διαφόρων ελίτ (δημοσιοϋποαλληλικών ελίτ, συνδικαλιστικών ελίτ, πολιτικών ελίτ, επιστημονικών ελίτ κλπ) από την βάση της δημοκρατίας δημιουργεί χάσμα, που οδηγεί σε γενική αναποτελεσματικότητα.
- Αλλά η βάση όλων των δομών είναι οι πολίτες, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και οι τοπικές κοινότητες.
- Αλλά το ύψιστο ενδιαφέρον για όλους πρέπει να είναι να ξεκαθαρίσουμε:
- την ανάγκη βιώσιμης ισορροπίας στο περιβάλλον σε κάθε τόπο,
- την ανάγκη επαναφοράς της κυκλικής οικονομίας παντού,
- την ανάγκη για σεβασμό στην τοπική άυλη πολιτιστική κληρονομιά
- την ανάγκη για σεβασμό της λαϊκής θυμοσοφίας των τοπικών κοινωνιών,
- την ανάγκη για επαναφορά της αυτάρκειας-εξουσίας στις τοπικές κοινωνίες
Δεν υπάρχουν δύσβατες περιοχές για την κοινωνία που ζει σε εκείνη την περιοχή. Η τοπική κοινωνία ξέρει όλα τα περάσματα και τις προσβάσεις.
Η διαχείριση όλων των τοπικών πόρων και δυνατοτήτων πρέπει να είναι αντικείμενο της τοπικής κοινωνίας, με την βοήθεια όλων των γνώσεων.
Είναι σημαντικές οι γνώσεις των επιστημόνων, αλλά ΟΧΙ η ιδιότυπη «εξουσία» των επιστημόνων, ή η υπεξαίρεση της θέσης των υπαλλήλων των διαφόρων εξουσιών …
Οι «τόποι» είναι γενικά δύσβατοι για τις «υπερκατασκευές» (Περιφέρειες, Υπουργεία, Φορείς, Οργανισμούς, Ομοσπονδίες, Συνομοσπονδίες), που είναι «μακριά» από τους πολίτες που παράγουν πραγματικές αξίες και είναι μακριά από την πραγματική ζωή. Οι «υπερκατασκευές» που συγκεντρώθηκαν και ζουν στις «λεωφόρους» της πρωτεύουσας, χωρίς να παράγουν πραγματικές αξίες, «ρουφούν» και στερούν τους πόρους από κάθε τόπο, όπως μου φάνηκε ότι συμβαίνει με τα νερά του Μόρνου της Φωκίδας που μαστεύονται και οδηγούνται στην Αθήνα.
Οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν δύσβατες περιοχές, ζουν σε αυτές και επιβιώνουν προσαρμοζόμενες στις περιοχές τους και στο περιβάλλον (φυσικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, οικονομικό, τεχνολογικό κλπ) και όταν έχουν ανάγκη που υπερβαίνει τις δυνατότητες του τόπου, που δεν θα έπρεπε, διότι θα έπρεπε να ζουν προσαρμοσμένοι, ζητούν βοήθεια. ΔΕΝ ΕΚΧΩΡΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
