Την 8η Μαρτίου του 1857 οι γυναίκες έδωσαν μια πρώτη σημαντική μάχη απέναντι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Από τότε, η 8^η Μαρτίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία του γυναικείου και εργατικού κινήματος.

Η 8^η Μαρτίου συνεχίζει να είναι επίκαιρη, όσο το κεφάλαιο και οι νέο-φιλελεύθερες κυβερνήσεις καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ζωές των ανθρώπων μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Όσο το παραγωγικό μοντέλο εστιάζει στα κέρδη από την εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας. Σ’ αυτή την αλυσίδα εκμετάλλευσης, οι γυναίκες είναι ο αδύναμος κρίκος, οι φτωχότερες και οι πιο υπερεκμεταλλευόμενες.

Η αφόρητη δυσωδία από τις καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση και βιασμούς που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, σημαδεύει και την φετινή επέτειο της Ημέρας της Γυναίκας. Πρόκειται για εγκλήματα που μπορεί να έχουν παραγραφεί νομικά, βαραίνουν όμως πάνω στη συλλογική συνείδηση ως εγκλήματα κατά των γυναικών.

Βάρος. που έρχεται να προστεθεί στα ατελείωτα καθήκοντα και υποχρεώσεις στα οποία οι γυναίκες οφείλουν να ανταποκριθούν, στην διάρκεια του 24ωρου, για 365 ημέρες τον χρόνο. Δουλεύοντας διπλοβάρδια σε καθημερινή βάση, η σωματική και ψυχική εξουθένωση φθάνει σε τέτοιο σημείο που η συζήτηση για συμμετοχή στα κοινά φαίνεται αδιανόητη.

Οι αγώνες των γυναικών έχουν αναγκάσει τις κυβερνήσεις να κάνουν κάποια βήματα προς την ισότητα. Η σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, «Για την Εξάλειψη της Βίας και της Παρενόχλησης στον Χώρο της Εργασίας», ενσωματώθηκε μεν στο Εθνικό Δίκαιο, αλλά ακόμα δεν έχει ψηφιστεί ο αντίστοιχος εφαρμοστικός Νόμος για τον Δημόσιο Τομέα.  Αναγνωρίζει τις ευθύνες του εργοδότη, αλλά δεν περιλαμβάνει την συνευθύνη εργολάβου και αναθέτοντος το έργο για τις εργαζόμενες με καθεστώς εικονικής εργολαβίας.

Δυστυχώς όμως δεν είναι λίγα και τα βήματα προς τα πίσω! Οι τελευταίοι αντεργατικοί Νόμοι που καθιερώνουν τις απλήρωτες υπερωρίες, τα σπαστά ωράρια, την ουσιαστική απελευθέρωση των απολύσεων κ.λπ. πλήττουν περισσότερο τις γυναίκες που συνήθως εργάζονται στις πλέον επισφαλείς και χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας.

Οι εργαζόμενες σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα δικαιούνται άδεια τοκετού, λοχείας, ειδική άδεια μητρότητας, αλλά αυτά τα δικαιώματα είναι ακόμα ζητούμενα για τις εργαζόμενες με ψευτο-αυτοαπασχόληση (μπλοκάκι).  Αυτή είναι μία από τις πιο συνηθισμένες μορφές απασχόλησης για τη νέα γενιά γυναικών (και ανδρών), επιστημόνων και ανειδίκευτων.

Ταυτόχρονα, παρατηρείται μία συνεχώς αυξανόμενη προώθηση της πατριαρχικής κουλτούρας από μερίδα συστημικών Μ.Μ.Ε., απόρροια της ιδεοληψίας τη κυρίαρχης πολιτικής τάξης, που είτε κατηγορούν τα θύματα κακοποίησης, είτε προβάλλουν επικίνδυνα σεξιστικά πρότυπα ως προς το ρόλο της γυναίκας, την γυναικεία ομορφιά κ.λπ.

Οι εργαζόμενες σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα παλεύουν για να καταργήσουν την επισφάλεια στους χώρους εργασίας που, αν και δεν είναι η μόνη αιτία, διευκολύνει τις κακοποιητικές συμπεριφορές. Παλεύουν ώστε να μην χρειάζεται να περάσουν χρόνια ή και δεκαετίες για να γίνει η καταγγελία παρενόχλησης, αλλά και να μην στοχοποιούνται τα θύματα της παρενόχλησης.

Παλεύουν για να καταρρίψουν τα στερεότυπα που εγκλωβίζουν τους ανθρώπους, κάθε φύλου, σε συμπεριφορές που τελικά στρέφονται ενάντια στο συμφέρον τους, ενάντια στην ευτυχία τους. Η κατάρριψη των στερεοτύπων αυτών, προϋποθέτει πληθώρα θεσμικών και νομικών αλλαγών, αλλά και βαθιές τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Βασικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται άμεσα, είναι, η ένταξη συμπεριληπτικής σεξουαλικής αγωγής σε όλη τη διάρκεια του σχολικού βίου, η συγγραφή σχολικών εγχειριδίων με συμπεριληπτική γλώσσα και εικονογράφηση, η αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων ώστε να προάγουν την ισότητα, τον σεβασμό στην διαφορετικότητα και την ποικιλομορφία, την εξάλειψη του στίγματος και των διακρίσεων και η καθολική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

Η ορθή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας μπορεί να δημιουργήσει μία κοινωνία απαλλαγμένη από στερεότυπα, διακρίσεις λόγω φύλου, ταυτότητας ή έκφρασης φύλου και κάθε μορφής ρατσιστικών αντιλήψεων. Χρήζει ακόμη ιδιαίτερης προσοχής το θέμα της ενθάρρυνσης και της ενδυνάμωσης συμμετοχής των γυναικών σε συνδικαλιστικές, πολιτικές, αυτοδιοικητικές θέσεις και θέσεις ευθύνης.

Ευχή και στόχος είναι να σταματήσει η βία κατά των γυναικών, η εκμετάλλευση τους στους χώρους εργασίας και όχι μόνο. Να σταματήσουν ορισμένοι να πιστεύουν πώς οι γυναίκες είναι… κατώτερα όντα, αλλά αποτελούν ισότιμα μέλη μίας κοινωνίας που θα κοιτάζει το μέλλον και δεν θα επιστρέφει στο σκοτεινό και θλιβερό παρελθόν.

Συνεχίστηκαν και χθες οι εντατικοί έλεγχοι που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα από τις Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας για την εφαρμογή των μέτρων αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης του κορωνοϊού.

Χθες, Κυριακή 6 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν σε όλη την επικράτεια 71.548 έλεγχοι, από τους οποίους οι 36.828 στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος».

Βεβαιώθηκαν συνολικά 116 παραβάσεις και 1 αναστολή λειτουργίας καταστήματος. Παράλληλα, επιβλήθηκαν και 18 πρόστιμα για παραβίαση του αντικαπνιστικού νόμου.

Αναλυτικά οι έλεγχοι και τα αποτελέσματα:

• 46 παραβάσεις για μη χρήση μάσκας κ.λπ. συναφείς παραβάσεις και επιβλήθηκαν ισάριθμα πρόστιμα των 300 ευρώ ως ακολούθως:

• 23 στη Θεσσαλονίκη,
• 4 στη Θεσσαλία,
• 4 στο Βόρειο Αιγαίο,
•  2 στην Πελοπόννησο,
• 2 στη Δυτική Μακεδονία,
• 2 στα Ιόνια Νησιά,
• 2 στην Κεντρική Μακεδονία,
• 2 στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη,
• 1 στη Δυτική Ελλάδα,
• 1  στο Νότιο Αιγαίο,
• 1 στην Αττική,
• 1 στην Κρήτη και
• 1 στη Στερεά Ελλάδα.

Από την έναρξη εφαρμογής των νέων μέτρων (7 Νοεμβρίου 2020), έχουν βεβαιωθεί συνολικά 104.368 ομοειδείς παραβάσεις και επιβλήθηκαν 100.807 διοικητικά πρόστιμα των 300 ευρώ και 3.561 των 150 ευρώ.

• 8παράβαση για περιορισμό μετακίνησης με επιβολή προστίμου των 300 ευρώ στο Βόρειο Αιγαίο.

Από την έναρξη εφαρμογής των μέτρων (7 Νοεμβρίου 2020), έχουν βεβαιωθεί συνολικά 196.727 ομοειδείς παραβάσεις

• 62 παραβάσεις για κανόνες λειτουργίας καταστημάτων, ιδιωτικών επιχειρήσεων κ.λπ. παραβάσεις της σχετικής νομοθεσίας (απαγόρευση λειτουργίας, μη χρήση μάσκας, ποσοστό τ.μ. επιφανείας ανά άτομο κ.α.).

Στις παραπάνω περιπτώσεις επιβλήθηκαν οι ακόλουθες κυρώσεις για παραβίαση αναστολής λειτουργίας κ.λπ. συναφείς παραβάσεις των σχετικών διατάξεων και συγκεκριμένα:

Στην Κρήτη, 12 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας από εργαζόμενους και πελάτες καταστημάτων.

Στην Κεντρική Μακεδονία, 5 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας, από εργαζόμενο και πελάτες καταστημάτων. Επιπλέον 1 παράβαση, για μη χρήση μάσκας, από επιβάτη οχήματος.

Στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, 4 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας από πελάτες καταστημάτων.

Στη Θεσσαλονίκη,

• 3 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας από εργαζόμενο και πελάτες καταστημάτων και 1 παράβαση σε κατάστημα,
• 3 παραβάσεις των 300 ευρώ, σε καταστήματα για μη ανάρτηση πινακίδας κανόνων λειτουργίας,
• 1 παράβαση των 300 ευρώ, σε κατάστημα για μη ανάρτηση πινακίδας μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού ατόμων.

Στη Στερεά Ελλάδα, 9 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας, από πελάτες καταστημάτων.

Στη Θεσσαλία, 2 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας από ιδιοκτήτη και πελάτη καταστημάτων.

Στη Δυτική Μακεδονία,

• 5000 ευρώ πρόστιμο σε άτομο για παραβίαση υγειονομικών πρωτοκόλλων κατά την είσοδο του στη χώρα,
• 1 παράβαση των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας από εργαζόμενο καταστήματος.

Στα Ιόνια Νησιά, 7 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας, από πελάτες καταστήματος. Επιπλέον 2 παραβάσεις, για μη χρήση μάσκας, από επιβάτες οχημάτων.

Στο Νότιο Αιγαίο, 2 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας σε πελάτες καταστήματος.

Στην Ήπειρο,

• 5000 ευρώ πρόστιμο σε κατάστημα, με επιβολή 15ήμερης αναστολής λειτουργίας, για υπεράριθμους πελάτες,
• 11 παραβάσεις των 300 ευρώ, για μη χρήση μάσκας, από πελάτες καταστημάτων.

Επιπλέον για ιδιωτικές συναθροίσεις και λοιπές συναφείς παραβάσεις:

Στη Κεντρική Μακεδονία, 50.000 ευρώ πρόστιμο σε πολιτιστικό σύλλογο για υπαίθρια εορταστική εκδήλωση.

Από την έναρξη εφαρμογής των νέων μέτρων (7 Νοεμβρίου 2020) έχουν βεβαιωθεί συνολικά 32.747 ομοειδείς παραβάσεις και έχουν συλληφθεί 3.024 άτομα.

Οι έλεγχοι συνεχίζονται με αμείωτη ένταση για την προστασία της δημόσιας υγείας.